|
'''مالکیت اجتماعی''' می‌تواند بر انواعی مختلف از مالکیت بر [[ابزار تولید]] در یک اقتصاد [[سوسیالیستی]]، شامل [[مالکیت دولتی]]، [[برابری شهروندان در مالکیت|مالکیت کارکنان]]، [[تعاونی کارگری|مالکیت تعاونی]]، مالکیت برابر شهروندان<ref>{{cite book |last=O'Hara |first=Phillip |title=Encyclopedia of Political Economy, Volume 2 |publisher=[[Routledge]] |date=September 2003 |isbn=0-415-24187-1 |page=71 |quote=In order of increasing decentralisation (at least) three forms of socialised ownership can be distinguished: state-owned firms, employee-owned (or socially) owned firms, and citizen ownership of equity.}},</ref> [[مالکیت اشتراکی]] و [[مالکیت جمعی]]، دلالت داشته باشد.<ref name="The Oxford Companion to Christian Thought">{{cite book |last=Hastings, Mason and Pyper |first=Adrian, Alistair and Hugh |title=The Oxford Companion to Christian Thought |publisher=Oxford University Press |date=December 21, 2000 |isbn=978-0-19-860024-4 |page=677 |quote=Socialists have always recognized that there are many possible forms of social ownership of which co-operative ownership is one. Nationalization in itself has nothing particularly to do with socialism and has existed under non-socialist and anti-socialist regimes. Kautsky in 1891 pointed out that a ‘co-operative commonwealth’ could not be the result of the ‘general nationalization of all industries’ unless there was a change in ‘the character of the state’.}}</ref> به صورت تاریخی، مفهوم مالکیت اجتماعی بر این فرض استوار بود که [[سرمایه]] و [[بازارهای عامل|بازار عامل]]، در شرایطی که کالاهای سرمایه‌ای در تعلق یک نهاد یا نهادهایی مختلف به نمایندگی از جامعه باشد تا در نتیجه تبادلات بازاری در فرایند تولید زائد شود، از بین خواهد رفت.<ref>{{cite book |last=Steele |first=David Ramsay |title=From Marx to Mises: Post Capitalist Society and the Challenge of Economic Calculation |publisher=Open Court |date=September 1999 |isbn=978-0-87548-449-5 |pages=175–177 |quote=Especially before the 1930s, many socialists and anti-socialists implicitly accepted some form of the following for the incompatibility of state-owned industry and factor markets. A market transaction is an exchange of property titles between two independent transactors. Thus internal market exchanges cease when all of industry is brought into the ownership of a single entity, whether the state or some other organization...the discussion applies equally to any form of social or community ownership, where the owning entity is conceived as a single organization or administration.}}</ref> اما تفسیرهای مختلف از مدل‌های [[سوسیالیسم بازار]]، جایی که بازارهای عامل برای تخصیص کالاهای سرمایه‌ای بین شرکت‌های عمومی به کار گرفته می‌شوند، مفهومی از مالکیت اجتماعی که دربرگیرنده نهادهای مستقل نیز هست را پیشنهاد می‌کنند. مالکیت اجتماعی ابزارهای تولید مشخصه مشترک همهٔ اشکال مختلف سوسیالیسم است.<ref>{{cite book |last=Busky |first=Donald F. |title=Democratic Socialism: A Global Survey |publisher=Praeger |date=July 20, 2000 |isbn=978-0-275-96886-1 |pages=2 |quote=Socialism may be defined as movements for social ownership and control of the economy. It is this idea that is the common element found in the many forms of socialism. Yet having stated this as the common definition of socialism, one must necessarily admit that there are a wide variety of views among socialists of various stripes as to just what constitutes social ownership and control of the means of production, distribution and exchange.}}</ref>
دو شکل عمده مالکیت اجتماعی، مالکیت عمومی و مالکیت مشترک است. تمایز بین این دو فرم در توزیع [[مازاد تولید]] است. در مالکیت عمومی مازاد از طریق [[سود سهام اجتماعی]] به همه اعضای جامعه توزیع می‌شود، در حالی که در مالکیت مشترک، مازاد اقتصادی یک شرکت توسط تمام اعضای کارگر آن شرکت خاص کنترل می‌شود.<ref>''Toward a Socialism for the Future, in the Wake of the Demise of the Socialism of the Past'', by Weisskopf, Thomas E. 1992. Review of Radical Political Economics, Vol. 24, No. 3-4, pp. 10: "Here again there are two principal variants of such social claims to income, depending on the nature of the community holding the claim: (1) Public surplus appropriation: the surplus of the enterprise is distributed to an agency of the government (at the national, regional, or local level), representing a corresponding community of citizens. (2) Worker surplus appropriation: the surplus of the enterprise is distributed to enterprise workers."</ref>
هدف از اعمال مالکیت اجتماعی از بین بردن اختلاف میان طبقات مالکان خصوصی، که دریافت کننده [[درآمد اموال]] منفعل هستند و کارگران که دریافت کننده درآمد کار (دستمزد، حقوق و کارمزد) هستند است؛ به گونه‌ای که تولید مازاد (یا در مورد سوسیالیسم بازار سود اقتصادی) به کل جامعه یا اعضای یک شرکت تعلق پیدا کند. مالکیت اجتماعی، اتوماسیون نیروی کار را به منظور کاهش تدریجی طول روز کاری، در مقابل پدیده افزایش ناامنی شغلی و بیکاری در سرمایه‌داری، پیشنهاد می‌کند که باعث افزایش بهره‌وری می‌شود. کاهش زمان لازم برای کار از ملزومات مفهوم [[مارکسیسم|مارکسیستی]] آزادی انسان و غلبه بر ازخودبیگانگی است، ایده ای که به صورتی گسترده میان سوسیالیستهای مارکسیستی و غیر مارکسیستی مشترک است.<ref>{{cite book |last=Peffer |first=Rodney G. |title=Marxism, Morality, and Social Justice |publisher=Princeton University Press |date=2014 |isbn=978-0-691-60888-4 |page=73 |quote=Marx believed the reduction of necessary labor time to be, evaluatively speaking, an absolute necessity. He claims that real wealth is the developed productive force of all individuals. It is no longer the labor time but the disposable time that is the measure of wealth.}}</ref><ref>{{cite book |last=Saros |first=Daniel E. |title=Information Technology and Socialist Construction: The end of Capital and the Transition to Socialism |publisher=Routledge |date=May 1, 2014 |isbn=978-0-415-74292-4 |pages=61 |quote=Another characteristic that Marx and Engels emphasized as a central feature of a future socialist society was a shorter workday. According to Tucker, Marx had a ‘vision of man in a future condition of freedom-creative leisure’ that he described in volume 3 of Capital.}}</ref>
اصطلاح «[[اجتماعی شدن]]»، به فرایند بازسازی چارچوب اقتصادی، ساختار سازمانی و نهادهای اقتصادی بر اساس رویکردی سوسیالیستی اشاره دارد. [۸]مفهوم جامع اجتماعی شدن و مدل خاص [[مالکیت دولتی]] در مالکیت اجتماعی، علاوه بر بازسازی مجدد ترازهای شغلی در محیط کار، پایانی بر [[قوانین سرمایه‌داری|قانون ارزش]]، [[انباشت سرمایه]] و استفاده از [[پول]] و ارزیابی مالی در فرایند تولید خواهد بود.<ref>''Otto Neurath's concepts of socialization and economic calculation and his socialist critics''. Retrieved July 5, 2010: {{cite web |url=http://www.chaloupek.eu/work/NeurathFin.pdf |title=Archived copy |accessdate=2010-07-05 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110912045124/http://www.chaloupek.eu/work/NeurathFin.pdf |archivedate=2011-09-12 |df= }}</ref><ref name="What is Socialism? A program for practical socialism">''What is socialization? A program for practical socialism'', by Korsch, Karl. 1975. Duke University Press. New German Critique, No. 6, pp. 60-81: "The socialization demanded by socialism signifies a new regulation of production with the goal of replacing the private capitalist economy with a socialist communal economy."</ref>
مارکسیست‌ها اجتماعی‌شدن را به عنوان طرحی برای بازسازی روابط اجتماعی به منظور غلبه بر بیگانگی در نظر دارند که روابط اجتماعی سلسله مراتبی در محل کار را با اتحادیۀاتحادیهٔ کارمندان جایگزین می‌کند. اجتماعی شدن به عنوان روندی که فرآیندهای اقتصادی و به تبع آن روابط اجتماعی درون یک اقتصاد را تغییر می‌دهد، درک می‌شود. به این ترتیب، متمایز از فرایند «ملی سازی» است که لزوماً به تغییر ساختار سازمانی یا تغییر چارچوب اقتصادی که سازمان‌های اقتصادی تحت آن فعالیت می‌کنند، منجر نمی‌شود.
== برابری شهروندان در مالکیت ==
|
