ژان-پل سارتر: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از اتمام تحصیلات در دبیرستان‌های «لو آور» و «لیون» به تدریس فلسفه پرداخت. پس از مدتی تصمیم گرفت که برای کامل شدن تحقیقاتش در زمینه فلسفه پدیدارشناسی [[هوسرل]] راهی آلمان شود.<ref>[[در کافه اگزیستانسیالیستی]]، [[سارا بیکول]]، ترجمه: [[هوشمند دهقان]] ص 15 تا 20</ref> با استفاده از یک بورس تحصیلی به آلمان رفت و در برلین به ادامهٔ تحصیل پرداخت. در اینجا بود که آشنایی عمیقتری با آثار فیلسوفان بزرگی همچون مارتین هایدگر (فلسفه اصالت وجود یا اگزیستانسیالیسم) و ادموند [[هوسرل]] (فلسفه پدیدارشناسی) پیدا کرد. اما پس از چندی تاب تحمل حکومت [[آلمان نازی]] را نیاورد، به پاریس برگشت و کار تدریس فلسفه را دنبال نمود.

 

سارتر تا آخر عمر با سیمون دوبوار ارتباط داشت اما آن‌ها که ازدواج را یک امر بورژوایی می‌دانستند، تا آخر عمر با هم ازدواج نکردند. یکی از مواردی که در آن سارتر همیشه مورد انتقاد بوده زندگی سه نفره او با دوبوار و یک دختر جوان بوده‌است. دوبوار که دو جنس گرا بود و به دختران جوان تمایل داشت با مشورت سارتر دختر جوانی را وارد روابط آن‌ها می‌کرد و این روابط گاهی چند ماه طول می‌کشید.<ref>Appignanesi, L. (1988). Simone de Beauvoir. London: Penguin Books.</ref> در جریان این روابط دخترانی مثل [[ناتالی سوروکین]]،<ref name="Holveck, E. 2002">Holveck, E. (2002). Simone de Beauvoir's philosophy of lived experience: Literature and metaphysics. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers, Inc.</ref> [[وندا کساکیویکز]] و [[بیانکا لمبلین]]<ref>Contat, M. (2005). Sartre and his other women. Journal of Romance Studies. Volume 6 Numbers 1 & 2 2006 ISSN 1473-3536. page 119</ref><ref>Lamblin, B. (1996). A disgraceful affair: Simone de Beauvoir, Jean-Paul Sartre, & Bianca Lamblin. Boston, Mass: Northeastern University Press.</ref> به شدت آسیب دیدند.<ref name="Holveck, E. 2002"/><ref>Riding, Alan (April 14, 1996). "The Odd Couple". The New York Times. Retrieved 15 October 2015..</ref>