نایسریا گونوره‌آ: تفاوت میان نسخه‌ها

== میکروب‌شناسی ==

نایسریا گونوره آ، باکتری مشکل پسند و حساسی است که برای رشد در شرایط آزمایشگاهی نیاز به مواد غذایی تکمیلی در محیط کشت دارد. کوکسی‌های گونوکوک می‌توانند به شکل اختیاری در داخل سلول‌ها رشد کنند. آن‌ها بیشتر اوقات به شکل دیپلوکوک دیده می‌شوند. گونوکوک از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود.<ref>Genco, C; Wetzler, L (editors) (2010). Neisseria: Molecular Mechanisms of Pathogenesis. Caister Academic Press.</ref>

گونوکوک از طریق حرکت تکانشی (twitching motility) می‌تواند حرکت کند. باکتری از طریق پیلی تیپ IV به سطوح می‌چسبد. باکتری از طریق توکشیدن پیلی حرکت می‌کند. این‌طور تصور شده‌است که باکتری می‌تواند از این طریق ۱۰۰ هزار برابر وزن خود را بکشد<ref>"Mighty microbe pulls 100,000 times its bodyweight". New Scientist. 19 April 2008. Retrieved 2009-07-01.</ref>!

گونوکوک دارای پروتیئن‌های سطحی Opa است که به گیرنده‌های سطحی سلول‌ها متصل می‌شود. پروتئین‌های Opa موجب چسبندگی گونوکوک در داخل کلنی‌ها به یکدیگر و همچنین اتصال باکتری به سلول‌های دارای آنتی ژن‌های کارسینوامبریونیک (CD66) می‌شود. گونوکوک‌هایی که کلنی‌های مات تولید می‌کنند، پروتئین Opa را دارند. باکتری توانایی فرار از پاسخ سیستم ایمنی را دارد. بدن نمی‌تواند خاطره ایمنی نسبت به باکتری ایجاد کند. بنابراین، عفونت مجدد با نایسریا گونوره آ شایع است. مهمترین مکانیسم فرار باکتری از سیستم ایمنی، تغییرات آنتی ژنی است. باکتری، پروتئین‌های Opa را تغییر می‌دهد. گوناگونی و تنوع بیش از اندازه پروتئین‌های باکتری، کار سیستم ایمنی میزبان را برای شناسایی باکتری مشکل می‌سازد.