[[پرونده:Mohammad Reza Pahlavi 2.jpg|بندانگشتی|بسیاری از مواقع در گفتار عامیانهٔ ایرانیان منظور از شاه، [[محمد رضا شاه پهلوی]] است]]
'''شاه''' عنوانی است که به پادشاهان و فرمانروایان ایرانی اطلاق می‌شود. این عنوان در گذشته به طور پیوسته در ایران و [[ایران بزرگ]] مورد استفاده قرار می‌گرفته. برخلاف بیشتر فرمانروایان اروپایی که خود را King به معنی [[پادشاه]] می‌نامیدند، بیشتر فرمانروایان ایرانی خودشان را [[شاهنشاه]] (به معنی شاه شاهان) معادل واژه Emperor (به فارسی [[امپراتور]] ) می نامیدند. که بالاترین عنوان یک فرمانروا بود در کشورهای پاکستان و هندوستان، این عنوان برای اشاره به [[گورکانیان]] مورد استفاده قرار می‌گرفت. واژه شاه از واژه قدیمی‌تر در [[فارسی باستان]] Xšâyathiya مشتق شده است که بر اثر دگرگونی زبانی در طول زمان، به شکل امروزی تغییر یافته است. این واژه خود می‌بایست از واژه‌ای دیگر در [[زبان مادی]] گرفته شده باشد. این واژه با واژه اوستایی xšaΘra- که به معنای «نیرو» و «دستور» است، از یک ریشه است. این واژه همچنین متناظر با واژه [[سانسکریت]]ی (هندی باستانی) kṣatra- است که همین معنی را دارد. واژه kṣatriya- به معنی «جنگجو» از این واژه مشتق شده است. در زمان [[هخامنشیان]]، عنوان Xšâyathiya Xšâyathiyânâm یا «شاه شاهان» به فرمانروایان اطلاق می‌شده. نام خانوادگی [[شاه (نام خانوادگی هندی)|شاه]] که در هندوستان رواج دارد، از ریشه متفاوتی است و با این عنوان تفاوت دارد.
