تاریخ‌نگاران از گذشته کوشیده‌اند تا پرسش‌های تاریخی را با پژوهش در اسناد نوشتاری پاسخ گویند. با این‌حال پژوهش‌های تاریخی تنها به این منابع محدود نمی‌شوند. به‌طور کلی، منابع دانشورانهٔ تاریخی را می‌توان به سه رده تقسیم کرد: منابع مکتوب، منابع منقول و منابع مادی. تاریخ‌نگاران اغلب از هر سه مورد استفاده می‌کنند.
غلامحسین جوانشیر،ارباب و مالک منطقه دیرکرد(عجب شیر) متولد 1300ه.ش،
از نوادگان پناه خان جوانشیر(قلعه شوشی)، که اجداد شان ،از قره باغ،در دوران عباس میرزا،و فتح فره باغ ،رعیتی روس را نپذیرفته وبه منطقه جدید ایران مهاجرت می نمایند،و دربار وقت ،به این قبیله و خاندان،روستاهای تیول خود،هدیه و پاداش میدهند،
غلامحسین جوانشیر،ارباب و طرفدار شدید،خاندان پهلوی، در طول تاریخ زندگی،بشدت ضد کمونیست،و در قیام و اشغال و تشکیل حکومت آذربایجان،بعداز جنگ جهانی دوم،با حکومت سید جعفر پیشه وری(رئیس جمهور)،غلام یحیی(فرمانده پارتیزانی)،و صفر قهرمانی(ریاست کمیته فداییان)بمدت 14ماه با تشکیل گروه 137نفره، شاه چیان، بصورت پارتیزان، تا روز 17آذر،یعنی قبل از ورود ارتش مرکزی شاهنشاهی، به کمک قیام مردم تبریز بصورت خودجوشی، در فتح تبریز ، و حمله وفراری دادن ایادی و کمونیستها و فداییان سوسیالیست،طرفدار و مسئولین حکومت دموکراتیک آذربایجان، به شوروی سابق،نقش مهمی داشته،همچنین در جریان قیام مردمی ،دکتر محمد مصدق(نخست وزیر)،اقدام به سامان دهی اربابان مالکان مناطق، بناب،مراغه،عجبشیر،میانه بر علیه مصدق،در دوران حاکمیت،و نخست وزیر ی،دکتر محمد مصدق،و خصوصا،در کودتای 28مرداد، در مناطق فوق وخصوصا تبریز مینماید،
بطوریکه،پس از استقرار شاه، با نگرش و پیشنهاد،تیمسار ضرغامی، محمدرضا شاه،برای تقدیر ،فرمان همایونی اعطا می نمایند،
همچنین در دوران قیام،و شروع انقلاب سال 1357،با کمک اقایان، حیدرزاده،زهتابفرد(نماینده مجلس شورای ملی بناب ملکان)و فرمانده تیپ عجبشیر،
بصورت خودجوشی،با جمع آوری از اکراد،اخراجی از عراق(اخراجی های 1349)
بصورت هواداران محمدرضا شاه پهلوی،اقدام به حرکات مردمی،و تحریکات زیرزمینی حزبی توده،در تشدید حرکات مردمی،مراغه،بناب،عجبشیر. می نمایند،بطوریکه با عقب نشینی ارتش،لشکر مراغه، و تیپ عجبشیر، غلامحسین جوانشیر و عده‌ای 50نفره تا لحظات سقوط پادگانها، به مقاومت ادامه، و سرانجام،در 23بهمن سال 57، در عجبشیر،پس از پافشاری به وفاداری به حکومت پهلوی، توسط طرفداران و انقلابیون طرفداران آیت الله خمینی، کشته میشوند،
همچنین،اعضای این گروه،در روزهای اولیه پیروزی انقلاب،در بناب، عجبشیر، آذرشهر،به صورت مجزا،شناسائی و کشته میشوند
