سوسیالیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ترکیب سوسیالیسم و [[نژادپرستی]]، [[نازیسم]] در [[آلمان]] به رهبری [[هیتلر]] و از ترکیبش با [[ناسیونالیسم افراطی]]، [[فاشیسم]] در [[ایتالیا]] به رهبری [[موسولینی]] زاده شد. این نوع [[فردگرایی]] و جستجوی منافع فردی را کاملاً محکوم کرده و [[دولت]] را مظهر خودآگاهی و کلیت ملت دانستند. این مسئله در آلمان با نژادپرستی و تصفیه نژادهای به اصطلاح غیراصیل همراه شد. هرچند در مقام عمل نمی‌توان این دو دولت را نمونه‌های واقعی دولتهای سوسیالیستی دانست. با شکست این دو دولت در جنگهای جهانی این نوع از سوسیالیسم نیز به پایان خط رسید.

 

با فروپاشی [[شوروی]]، [[سوسیالیسم مارکسیستی]] به پایان خط رسید اما اندیشه [[سوسیالیسم غیرمارکسیستی]] همچنان اندیشه ای زنده و پویاست و به راه خود ادامه می‌دهد. احزاب [[سوسیال دموکرات]] در دنیای امروز می‌کوشند جمع مناسبی از حقوق و آزادی‌های فردی را با [[مسئولیت اجتماعی]] در حیطه‌های مختلف سیاست و اقتصاد در هم آمیزند. حتی در برخی کشورهای اروپایی سوسیالیسم توانسته پیوند مناسبی با مسیحیت ایجاد کند و به خلق احزاب سوسیال مسیحی منجر شود. [[مسیحیت]] برای این گونه سوسیالیسم منبع قابل توجهی از ارزشهای اخلاقی برابری خواهانه است. همچنین سوسیالیسم معاصر به دنبال انتقاد از ابزارانگاری انسان و تفرد آدمها در [[نظام تولیدی]] و کالایی مبتنی بر [[بورژوازی]] و سرمایه‌داری است. بحران اخیر [[نظام سرمایه‌داری]]، سبب گرایش برخی کشورها به سیاستهای سوسیالیستی شده‌است. از آن جمله برخی سیاستهای اخیر دولت [[آمریکا]] همچون اصلاح ساختار بیمه‌های درمانی به فاصله گرفتن از [[لیبرالیسم]] و نزدیک شدن به سوسیالیسم قلمداد می‌شود. سوسیالیسم امروزی از گرایشهای افراطی نفی مالکیت خصوصی فاصله گرفته و در مقابل از دخالت برنامه‌ریزی شده و کنترل شده [[دولت]] در [[اقتصاد]] برای کاهش نابرابری دفاع می‌کند. سیاستهایی همچون کوپن، سهام مردمی، ملی سازی بانکها و شرکتهای بزرگ، انواع بیمه بخصوص [[بیمه بیکاری]]، گسترش [[تعاونی]]‌ها، تنظیم بازار، یارانه، تعیین حداقل دستمزد برای کارگران، بستن دست کارفرما در اخراج [[کارگر]]، گسترش [[سندیکاهای کارگری]] و… در زمره سیاستهای سوسیالیستی دانسته می‌شوند.