'''نقطه ژئودزی''' یاو '''سیستم مختصات ژئودتیک''' ({{lang-en|Geodetic datum}}). نقطه ژئودزی عبارت است از نقطه‌ای با موجودیت فیزیکی که مختصات آن در یک [[دستگاه مختصات|سیستم مختصات]] مشخص، معلوم باشد. مختصات یک نقطه ژئودزی عموماً به روش مثلث بندی تعیین می‌شود که در این صورت نقطه ژئودتیک را نقطه مثلث بندی یا نقطه مثلثاتی می‌نامند. اگر مختصات نقطه ژئودزی به روش پلی‌گون‌بندی ثابت شده باشد آن را نقطه پلیگونومتری می‌نامند. برای تعیین ارتفاع نقاط ژئودزی از ترازیابی استفاده می‌شود. این نقاط در سایت با استفاده از نشانه گذاری‌های خاص مشخص شده و مورد محافظت قرار می‌گیرند. سیستم متشکل از چندین نقطه ژئودزی متقابل، تشکیل یک شبکه ژئودزی را می‌دهد که می‌توان از آن برای دستیابی به اهداف مختلف، من جمله مطالعات [[توپوگرافی|توپوگرافیکی]] سطح زمین استفاده نمود.
'''سیستم مختصات ژئودتیک''' سیستم مختصاتی است که از مجموعه ای از نقاط مرجع برای تعیین مکان‌هایموقعیت روی زمین استفاده می‌کند و جهت تعیین مختصات منحنی الخط نسبت به بیضوی دو محوری زمین (بیضوی مبنا) است. این بیضوی مبنا در ایران معمولاً WGS84 [[سامانه ژئودتیک جهانی ۱۹۸۴|(سامانه ژئودتیک جهانی ۱۹۸۴)]]<ref>[[سامانه ژئودتیک جهانی ۱۹۸۴]]</ref> انتخاب می‌گردد. [[پرونده:سیستم مختصات ژئودتیک.jpg|جایگزین=سیستم مختصات ژئودتیک|بندانگشتی|264x264پیکسل]]تعریفی تقریبی از سطح دریا، سیستم مرجع WGS84 است که یک بیضوی می‌باشد، در حالی که تعریف دقیق تر، مدل گرانشی زمین 2008 (EGM2008) است که از حداقل هارمونیک کروی ۲٬۱۵۹ استفاده می‌کند. سطوح مرجع دیگر برای مناطق دیگر یا در زمان‌های دیگر تعریف می‌شوند؛ [[ED50]] در سال ۱۹۵۰ در اروپا تعریف شد و با بیضوی WGS84 چند صد متر متفاوت است، بسته به نقاط مختلف در اروپا. مریخ اقیانوسی ندارد و بنابراین فاقد سطح دریا است، اما حداقل دو سیستم مختصات مریخی برای تعیین موقعیت بر روی آن استفاده شده‌استشده است.
سطح مرجع اول: نسبت به دایره استوا
خط ۲۵:
* ND27، سیستم مرجع آمریکای شمالی قدیمی تر که ND83 بر اساس سرشکنی دوباره آن بوجود آمد
