علینقی وزیری: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۸۰:
وزیری در مدتی که مشغول به تدریس در مدارس موسیقی بود، از اجرای موسیقی خارج از کنسرت‌های کلوپ موزیکال پرهیز می‌کرد. در سال ۱۳۱۲ و در پی آن که وی از اجرای موسیقی همزمان با یک مراسم شام در دربار رضاشاه خودداری کرد، خانه‌نشین شد و به کار تحقیقی و دانشگاهی روی آورد. وزیری در همین سال رساله‌ای با عنوان «[[هارمونی|آرمونی]] موسیقی [[ربع پرده]]» نوشت و به واسطهٔ آن صلاحیتش برای تدریس در [[دانشگاه تهران]] تأیید شد و به تدریس در دانشسرای عالی پرداخت. او در این مدت کتاب‌های مختلفی در زمینهٔ [[عروض]]، [[تاریخ موسیقی]]، تلفیق شعر و موسیقی، آیین [[تئاتر|نمایش]] و [[زیبایی‌شناسی]] تألیف کرد. همچنین [[مؤسسه باستان‌شناسی]] را تأسیس کرد که خود نیز تا پایان فعالیت دانشگاهی‌اش رئیس آن بود.<ref>{{پک|ملاح|۱۳۸۶|ک=علینقی وزیری موسیقیدان فرهنگ‌ساز}}</ref>
 
همزمان با [[جنگ جهانی دوم]] و به حکومت رسیدن [[محمدرضا پهلوی]]، وزیری نیز مجدداً به مناصب برجسته‌ای گماشته شد. او ضمن حفظ مقام استادی دانشگاه، به ریاست اداره موسیقی کشور نیز منصوب شد و مدیریت بخش موسیقی رادیو تهران نیز به او تفویض گردید. همچنین مدرسهٔ موزیک (که در این زمان نامش به «[[هنرستان عالی موسیقی]]» تغییر نام یافتهکرده بود) در هفت سال پیش از آن توسط [[غلامحسین مینباشیان]] اداره می‌شد و موسیقی ایرانی از برنامه‌های آموزشی آن حذف شده بود، اما وزیری در سال ۱۳۲۰ برای بار دوم به مدیریت این هنرستان گمارده شد و این تغییرات را واگردانی کرد و موسیقی و سازهای ایرانی را به این هنرستان بازگرداند. در سال ۱۳۲۴ او به ریاست اداره کل موسیقی کشور (در وزارت آموزش و پرورش) منصوب شد اما یک سال بعد از این منصب کنار گذاشته شد و [[پرویز محمود]] جای او را گرفت. در همین سال (۱۳۲۵) دوران مدیریت او بر هنرستان عالی موسیقی نیز خاتمه یافت.<ref>{{پک|ملاح|۱۳۸۶|ک=علینقی وزیری موسیقیدان فرهنگ‌ساز}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Farhat|2003|ک=VAZIRI|زبان=en}}</ref>
 
=== ضبط موسیقی و سمفونی نفت ===