رونالد ریگان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:نویسندگان مرد غیر داستانی اهل ایالات متحده آمریکا |
|||
خط ۵۴:
ریگان که متولد تمپیکو، ایلینوی و بزرگ شدهٔ دیکسن، ایلینوی بود، در یوریکا کالج تحصیل کرد و در اقتصاد و جامعه‌شناسی لیسانس گرفت. پس از فارغ‌التحصیلی، ریگان ابتدا به آیووا رفت تا به کار در یک رادیو بپردازد، و سپس، در ۱۹۳۷، به لس آنجلس رفت که در آنجا کارش به عنوان هنرپیشه را، ابتدا در فیلم‌ها و سپس در تلویزیون شروع کرد. برخی از سرشناس‌ترین فیلم‌های او عبارتند از ''[[نوت راکنی آمریکایی]]'' (۱۹۴۰), ''[[ردیف پادشاهان]]'' (۱۹۴۲), و''[[وقت خواب برای بونزو]]'' (۱۹۵۱). ریگان به عنوان رئیس صنف بازیگران صحنه و سپس سخنگوی [[جنرال الکتریک]] (جی ئی) کار کرد؛ نقطه شروع او در سیاست در طی کارش در جی ئی رخ داد. مواضع او که در ابتدا عضو حزب دمکرات بود، در دههٔ ۱۹۵۰ به سوی راست متمایل شد، و در ۱۹۶۲ به حزب جمهوریخواه پیوست.<ref name="reagansheritage.org">[http://www.reagansheritage.org/html/reagan_career_busch.shtml Ronald Reagan: The Heritage Foundation Remembers]. Reagansheritage.org. Retrieved on 2013-07-15.</ref>
او پس از ایراد یک سخنرانی مهیج در حمایت از نامزدی [[بری گلدواتر]] برای ریاست جمهوری در ۱۹۶۴ توجه ملی را به خود جلب کرد، دو سال بعد در انتخابات فرمانداری کالیفرنیا پیروز شد و در ۱۹۷۰ برای دور دوم به این سمت انتخاب شد. او در تلاش برای نامزدی حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری در ۱۹۶۸ و انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۷۶در شکست خورد ولی در ۱۹۸۰ در هر دو نامزدی پیروز شد و رئیس‌جمهور وقت، [[جیمی کارتر]] را شکست داد.<ref name="reagansheritage.org" />
ریگان در دوره ریاست جمهوری خود ابتکارات نوین سیاسی و اقتصادی فراگیری را به کار بست. سیاست‌های اقتصادی [[اقتصاد جانب عرضه|سوی عرضهٔ]] او، که Reaganomics خوانده شده، از کاهش نرخ مالیات برای افزایش رشد اقتصادی، کنترل کردن عرضه پول برای کاهش تورم، مقررات زدایی از اقتصاد، و کاستن از هزینه کردن دولت حمایت می‌کرد. سیاست‌های اقتصادی او منجر به کاهش تورم از ۱۲٫۵٪ به ۴٫۴٪ و نرخ رشد اقتصادی متوسط سالانه [[تولید ناخالص داخلی|واقعی]] ۳٫۴۴٪ شد. او در دوره اولش از یک سوء قصد جان سالم به در برد، سیاست سختی در قبال اتحادیه‌های کارگری اتخاذ کرد، [[جنگ با مواد مخدر|جنگ جدیدی علیه مواد مخدر]] آغاز کرد و دستور [[اشغال گرانادا]] را صادر کرد. دور دوم او عمدتاً شاهد مسایل خارجی بود، نظیر پایان جنگ سرد، بمباران ۱۹۸۶ لیبی، و افشای جریان ایران کنترا. او که علناً اتحاد شوروی را امپراطوری شیطانی توصیف می‌کرد،<ref>{{cite web|author=Gingrich, Newt|authorlink=Newt Gingrich|url=http://www.americanheritage.com/content/evil-empire|title=The Evil Empire|publisher=[[American Heritage (magazine)|American Heritage]]|date=Spring/Summer 2008|volume=58|issue=4|accessdate=July 22, 2010}}</ref> از جنبش‌های ضد کمونیستی حمایت می‌کرد و دور اولش را با دستور افزایش شدید مسابقه تسلیحاتی با شوروی صرف پایان دادن به استراتژی تشنج زدایی کرد. ریگان با رهبر شوروی [[میخاییل گورباچف]] مذاکره کرد که منجر به معاهده آی ان اف و کاستن از زرادخانه هسته‌ای هر دو کشور شد. با این که ریگان هزینه‌های داخلی را کاهش داد، هزینه‌های نظامی در دورهٔ او افزایش یافت.
خط ۸۰:
== اوایل زندگی ==
ریگان که متولد تمپیکو، ایلینوی و بزرگ‌شدهٔ دیکسن، ایلینوی بود، در یوریکا کالج تحصیل کرد و در اقتصاد و جامعه‌شناسی لیسانس گرفت. پس از فارغ‌التحصیلی، ریگان ابتدا به آیووا رفت تا به کار در یک رادیو بپردازد، و سپس، در ۱۹۳۷، به لس آنجلس رفت که در آنجا کارش به عنوان هنرپیشه را، ابتدا در فیلم‌ها و سپس در تلویزیون شروع کرد. برخی از سرشناس‌ترین فیلم‌های او عبارتند از ''[[نوت راکنی آمریکایی]]'' (۱۹۴۰), ''[[ردیف پادشاهان]]'' (۱۹۴۲), و''[[وقت خواب برای بونزو]]'' (۱۹۵۱). ریگان به عنوان رئیس صنف بازیگران صحنه و سپس سخنگوی [[جنرال الکتریک]] (جی ئی) کار کرد؛ نقطه شروع او در سیاست در طی کارش در جی ئی رخ داد. مواضع او که در ابتدا عضو [[حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا|حزب دمکرات]] بود، در دههٔ ۱۹۵۰ به سوی راست متمایل شد، و او در ۱۹۶۲ به حزب جمهوریخواه پیوست.<ref name="reagansheritage.org" />
[[پرونده:Ronald Reagan with family 1916-17.jpg|بندانگشتی|upright|رونالد ریگان (با مدل موی هلندی), برادر بزرگتر و پدر و مادرشان. عکس در حدود ۱۹۱۶–۱۷.]]
رانلد ویلسن ریگان در آپارتمانی در طبقهٔ دوم ساختمانی تجاری در تمپیکو، ایلینوی در ۶ فوریه، ۱۹۱۱، به دنیا آمد. او پسر نل ویلسن ریگان و جان ادوارد «جک» ریگان بود.<ref name="nrhp">{{cite news|url = http://gis.hpa.state.il.us/hargis/PDFs/201351.pdf|title = Main Street Historic District, National Register of Historic Places Nomination Form|date = April 1, 1982|agency = Illinois Historic Preservation Agency|accessdate = July 27, 2007|archiveurl = https://web.archive.org/web/20070807213939/http://gis.hpa.state.il.us/hargis/PDFs/201351.pdf|archivedate = August 7, 2007}}</ref> پدر ریگان فروشنده و قصه گو، و نوهٔ مهاجران کاتولیک ایرلندی از کاونتی تیپرری بود.<ref>[[Terry Golway]], ''Ronald Reagan's America'' (2008) p. 1</ref> تبار مادرش نیمی [[مردم اسکاتلندی]] و نیمی انگلیسی بود (مادر بزرگ مادری ریگان در [[ساری (انگلستان)]], انگلستان متولد شده بود).<ref>Kengor, p. 4</ref> ریگان فقط یک برادر داشت به نام نیل (۱۹۰۸–۹۶) که از خودش بزرگتر بود و مدیر تبلیغاتی شد.<ref>{{Cite news|title=Neil Reagan, 88, Ad Executive And Jovial Brother of President|author=Lynette Holloway|url=http://www.nytimes.com/1996/12/13/us/neil-reagan-88-ad-executive-and-jovial-brother-of-president.html|work=[[نیویورک تایمز]]|date=December 13, 1996|accessdate=March 22, 2009}}</ref> پدر ریگان در کودکی او، به دلیل شباهت ظاهری او به یک تبلیغ پسر هلندی بر یک برند رنگ، به پسرش اسم مستعار «داچ» داده بود و مدل مویش «پسر هلندی» بود.<ref name="RRfacts">{{cite web|url=http://www.reagan.utexas.edu/archives/reference/facts.html|title=Ronald Reagan Facts|accessdate=June 9, 2007|publisher=Ronald Reagan Presidential Foundation}}</ref> این اسم در سرتاسر جوانی ریگان برای او به جا ماند.<ref name="RRfacts" />
خانواده ریگان در شهرهای متعددی در ایلینوی از جمله [[مون‌موث، ایلینوی]]، [[گیلزبرگ، ایلینوی]]، و شیکاگو زندگی کردند،<ref>{{cite news|url=http://www.suntimes.com/news/metro/3637552-418/reagan-university-president-park-building.html|title=Is Ronald Reagan's Chicago boyhood home doomed?|work=Chicago Sun-Times|accessdate=June 12, 2012|author=Janssen, Kim}}</ref> در ۱۹۱۹ دوباره به تمپیکو برگشتند تا این که در نهایت در [[دیکسون، ایلینوی]] سکنی گزیدند و بالای یک مغازه زندگی کردند. به نوشته یکی از زندگی‌نامه نویسان، ریگان ایمانی قوی به خوبی مردم داشت که از ایمان خوش بینانهٔ مادرش، نل،<ref name="pk 16">Kengor, p. 16</ref> و ایمان به [[مریدان مسیح]]،<ref name="pk 16" /> که در ۱۹۲۲ به آن غسل تعمید داده شد<ref>{{cite book|editors=Lewis, Warren and Rollmann, Hans|title=Restoring the First-century Church in the Twenty-first Century|publisher=Wipf and Stock|year=2005|isbn=1-59752-416-6|pages=181–192}}</ref> نشأت می‌گرفت.
ریگان در مخالفتش با تبعیض نژادی نامعمول بود و یک بار وقتی مهمانخانهٔ محل در [[دیکسون، ایلینوی|دیکسون،]] به [[سیاه‌پوست|سیاهپوستان]] اجازه ورود نمی‌داد، او آن‌ها را به خانه آورد.<ref>Kengor, p. 15</ref>
خط ۱۰۹:
ریگان با اتکا به اوج‌گیری احساسات راست گرایانه در [[آمریکا]] در [[انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا]] سال [[۱۹۸۰ (میلادی)|۱۹۸۰]] به پیروزی رسید. وی در سال [[۱۹۸۹ (میلادی)|۱۹۸۹]] در حالی [[کاخ سفید]] را ترک کرد که دو سوم مردم آمریکا عملکرد وی را در دوران زمامداریش مورد تأیید قرار دادند. این بالاترین نرخ رضایت افکار عمومی آمریکا از یک رئیس‌جمهور بازنشسته در دوران پس از [[جنگ جهانی دوم]] بود.
وی اگرچه دورانی طلایی را به عنوان بازیگر [[سینما]] سپری کرده بود، رفته رفته جذب [[حزب جمهوریخواه ایالات متحده آمریکا]] و در نهایت عضو فعال این [[حزب]] در سال [[۱۹۶۶ (میلادی)|۱۹۶۶]] شد. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۴، ریگان به حمایت از کاندیدای جمهوریخواه، [[بری گلدواتر]] پرداخت و سخنرانی مشهوری تحت عنوان "[[زمان انتخاب]]" ("Time For A Choosing") را ایراد نمود. در این سخنرانی او علیه برنامه‌های دولتی و مالیات بالا سخن گفت و به وظیفه اخلاقی آمریکا در مقابل مردم زیر سلطه اروپای شرقی و ضرورت ایستادگی در برابر شوروی تأکید نمود. این سخنرانی موجب شهرت ریگان شد، هرچند نهایتاً گلدواتر در انتخابات شکست خورد.<ref name="en.wikipedia.org" />
ریگان تا سال [[۱۹۷۵ (میلادی)|۱۹۷۵]] فرماندار ایالت [[کالیفرنیا]] بود. در سال ۱۹۸۰ وی کاندیدای ریاست جمهوری از حزب جمهوریخواه گردید. وی در رقابت‌های انتخاباتی‌اش در مقابل [[جیمز ایرل کارتر]] شعارهای میانه‌رو داد و توانست از نارضایتی [[حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا|دموکراتها]] علیه اقدامات کارتر بهره‌مند شود. یکی از مهمترین مسایل در انتخابات سال ۱۹۸۰، سرنوشت کارمندان گروگان گرفته شده سفارت آمریکا در ایران بود. دموکراتها امید داشتند که قبل از انتخابات، با آزادسازی گروگانها قبل از انتخابات، (سورپرایز اکتبر، October Surprise) بتوانند اعتبار کارتر را بالا ببرند، اما حکومت ایران، گروگانها را پس از انتخابات و ۲۰ دقیقه پس از سخنرانی ریگان در مراسم تحلیف ریاست جمهوریش آزاد کرد و موجب شد عده‌ای تأخیر در آزادسازی گروگانها را توطئه‌ای از جانب حزب جمهوریخواه و ریگان برای پیروزی در انتخابات بدانند، اگرچه مجلسین آمریکا، در تحقیقات مستقلی این اتهام را فاقد شواهد کافی یافتند.<ref name="ReferenceA" />
[[پرونده:Reagan assassination attempt 4.jpg|بندانگشتی|250px|راست|صحنه [[ترور]] رونالد ریگان، در [[۳۰ مارچ]] [[۱۹۸۱ (میلادی)|۱۹۸۱]] میلادی. مأمورین [[سرویس مخفی ایالات متحده آمریکا]] در حال خلع سلاح [[جان هینکلی]] و در تلاش برای حفاظت از جان ۴۰مین [[رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا]].]]
خط ۱۶۴:
{{ترتیب‌پیش‌فرض:ریگان، رونالد}}
[[رده:رونالد ریگان]]
[[رده:افراد آمریکایی اسکاتلندی‌تبار]]
| |||