پروانه اسکندری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پروانه اسکندری''' یا '''پروانه فروهر''' (۲۹ اسفند ۱۳۱۷–۱ آذر ۱۳۷۷)، متولد تهران، از رهبران [[جنبش دانشجویی]] و سپس حزب ملت ایران و [[جبهه ملی ایران]] بود. وی نخستین زنی بود که به عضویت شورای مرکزی جبهه ملی ایران درآمد. پروانه فروهر مدیر مسئول نشریه جبهه ملی ایران بود. وی در سالهای ۱۳۷۰–۱۳۷۷ به همراه همسرش داریوش فروهر، به چهره‌های برجسته اپوزیسیون دگرگون خواه درون کشور تبدیل شده بودند. وی به همراه همسرش در شب یکم آذرماه ۱۳۷۷به طرزی فجیع در جریان [[قتل‌های زنجیره‌ای ایران]] به قتل رسیدند.

پروانه اسکندری در ۲۹ اسفند سال۱۳۱۷ در تهران به دنیا آمد. وی برای اولین بار در دوازده سالگی به علت شعارنویسی بر روی دیوار سفارت [[اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی|شوروی]] در اعتراض به اشغال شهرهای قفقاز توسط آن کشور، بازداشت شد. وی که از طرفداران [[مصدق]] بود، در سالهای پس از کودتای ۲۸ مرداد، به فعالیت در انجمن فرهنگی «آناهیتا» که سازمان همگام حزب ملت ایران بود پرداخت. وی که اینک عضو حزب ملت ایران بود، در سال ۱۳۳۸ بازداشت شد. در روز ۱۶ آذر ۱۳۳۹، در اولین مراسمی که به مناسبت کشته شدن سه دانشجو در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ برگزار شد، [[پروانه اسکندری]] سخنرانی و این روز را به عنوان روز دانشجو اعلام کرد. این مراسم و این سخنرانی، اولین حرکت دانشجویی در ایران از سال ۱۳۳۲ به این سو بود. در بهمن ماه همین سال و در پی یک سخنرانی دیگر در دانشگاه، وی بار دیگر بازداشت شد. وی در همان زمان که دانشجو بود به آموزگاری نیز اشتغال داشت و در همان سال به نمایندگی از فرهنگیان، به عضویت کمیته ۵ نفری فرهنگیان درآمد. تلاش‌های وی در این کمیته، بار دیگر منجر به دستگیری وی گردید.

پروانه فروهر که عضو کمیته [[استان تهران]] جبهه ملی بود، سخنران تظاهرات [[سی تیر]] ۱۳۴۰ بود. وی بلافاصله پس از این سخنرانی توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد. پروانه فروهر در همین سال، به همراه چهار دانشجوی دیگر از جمله [[ابوالحسن بنی‌صدر|ابوالحسن بنی صدر]] و [[حسن حبیبی]]، به نمایندگی از طرف دانشجویان برای مذاکره با [[علی امینی]] نخست‌وزیر وقت انتخاب شد. وی اولین زنی بود که به نمایندگی دانشجویان کشور انتخاب می‌شد.

از سال ۱۳۵۶ و با آغاز انتشار نشریه «خبرنامه جبهه ملی ایران» که به صورت پنهانی صورت می‌گرفت، پروانه فروهر مسئولیت آنرا بر عهده گرفت. پس از انقلاب، پروانه فروهر مدیر مسئول نشریه جبهه ملی، ارگان سیاسی جبهه ملی ایران شد. در پی الغای [[قانون حمایت از خانواده،خانواده]]، پروانه فروهر از معدود فعالان مطرح سیاسی کشور بود که با نوشتن مقالاتی به اعتراض به لغو این قانون پرداخت. در سال ۱۳۵۸، پروانه فروهر تنها همسر یک وزیر دولت وقت ایران بود که حجاب نداشت.

در سال ۱۳۵۸ پروانه فروهر نامزد انتخابات [[مجلس شورای ملی]] شد. در پی اعتراض به تقلبات صورت گرفته در انتخابات، پروانه فروهر به همراه حزب ملت ایران، دور دوم این انتخابات در آغاز سال ۱۳۵۹ را تحریم کردند و از آنزمان، در هیچ‌یک از انتخابات برگزار شده شرکت نکردند.<ref name=ToolAutoGenRef1>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2013/11/131123_l44_forouhar_anniversary_parastou.shtml گزارش قتل فروهرها، به روایت پرستو فروهر]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>

قاتلان که به عنوان دانشجو-خبرنگار و با حربه «مصاحبه برای نشریه دانشجویی» به خانه‌شان رفته بودند، «ابتدا گردن، دهان و دستان‌شان را گرفتند، سپس با ضربات پیاپی چاقو سینه‌هایشان را دریدند<ref name=ToolAutoGenRef1 /> و در نهایت اجسادشان را به سمت [[قبله]]<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2013/11/131123_l47_pic_daryoush_forouhar.shtml خانه فروهرها پانزده سال بعد از کشته شدن داریوش و پروانه فروهر]، بی‌بی‌سی فارسی</ref> قرار دادند».

* [http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2013/11/131123_l44_forouhar_anniversary_parastou.shtml گزارش قتل فروهرها، به روایت پرستو فروهر] [[بی‌بی‌سی فارسی]]