دیوید پینسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۱۶:
او در [[مسکو]]، ویتپسک و [[وین]] پرورش یافت. پینسکی در جوانی به [[ورشو]] رفت و در آنجا دوستِ ایزاک پِرِتز، نویسندهٔ پیشروی [[یدیش]]، شد. در ورشو، همکاری اش با [[جنبش کارگران یهودی]] را آغاز کرد و تا آخر عمر ادامه داد. اولین داستان کوتاه او «انسان دوست بزرگ» در ۱۸۹۴م منتشر شد. او جُنگ یدیش «ادبیات و زندگی» را سردبیری کرد و پس از دو سال تحصیل در رشتهٔ پزشکی در بریل، برای ادامهٔ تحصیل به [[برلین]] رفت. در ۱۸۹۹م به ایالات متحدهٔ آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا در چندین نشریهٔ ادواری کارگری و [[سوسیالیستی]] نویسندگی و سردبیری کرد. او پس از کشتار یهودیان در ۱۹۰۳م در [[کیشینیف]] روسیه، درگیر جنبش کارگری صهیونیستی شد.
 
در ۱۹۲۰نمایشنامهٔ «گنج» از او به روی صحنه آمد. او از همین سال تا ۱۹۲۲م رئیس [[اتحادیهء ملی کارگران یهودی|اتحادیهٔ ملی کارگران یهودی]] و از۱۹۳۰ تا ۱۹۵۳م رهبر [[انجمن فرهنگ یهودیان]] بود. در ۱۹۴۹م به [[حیفا]] در اسرائیل (فلسطین اشغالی) مهاجرت کرد و خانه او محفلی برای نویسندگان جوان یدیش شد. موفق‌ترین اثر پینسکی نمایشنامهٔ طنزآمیز «گنجینه‌ها» بود که در نیویورک سیتی و آلمان به اجرا درآمد. نمایشنامهٔ او «یهود جاودانی» (۱۹۲۶م) را گروه بازیگران عبری ها-بیما در ۱۹۱۹م اجرا کردند. داستان او، «نسلِ نُوا ایدُن» (۱۹۱۳م)، تصویری از زوال یهودیت در آمریکاست و برضدضد همگون سازی بحث می‌کند. «ده نمایشنامه» و «شاه داوود و زنانش» از نمایشنامه و داستانهایداستان‌های اوست که از یدیش به انگلیسی ترجمه شده‌است.
 
== منابع ==