طغرل بیک: تفاوت میان نسخه‌ها

به‌گفتهٔ مریم معزی و سمیه شعبان، حکومت‌هایی که در طول قرون متمادی، در ایران قدرت را به دست می‌گرفتند، با توسل بر شیوه‌های گوناگون در صدد تأمین مشروعیت خویش بودند، تا بتوانند در نزد عامه مقبولیت خویش را حفظ نموده و حیات حکومتشان را تضمین نمایند. یکی از مرسوم‌ترین شیوه‌ها پیش از قدرت‌گیری سلجوقیان برای تأمین مشروعیت، انتساب حکومت و بزرگان آن به شاهان گذشته‌ ایران یا فرماندهان آنان و ساخت نسب‌نامه‌های جعلی بود که به وسیلهٔ آن درصدد کسب مشروعیت بودند و حکومتشان را موجه جلوه می‌دادند. اما طغرل برای کسب مشروعیت حکومت خویش از چندین روش بهره جست و به کمک آن مشروعیتی برای حکومت خویش تأمین کرد که تا مدت‌‌ها پایدار ماند. این شیوه‌ها بدین شرح می‌باشند.هستند:<ref>{{پک|معزی|شعبان|۱۳۸۹|ف=مبانی مشروعیت حکومتی طغرل سلجوقی|ک=مجله پژوهش‌های تاریخی دانشگاه سیستان و بلوچستان}}</ref>

شاید بتوان این مرحله را نخستین گام طغرل در راه کسب مشروعیت دانست که از طریق امارت استیلا صورت می‌پذیرفت. بر طبق شیوهٔ متداولی از مشروعیت‌گیری، حکومت‌های آن دوره به قوهٔ قهریه و به وسیلهٔ نیروی نظامی کنترل سرزمین‌ها را بر عهده می‌گرفتند و خلیفه نیز به منظور حفظ نظم و وحدت جامعه، فرمان حکومت آنان را صادر می کردمی‌کرد و به نوعی به آنان مشروعیت می‌بخشید. بدین ترتیب تمامی امیران و حاکمان فاتح در گام اول دارای مشروعیت و مقبولیتی پیش‌فرض از سوی خلیفه به علت پیروزی‌هایشان بودند و با بجای آوردن اعمالی همچون حفظ مقام خلافت، اجرای [[حدود شرعی|حدود]]، دینداری، دریافت عادلانهٔ [[زکات|وجوهات شرعی]] و... که بر هر حاکم مسلمان واجب بود، از سوی فقهای عصر تأیید می‌شدند.<ref>{{پک|معزی|شعبان|۱۳۸۹|ف=مبانی مشروعیت حکومتی طغرل سلجوقی|ک=مجله پژوهش‌های تاریخی دانشگاه سیستان و بلوچستان}}</ref>

طغرل پس از کسب این نوع از مشروعیت و تأیید فقها، اقدام به کسب محبوبیت و مقبولیت در نزد خلیفه نمود و با گرامیداشت وی و رهانیدنش از مشکلاتی همچون طغیان بساسیری و سلطهٔ آل‌بویه و بزرگداشت او در کنار بخشیدن مال و اموال فراوان و خدمت پیوسته به درگاهش، توانست تأیید شخص خلیفه را به دست آورده و بدین وسیله تاییدیهتأییدیه حکومت خویش را از او دریافت نماید چرا که طغرل به خوبی از میزان نفوذ معنوی خلیفه در اذهان عمومی که اکثریت آن را اهل سنت تشکیل داده و در نتیجه معتقد به جایگاه خلیفه بودند، آگاهی داشت. اقدامات طغرل به برقراری روابط حسنه میان او و خلیفه و تأیید او توسط خلیفهٔ عباسی منجر شد.<ref>{{پک|معزی|شعبان|۱۳۸۹|ف=مبانی مشروعیت حکومتی طغرل سلجوقی|ک=مجله پژوهش‌های تاریخی دانشگاه سیستان و بلوچستان}}</ref>