نیتروژن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نیتروژن''' یا '''ازت''' یکی از [[عناصر شیمیایی|عنصرهای شیمیایی]] در [[جدول تناوبی]] است که نماد آن N و [[عدد اتمی]] آن ۷ است. نیتروژن معمولاً به صورت یک گاز، [[غیر فلز]]، دو اتمی [[بی اثر]]، بی‌رنگ، بی‌مزه و بی‌بو است که ۷۸٪ جو [[زمین]] را دربر گرفته و عنصر اصلی در بافتهایبافت‌های زنده است. نیتروژن ترکیبات مهمی مانند [[آمونیاک]] [[اسید نیتریک]] و [[سیانید]]ها را شکل می‌دهد.

اسید نیتریک به عنوان ماده اکسید کنندهاکسیدکننده در مایع سوخت [[موشک]]‌ها استفاده می‌شود. [[هیدرازین]] و مشتقات آن نیز در [[سوخت]] موشک‌ها بکار می‌روند.

فاکتورهای متعددی مانند سن گیاه، ویژگی‌های گیاه و وضعیت خاک و فاکتورهای اقلیمی میزان بهره وری نیتروژن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گیاه در مراحل اولیه رشد (جوانه زنی و رشد گیاهچه) که سیستم ریشه ای کامل و تعداد برگ‌های کمی دارد چگونه می‌تواند بیشترین نیتروژن مورد نیاز خود را با کاربرد برگی یا خاکی جذب نماید؟ کاربرد بالای نیتروژن در این مواقع فقط هدر دادن سرمایه می‌باشد زیرا پاسخ دلخواه را به دنبال نخواهد داشت. زمانی که سیستم ریشه ای گیاه کامل و سایز و تعداد برگ‌ها زیاد می‌شود استفاده نیتروژن افزایش پیدا می‌کند. ریشه‌های عمیق و برگهای بزرگ کارایی استفاده از نیتروژن را بالا می بردمی‌برد. استفاده برگی نیتروژن در این مرحله که برگ گیاه بزرگ تر است مفید تر از مرحله ای است که برگ‌های کوچکتری دارد. بیشترین بازده استفاده از نیتروژن در مرحله بلوغ گیاه می‌باشد بعد از که گیاه به سمت پیری می‌رود بهتر است که مصرف آن را کاهش دهیم. کارایی مصرف به شدت وابسته به شرایط خاکی و اقلیمی است. شرایطی مانند PH خاک، بافت خاک، ساختار، آبشویی، مواد آلی، رطوبت، حضور دیگر مواد مغذی، اکسیداسیون و احیا، روش مصرف نیتروژن، تراکم خاک و غیره کارایی آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. PH مورد نیاز برای جذب بهتر آن حدود 6.5-7 می‌باشد . به علاوه بافت خاک (درصد شن، سیلت و رس) از لحاظ سیستمی در مدیریت نیتروژن در نظر گرفته می‌شود به گونه ای که در خاک‌هایی با بافت شنی و بافت درشت توانایی نگه داری نیتروژن پایین می‌باشد . از میان عوامل محدود کنندهمحدودکننده کارایی نیتروژن آبشویی یکی از مشکلات عمده می‌باشد . با کاربرد نیتروژن در اّب آبیاری، در آن حل می‌شود و از سطح رویی خاک به قسمت‌های پایین برده می‌شود. که این فراید باعث کاهش قابلیت دسترسی نیتروژن می‌شود. تراکم خاک باعث کاهش اکسیژن و بروز مشکل هوادهی می‌شود و هوا برای فرایند شکستن نیتروژن و انتشار آن در ناحیه ریشه ظروری می‌باشد .

در این روش محلول نیتروژن توسط جریان آب آبیاری به پای گیاهان می‌رسد. مشاهده شده‌است که این روش برای کاربرد کودهای نیتروژنه بسیار اقتصادی و بسیار ایده آل می‌باشد . زیرا کمترین مشکل از دست رفتن کود نیتروژن وجود دارد و همچنین کیزان جذب توسط گیاه نیز بالا می رودمی‌رود.

کودهای نیتراتی شسته شده منبع اصلی آلودگی رودها و آبهایآب‌های زیر زمینی است. سیانور (-[[کربن|C]]N) حاوی ترکیباتی است که (بی‌نهایت سمی) بوده و برای حیوانات و همه [[پستانداران]] کشنده است.