مارتیروس خان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:مرتب‌سازی عنوان‌ها+مرتب+تمیز+
خط ۳۱:
 
== زندگی‌نامه ==
ماردیروس، که ایرانیان فارسی‌زبان و بیشتر نویسندگان او را مادروس نامیده‌اند، از ارمنیان جلفای اصفهان بود. در جوانی برای ادامه تحصیل به کشور روسیه تزاری رفت و در دانشکده السنه شرقیه لازاریان در سن پترزبورگ به تحصیل پرداخت.<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی = بامداد|نام = مهدی| عنوان = شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲، ۱۳ و ۱۴ | جلد = پنجم| سال = | ناشر = |مکان = | شابک = | صفحه = ۱۸۶| پیوند = | بازیابی =}}</ref>
 
[[پرونده:امیرتومان مارتیروس خان.jpg|بندانگشتی|راست]]
خط ۳۸:
در سال ۱۲۹۶ ه‍.ق که افسران روسی تعلیم افراد بریگاد قزاق را به عهده گرفتند، مادروس خان با سمت مترجمی بریگاد قزاق به کار پرداخت. در بریگاد قزاق به تدریج مناصب نظامی را طی کرد و به درجهٔ امیرتومانی ارتقا یافت. با این درجه بود که به ریاست ستاد بریگاد قزاق روسیه منصوب شد و او را، به اصطلاح آن روز رئیس اتاماژور خواندند. مادروس خان مدت بیست و شش سال از ۱۲۹۶ ه‍.ق تا ۱۳۲۲ ه‍.ق ریاست بریگاد قزاق را به عهده داشت.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی =باستانی پاریزی |نام = | عنوان = تلاش برای آزادی| جلد = | سال = ۱۳۵۶| ناشر = انتشارات نوین|مکان = تهران| شابک = | صفحه = ۶۵| پیوند = | بازیابی =}}</ref>
 
در ۱۳۰۱ ه‍.ق که ناصرالدین شاه هوس آموختن زبان روسی کرد، مادروس خان مشغول تعلیم زبان روسی به او شد.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی = بامداد|نام = مهدی| عنوان = شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲، ۱۳ و ۱۴ | جلد = پنجم| سال = | ناشر = |مکان = | شابک = | صفحه = ۱۸۶| پیوند = | بازیابی name=}}<"ReferenceA"/ref> مادروس امیرتومان مدت سی و دو سال معلم زبان روسی مدرسه دارالفنون بود. پسر او اسکندر خان که مانند پدر زبان روسی می‌دانست، افسر قزاقخانه و خلیفه درس پدر بود. وی پس از مرگ مادروس خان جانشین پدر شد و به تدریس زبان روسی در دارالفنون پرداخت.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی =آموریان |نام = آ.| عنوان = حماسه یپرم| ترجمه = [[هرایر خالاتیان]]| جلد = | سال = مرداد ۱۳۵۴| ناشر = |مکان = | شابک = | صفحه = ۴۰۲| پیوند = | بازیابی =}}</ref>
 
در اواخر پادشاهی سلسله قاجار مادروس خان سرپرستی گارد سلطنتی را که مرکب از افراد مهاجر نخجوانی بود به عهده داشت.