اکوینور: تفاوت میان نسخه‌ها

میادین نفت و گاز کشف شده در این دوره، که بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ مورد بررسی قرار گرفت، دارای دو ویژگی عمده می‌باشد: اولین مورد در ارتباط با پیشرفت تکنولوژیک و در نتیجه، امکان استفاده از گستره وسیع‌تری از تکنولوژی‌ها در این میدان‌ها بود و دومین مورد به حفظ و تثبیت جایگاه شرکت‌های نروژی به عنوان شرکت‌های عامل مربوط می‌شد، به گونه‌ای که استات اویل در سه مورد از هشت پروژه توسعه میادین نفتی نقش شرکت عامل را عهده‌دار بود و ساگا پترولیوم در جریان یکی از بزرگترین پروزه‌های توسعه در [[دریای شمال]] وارد عرصه گردید. اگر چه روش قدیمی استفاده از سکوهای بزرگ و یکپارچه در میادین بزرگ ادامه یافت، اما تکنولوژی‌های جدید در میادین کوچکتر مورد استفاده قرار گرفتند. با این وجود همچنان شرکت‌های نفتی و به ویژه استات اویل، بر استفاده از رویه‌های قدیمی و الگوهای تثبیت شده دهه‌های هفتاد و هشتاد اصرار می‌ورزیدند، که نتیجه آن، افزایش بی حدبی‌حد و حصر هزینه پروژه‌های توسعه میادین، در مقایسه با دیگر نقاط جهان و از دست دادن قدرت رقابت در بازار جهانی تولیدکنندگان انرژی بود.