سید محمدحسین طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏لید: حکیم ابهام‌زدایی است
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند انتشارات اساطیر به متن
خط ۸۵:
 
هم کربن و هم علامه بر نقش [[تأویل]] در معرفت تأکید داشتند. علامه طباطبایی معتقد بود معنویت حقیقی بدون تأویل غیرممکن است؛ و این افق مشترکی در مقابل آندو فیلسوف قرار می‌داد که بتوانند با یکدیگر به گفتگو بنشینند. جلسات با حضور غالب استادان ایرانی فلسفه و الهیات مدت‌ها در شمال تهران برگزار می‌گردید و بحث‌های پردامنه‌ای در باب [[فلسفه شیعی]] در آن جا درمی‌گرفت.<ref>فدایی مهربانی، مهدی، [http://www.nashreney.com/Books/Pages/978-964-185-249-0.aspx ایستادن در آن سوی مرگ: پاسخ‌های کربن به هایدگر از منظر فلسفه شیعی]، تهران، نشر نی، 1391: 54-55</ref>
ارتباط با اساتیدی چون علامه و [[سید جلال الدین آشتیانی]]، یکی از مهم‌ترین اتفاقات در زندگی کربن بود؛ چرا که او معتقد بود اینان ادامه‌دهندگان همان حکمت الهی‌ای هستند که از ایران باستان تاکنون چراغ آن در ایران خاموش نگشته‌است. از نظر کربن تفکر ایرانی نگهبان و حافظ میراثی است که فراتر از یک نگرش ملی محدود، همچون یک عالم معنوی است که در آن میهمانان و زایرانی که از نقاط دیگر آمده‌اند مورد پذیرش و پذیرایی قرار گرفته‌اند.<ref>کربن، هانری، روابط حکمت اشراق و فلسفه ایران باستان، [[انتشارات اساطیر،اساطیر]]، 1382: 35</ref> کربن عمیقاً اعتقاد داشت که حکمت ایرانی- اسلامی، حکمتی زوال ناپذیر است و همواره از «استعداد زوال نا پذیر روحیه ایرانی» سخن می‌گفت.<ref>[[یحیی بونو]]، در ضیافت عالم معنوی، مجموعه مقالات همایش بزرگداشت یکصدمین سال تولد هانری کربن، مؤسسه حکمت و فلسفه، 1385: 89</ref>
 
== استادان<ref name="helal">[http://erfanvahekmat.com/مقاله/زندگی‌نامه_خودنوشت_علامه_طباطبایی زندگی‌نامه خودنوشت علامه طباطبایی]، عرفان و حکمت</ref> ==