یوهان سباستیان باخ: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Bach's apartment in the Thomasschule.jpg|بندانگشتی|راست|275px|عکسی از نمای خارجی خانهٔ باخ در انتهای ساختمان مدرسهٔ سنت توماس. این عکس قبل از تخریب این بنا در سال ۱۹۰۲ برداشته شده‌است. سه پله‌ای که به در جلویی می‌رسند در تصویر پیداست.]]

 

 

باخ خواننده‌های کُر سوپرانو و آلتو را از میان دانش‌آموزان مدرسه و خواننده‌های تنور و باس را از میان دانش‌آموزان یا افراد دیگر در لایپزیک انتخاب می‌نمود. اجرای موسیقی در مراسم ازدواج و خاک‌سپاری برای گروه خوانندگان درآمد بیشتری داشت و احتمالاً به همین دلیل است که باخ دستِ کم شش [[موتت|موتِت]]، غالباً برای دستهٔ کُر دوتایی نوشت. از این موتت‌ها برای تمرینات و آموزش مدرسه‌ای نیز استفاده می‌شد. بخشی از کار معمول وی در کلیسا، اجرای موتت‌های [[مکتب ونیز]] و آلمان چون آثار [[هاینریش شوتز]] بود. باخ از آثار این آهنگساز به عنوان سرمشق‌های سبکی برای موتت‌های خود استفاده می‌نمود. <!--پروندهٔ صوتی زیر بخش برگزیده‌ای از ورودیهٔ «برای خداوند بخوان» {{آلمانی|Singet dem Herrn}} است که بافت غنی و پرتکاپویی را نشان می‌دهد که باخ می‌توانست با استفاده از دو دستهٔ کر که هر یک دارای چهار بخش تقسیم هستند، به وجود آورد. در این اجرا در هر بخش گروه کُر سه خواننده قرار گرفته‌اند.{{آغاز رسانه صوتی}}{{بخش رسانه صوتی۲|نام پرونده=http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/b/b4/06_Singet_dem_Herrn_opening.ogg|عنوان=ورودیهٔ «برای خداوند بخوان»|توصیفات=|اطلاعات پرونده=http://en.wikipedia.org/wiki/Image:06_Singet_dem_Herrn_opening.ogg}}{{پایان رسانه صوتی}}-->