گیاه‌خواری (انسان): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 24560945 ویرایش Arash.pt برگردانده شد: نیازی نیست. (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۹:
این پژوهش نتیجه گرفت «یافته‌ها از یک دستهٔ بزرگسالان سالم این احتمال را بالا می‌برد که پیروی طولانی مدت (≥۲ دهه) از یک رژیم گیاه‌خواری می‌تواند بعداً به میزان قابل توجه ۳٫۶ سال افزایش در [[امید به زندگی]] ایجاد کند.» به هرحال این مطالعه همچنین نتیجه گرفت «بعضی از چند سانی‌ها در مزیت بقا در گیاه‌خواران ممکن است بر اثر تفاوت‌های چشم‌گیر در بین پژوهش‌ها در این موارد بوده باشد: تطبیق‌های آماری، تعریف گیاه‌خواری، خطای اندازه‌گیری، توزیع سن، تأثیر داوطلب سالم و خوردن غذاهای گیاهی خاص توسط گیاه‌خواران. این پژوهش جلوتر می‌گوید: «این مسئله، این احتمال را بالا می‌برد که یک الگوی غذای کم گوشت و پرگیاه ممکن است عامل محافظتی علّی درست باشد، به جای تنها حذف گوشت از رژیم غذایی» در یک مرور اخیر بر پژوهش‌های مربوط به الگوهای رژیم کم‌گوشت در ارتباط با مرگ ومیر به هر علتی، سینگ (Singh) یادآور می‌شود که «۵ تا از ۵ پژوهش اشاره می‌کنند که بزرگسالانی از یک الگوی کم گوشت و پرگیاه پی‌روی کرده‌اند، نسبت به الگوهای دیگر خوردن، کاهش قابل توجه یا به‌طور حاشیه‌ای قابل توجهی (marginally significant) در ریسک مرگ و میر را تجربه می‌کنند»
 
مطالعه‌های آماری، همچون مقایسهٔ [[امید به زندگی]] با محل زندگی و رژیم غذایی محلی در اروپا هم، امید به زندگی را به میزان قابل توجهی در جنوب [[فرانسه]] بیشتر یافته‌اند، که در آن‌جا [[رژیم غذایی مدیترانه‌ای]] کم گوشت و پرگیاه معمول است، در مقایسه با شمال فرانسه که در آن رژیم با محتوای گوشتی زیاد معمول است.<ref>{{cite journal|last1=Trichopoulou|first1=A.|last2=Orfanos|first2=P|last3=Norat|first3=T|last4=Bueno-De-Mesquita|first4=B|last5=Ock�|first5=MC|last6=Peeters|first6=PH|last7=Van Der Schouw|first7=YT|last8=Boeing|first8=H|last9=Hoffmann|first9=K|title=Modified Mediterranean diet and survival: EPIC-elderly prospective cohort study|journal=BMJ|volume=۳۳۰|issue=۷۴۹۸|pages=۹۹۱|year=۲۰۰۵|pmid=۱۵۸۲۰۹۶۶|pmc=۵۵۷۱۴۴557144|doi=10.1136/bmj.38415.644155.8F|laysummary=http://www.sciencedaily.com/releases/2005/04/050425111008.htm}}</ref>
 
یک پژوهش توسط انستیتو داروهای پزشکی و پیش‌گیرنده و انستیتو شیمی [[تنکرد شناختی]] به مشاهدهٔ یک گروه ۱۹ نفره گیاه‌خواران (شیرزرده گیاهخوار) پرداخت و از یک گروه مقایسهٔ ۱۹ نفره از همه‌چیزخواران انتخاب شده از همان منطقه استفاده کرد. یافته‌های این پژوهش نشان‌دهنده این است که این گروه گیاه‌خواران (شیرزرده گیاهخوار) در مقایسه با گروه غیر گیاه‌خوار، میزان [[کربوکسی متیلیزین]] (carboxymethyllysine) پلاسما و محصول‌های نهایی گلیکاسیون پیشرفته (advanced glycation endproducts) (AEGs) قابل توجهی بیشتر داشته‌اند.<ref>{{cite web| url = http://www.biomed.cas.cz/physiolres/2002/issue3/krajcovic.htm|work = PHYSIOLOGY RESEARCH|title = Advanced Glycation End Products and Nutrition|accessdate = ۲۰۰۸-۰۴-۱۱}}</ref>