نایسریا مننژیتیدیس: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:نایسریاها |
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند طحال به متن |
||
خط ۲۲:
[[آنتون وایکسلبام]] میکروب‌شناس اتریشی اولین بار این باکتری را در سال ۱۸۸۷ کشف کرد.<ref>van Deuren M, Brandtzaeg P, van der Meer JW (January 2000). "Update on meningococcal disease with emphasis on pathogenesis and clinical management". Clin Microbiol Rev 13 (1): 144–66.</ref>
منگگوکوک تاکنون فقط از انسان جدا شده‌است. باکتری هرگز از جانوران جدا نشده‌است زیرا باکتری توانایی گرفتن آهن از منابعی غیر از منابع انسانی ([[ترانسفرین]] و [[لاکتوفرین]]) را ندارد.
تصور می‌شود باکتری به شکل فلور نرمال (غیر بیماریزا) در حلق ۵٪ تا ۱۵٪ افراد بالغ حضور داشته باشد. مننگوکوک از طریق ترشحات تنفسی و بزاق مانند عطسه، سرفه و جویدن اسباب بازی‌ها منتقل می‌شود. علائم اولیه شامل خستگی، تب بالا همراه با سفتی گردن و سردرد است که در صورت عدم درمان منجر به کما و مرگ بیمار خواهد شد. علائم مننژیت نایسریا مننژیتیدیس شبیه علائم بالینی مننژیت‌های [[استرپتوکوک پنومونیه]] و [[هموفیلوس آنفلوآنزا]] است. افرادی که دچار اختلال در [[سیستم ایمنی]] خود هستند (مانند مبتلایان به [[سندرم نفروتیک]] و بیمارانی که [[طحال]] آن‌ها برداشته شده‌است)، در معرض خطر بالای ابتلا به مننژیت می‌باشند. بیماری مننژیت در پزشکی همواره به عنوان یک مورد اورژانسی مطرح بوده‌است.<ref name="Meningococcal Disease 2001">Meningococcal Disease (2001) Humana Press, Andrew J. Pollard and Martin C.J. Maiden</ref>
مننگوکوکسمی (عفونت خون)، بیماری دیگری است که توسط مننگوکوک ایجاد می‌شود. ویژگی این بیماری، ایجاد راش‌های قرمز (لکه‌های خونریزی زیر پوستی) است که با فشار تغییر رنگ نمی‌دهند. بیماری بسیار مهلک است و ۵۰٪ از بیماران تنها چندساعت پس از شروع علائم، خواهند مرد. سایر عوارض عبارتند از: سندرم واترهاوس- فریدریشسن (خونریزی دوطرفه [[غدد فوق کلیوی]] به دلیل مننگوکوکسمی برق آسا) و انعقاد درون عروقی منتشر<ref name="Meningococcal Disease 2001"/>
| |||