جانورشناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

اسلام، مسلمانان را به مطالعه و بررسی حیوانات و جانوران تشویق و ترغیب کرده‌است. قرآن کریم از حیوانات گوناگونی نام می برد و می فرماید :" أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ " آیا به شتر نمی نگرند که چگونه آفریده شده‌است؟ اصعمی (م 216) و ابوحاتم سجستانی (م 248) کتابهایی در شناخت شتر، اسب، موش و پرندگان تألیف کردند که برخی از آن‌ها به دست ما رسیده است. معتزلیان این رشته را پی گرفتند و کتابهایی دربارهٔ عجایب مخلوقات، سگ (صاحب الکلب)، خروس (صاحب الدیک)، کبوتر (صاحب الحمام) و دیگر حیوانات نوشتند. بشربن معتمر (م 210)، رئیس یکی از فرقه‌های معتزله، دو قصیده در شگفتیها و ویژگی‌های حیوانات به نظم آورد. کتاب مشهور جاحظ (م 255) به نام کتاب الحیوان هفت بخش دارد، که در آن مبادی نظریه تطور جانداران را می‌توان یافت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درآمدی بر تاریخ فلسفه اسلامی|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|جلد=2|مکان=|صفحات=367}}</ref>

 

{{ویکی‌انبار-رده|Zoology}}

{{جانورشناسی}}