اسید آسپارتیک: تفاوت میان نسخه‌ها

اسید آسپارتیک به‌طور طبیعی درون بدن در غده [[هیپوفیز]]، هیپوتالاموس و بیضه‌ها یافت می‌شود و نقش اساسی آن افزایش سطح [[تستوسترون]] در بدن می‌باشد که موجب افزایش تولید هورمون‌های رشد و بهبود توان جنسی می گردد، همچنین آسپارتیک توان انسان را افزایش می‌دهد، به درمان اختلال‌های عصبی کمک میکند، برای درمان خستگی مناسب است و نقش مهمی را در سوخت و ساز بر عهده دارد. ممکن است در اثر کاهش میزان اسید آسپارتیک انسان دچار خستگی شدید شود، زیرا با کم شدن مقدار این اسید، انرژی سلولی نیز کاهش می‌یابد. این اسید برای درمان اختلالهای عصبی و مغزی سودمند می‌باشد. اسید آسپارتیک برای ورزشکاران (خصوصاً دوپینگی‌ها) مناسب است و با کمک به دفع [[آمونیاک]] اضافی، از کبد محافظت می‌کند. اسید آسپارتیک با سایر اسیدهای آمینه ترکیب می‌شود و مولکولهایی را به وجود می‌آورد که مواد سمی را جذب و آن‌ها را از طریق جریان خون از بدن خارج می‌کند. این اسید به نقش سلول و کار مولکولهای RNA و DNA، که حامل اطلاعات ژنتیکی می‌باشند، کمک می‌کند. اسید آسپارتیک تولید ایمونوگلوبولین و پادتنها (پروتئینهای دستگاه دفاعی بدن) را افزایش می‌دهد.<ref>کتاب «[http://sokhangostar.com/index.php?option=com_content&task=view&id=687&Itemid=22 اصول علمی و تخصصی زیبایی اندام و بدنسازی]» سه مجلد و ۱۹۶۴صفحه دارای مشخصات ثبتی ذیل: