بهمن فرمانآرا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←زندگینامه: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۳۵:
وی در سال ۱۳۵۹ به کانادا مهاجرت کرده و مدیر عامل شرکت سیرکل ونکوور شد. وی در این سالها فیلمهای مهمی را پخش نمود و سپس به [[لس آنجلس]] آمریکا رفته و در تولید فیلمهای فیلمسازان بزرگی همچون:
باغ وحش شیشهای ([[پل نیومن]])، مادام سوزاتسکا ([[جان شلزینجر]])، رادیو حرف ([[الیور استون]])، سقوط امپراتوری آمریکا ([[دنیس آرکند]])، [[آخرین وسوسه مسیح]] ([[مارتین اسکورسیزی]])، خانم و آقای بریج ([[جیمز ایوری (کارگردان)|جیمز آیوری]])، تردستان ([[استیون فریرز]])، لیولو (ژان کلودلوزان) همکاری کرد.
وی در دوران
فرمانآرا سر انجام در پایان دهه ۱۳۶۰ به ایران بازگشت و پس از دوره طولانی فیلم نامهنویسی که هیچکدام ساخته نشد (از جمله:"از عباس کیارستمی متنفرم") در سال ۱۳۷۸ فیلمسازی را دوباره شروع کرد و فیلمهایی نظیر [[بوی کافور، عطر یاس|بوی کافور عطر یاس]]، [[خانهای روی آب]]، [[یک بوس کوچولو]] که به سهگانه مرگ معروف شدند را ساخت و سپس در سال ۱۳۸۸ فیلم [[خاکآشنا]] را که دو سال توقیف بود را اکران کرد.<ref>کتاب بهمن فرمان آرا، زندگی و آثار نوشته رضا درستکار و [[سعید عقیقی]]-[[نشر قطره]]-چاپ ۱۳۸۱</ref>
خط ۴۱:
در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ در شبکه [[بیبیسی فارسی]] [[فیلم مستند|مستندی]] از وی دربارهٔ موسیقی دان بزرگ ایرانی، [[پرویز یاحقی]] پخش شد با نام "کنسرتی که اجرا نشد".
او در دولت دوم احمدینژاد هیچ درخواستی مبنی بر ساخت فیلم، به معاونت سینمایی وقت نداد و پس از آغاز ریاست جمهوری حسن روحانی، در دی ماه سال ۱۳۹۲ موفق به دریافت پروانه ساخت "دلم می خواد" به
== حاشیهها ==
|