وارن بیتی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏درباره او: replaced: نویسی ← ‌نویسی (2) با ویرایشگر خودکار فارسی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏زندگینامه: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۳۱:
وی بعدها به برودوی رفت و کم کم جذب سینما شد و با ایفای نقش در فیلم [[شکوه علفزار]] (۱۹۶۱، [[الیا کازان]])، که نخستین نقش سینمایی او بود، در سینما نیز مطرح گردید. وی همچنین با ایفای نقش [[بانی و کلاید|کلاید بارو]] در فیلم مشهور [[بانی و کلاید (فیلم)|بانی و کلاید]] (۱۹۶۷، [[آرتور پن]])، که خودش تهیه‌کننده‌اش نیز بود، به اوج شهرت رسید.
 
در سال [[۱۹۷۸]] میلادی وارن بیتی در کاری مشترک با باک هنری، فیلم بهشت می‌تواند منتظر بماند را کارگردانی کرد و به‌علاوه در نگارش فیلم‌نامه آن نیز با الین می مشارکتمی‌مشارکت داشت و همچنین ضمن همکاری در تهیه این فیلم، نقش نخست آن را نیز ایفا کرد. این فیلم تبدیل به یکی از موفق‌ترین فیلم‌های او گردید، چرا که افزون بر فروش قابل توجهش، نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم نیز گردید و خود وارن بیتی نیز در دو رشته یعنی بهترین کارگردانی(به‌طور مشترک) و بازیگری، نامزد دریافت جایزه شد. گرچه در آن سال وی جایزه اسکار را دریافت نکرد، امّا سه سال بعد با فیلم سرخ‌ها (۱۹۸۱) اسکار بهترین کارگردانی را از آن خود نمود. فیلم سرخ‌ها یک فیلم سیاسی بود که براساس داستانی واقعی ساخته شده بود و خود وارن بیتی در آن نقش یک خبرنگار آرمان گرا، به نام جان رید، را ایفا می‌کرد.
 
وی پس از چندین سال عدم موفقیت و رکود، به تهیه فیلم پرهزینه‌ای به نام ایشتار (۱۹۸۷، به کارگردانی: الین می)، دست زد. گرچه این فیلم نیز با شکست مالی سختی مواجه شد، اما وارن بیتی ناامید نشد و با ساخت فیلم دیک تریسی (۱۹۹۰)، که خود افزون بر تهیه کنندگی، کارگردانی آن را نیز بر عهده داشت، به موفقیت مالی قابل توجهی دست یافت.