ساروج: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز ←نگارخانه: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱:
[[پرونده:Vakil Bath حمام وکیل 09.jpg|جایگزین=عکس از نقش و نگارها و دیواره های حمام وکیل در شهر شیراز که از جنس ساروج است|بندانگشتی|نقش و نگارها و دیواره های [[حمام وکیل]] در شهر [[شیراز]] که از جنس ساروج است]]
'''ساروج''' (از پارسی: چاروک) از ابتکارات معماران ایرانی در دوران بسیار کهن است. برای ساختن آن نخست [[خاک رس]] و [[آهک]] را به نسبت شش و چهار مخلوط می‌کنند و گلی سفت می‌سازند و دو روز آن را ورز می‌دهند. <ref name="ملات ساروج ، آشنایی و تعاریف">[https://omran.online/sarooj-mortar/ عمران آنلاین]</ref> بعد، قسمتی از خاکستر کوره‌های [[حمام]] را با مقداری مواد [[الیاف]]ی [[لوئی (گیاه)]] (تخم و پرزهای نوعی نی است) به آن اضافه می‌کنند و مخلوط تازه را با چوبهایی به قطر ده [[سانتیمتر]] می‌کوبند تا به خوبی باهم عجین شوند.<ref name="ReferenceA">محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.</ref><ref>محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰–۵۱ ـ ۵۲–۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.</ref><ref name="ReferenceB">بیکدلی علیرضا، «افغانستان حایی برای دوست داشتن، یادداشت‌ها و خاطرات».</ref>
ساروج [[ملات آهک]] آبی سنتی ایران است که به دو روش سرد و گرم تولید می‌شده‌است. در روش گرم، کلوخه‌های سنگ آهک [[رس|رس‌دار]] را می‌کوبیدند تا نرم شود سپس، خاک به دست آمده را با کاه و پهن و آب مخلوط می‌کردند. پس از آن، گل به دست آمده را روی زمین با ضخامت ۱۰ سانتیمتر پهن کرده و بعد از خشک شدن، قطعه‌های خشک شده را می‌پختند. نهایت، هنگامی‌که قطعه‌ها پخته شد آن‌ها را آسیاب می‌کردند. محصول به دست آمده رنگ [[لیمویی]] یا قهوهای روشن داشت که ساروج گرم نامیده می‌شد.<ref>حیدری، داریوش و غیره: [http://pdfarchive.ir/pack-18/Do_11000313920506.pdf پژوهشی در ملات‌های آهکی تاریخی (ساروج)]. نمونه موردی: حمام شاهزاده‌ها در اصفهان. در نشریه: مرمت و معماری ایران، سال سوم، شماره پنجم، بهار و تابستان ۱۳۹۲.</ref>
| |||