ارمنی‌های گرجستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند ارمنستان متحد به متن
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند ارزروم به متن
خط ۸:
در سده‌های هجدهم و نوزدهم، [[تجار]] ثروتمند ارمنی از قبیل جواهر فروشان مشهور و کارخانه داران نفتی، [[سرمایه‌گذاری]] کلانی در تجارت گرجستان نموده و به ساخت مراکز فرهنگی و مدارس کمک نمودند. تعداد ارمنی‌ها به‌طور تصاعدی افزایش یافت به گونه‌ای که تفلیس پایتخت این کشور برای ارمنیانی که از خارج به گرجستان آمده بودند برای ارمنی‌های شرقی یا به زبان ارمنی «آرولاهایر»<ref group="پانویس">arevelahayer</ref> در اوائل سده نوزدهم تبدیل به یک مرکز واقعی شد چنان‌که [[استانبول]] نیز مرکز فرهنگی ارمنی‌های غربی یا به زبان ارمنی «آرومداهایر»<ref group="پانویس">arevmedahayer</ref> شده بود.
 
در سال‌های ۱۸۲۹ و ۱۸۳۰ میلادی در پی انعقاد [[پیمان آدریاناپل (۱۸۲۹)]]، قریب ۵۸٬۰۰۰ ارمنی از [[ارزروم]] و نواحی شرقی عثمانی اسکان یافتند. این گروه در شهرهایی چون [[آخالتسیخه]] و [[آخالکالاکی]] مستقر شدند. مهاجرت ارمنیان به گرجستان در سال‌های ۱۸۹۴ تا ۱۸۹۶ میلادی به سبب قتل‌عام‌های گسترده در [[ارمنستان غربی]] ابعاد وسیع تری یافت.
 
== معماری ==