|
در سنگ‌نوشتهٔ بابلی نبوپلسر، در هنگام سقوط آشور به هووخشتره تحت نام «مو-ما-کیشتار شار اومان-مان-دا» اشاره شده‌است. احتمالاً در این سنگ‌نوشته هر جا از «شاه اومان-مان-دا» (لفظ قدیمی [[زبان اکدی]] برای نامیدن مردمان شمالی) یا «شاه ماد» نام برده‌شده، مقصود هووخشتره است. مترادف بودن این دو لقب توسط [[فرانسوا تورو-دانگن]]، در مورد نامه‌ای در مورد شرکت مادی‌ها در بابل هنگام محاصرهٔ کران ([[حرّان]] امروزه) کمی بعد از سقوط نینوا در سال ۶۱۲ پیش از میلاد، نشان داده‌شده‌است.<ref>{{پک|Diakonoff|۱۹۹۴|ک=CYAXARES|زبان=en}}</ref>
طبق نظر تاریخ پژوه معاصر محمد محمدپور در زمان بابلیان خورشید الهه مرد (مذکر) و خدای بزرگ همه خدایان بود و خدایان دیگر والدین و همسر و فرزندان و حتی دشمنان خورشید به شمار میرفتند
نام خورشید "اوور" یا "هوور" بود
و نام مریخ "اووک" یا "هووک" بود
و نام ماه "تار" یا "تر" بود که خود همسر و ملکه خدای خورشید بود
تمام شاهان و شهریاران در صورت به قدرت رسیدن و شهرها و بزرگان و رجال مملکتی باید نامشان در ارتباط و منقبس از نام خدایان شده باشد این نامگذاری ها در بسیاری از موارد بصورت ثانویه صورت گرفته است و ارتباطی با نام اصلی و واقعی خود شخص نداشته است و احتمالا کاربرد عناوین نزدیکی یا خویشاوندی با خداوند برای افراد طبقات فرودست ممنوع بوده است و ایشان فقط میتوانستند نامی مشتق از قربانی یا برده یا خدمتگذار خدا را از آن خود داشته باشند
دین در دست حکومت ها و مقتدران عصر بود و حکومت ها خود را تابع دین و بعضا صاحب و سرپرست دین و حتی در برخی از موارد پادشاهان خود را مستقیما الهه یا شخص خدا معرفی میکردند (چنان که در مصر فراعنه و در بابل بخت النصر و نمرود خود را مستقیما خدا قلمداد میکردند) و باید توسط دیگران مورد پرستش مستقیم یا تکریم بسیار قرار میگرفتند و کالاها و قربانی های فراوان نثار ایشان میکردند
مقدمه فوق جهت فهم بهتر معنای واقعی نام بزرگان اقوام در باستان آورده شده است
نام هوخشتره تلفیقی از چند واژه باستانی و مقدس است
هووک+اشش+تاره این نام از سه بخش مجزا تلفیق شده است
کلمه "هووک" همان سیاره مریخ است
کلمه "اشش" احتمالا روابط خانوادگی مانند پسر دختر برادر پدر مادر یا حتی عروس و داماد را دلالت دارد و نیز ممکن است معنی غلام یا برده یا صاحب یا سرور یا نماینده یا پرستنده یا عبد یا شاگرد را نیز داشته باشد
کلمه "تاره" همان سیاره ماه میباشد که ماه همسر و ملکه و نوعروس خورشید است
و حال نامگذاری نزدیک به واقعیت نام هووخشتره و طبق همان متون عیلامی و دیگر منابعی که توسط نویسنده بالا مرقوم شده است معنی هووکاشتاره یا هووکشتره به این صورت است:
"مریخ برادر ماه" یا شاید "تحت نظر مریخ و ماه" میباشد
در باب جد پدری هووخشتره یا همان بنیانگذار سلسله مادها دیااکو نیز همین مطلب صادق است:
دیا+اووک+اوو که نامی برگرفته از نام اووک یا سیاره مریخ است
پس نام وی دیااووکوو یا فردی با ارتباط بسیار تنگاتنگ با "اووک" الهه زمینی یا آسمانی سیاره مریخ میباشد
در ذکر نام ایشتوویگو فرزند و جانشین هوخشتر شاه هم مطلب به درستی مشهود و قابل تثبیت است
نام ایشتوویگو از چند بخش تشکیل گردیده است:
ایشش(اشش)+تا+اووک+اوو
بعنوان مثال
فرزند+کوچک+مریخ
در باب کلمه آستیاگ نواده هوخشتره نیز اصل و واقعیت کلمه به این گونه است: آس+تی(دی)+اووک+اوو یا آسدیووکو یا آسدیااووکو در اینجا دوباره به نام جد و نیای بزرگ مادها یا همان دیااکو بر میخوریم که خود جای تعجب و تفکر فراوان دارد
به احتمال قریب به یقین مادها نیز همچون دیگر اقوام سامی و بین النهرینی و اسلاف سومری شان بت پرست بوده اند و هر بت مظهر و تجسم و نماینده زمینی الهه (همان ستاره ای در آسمان روز یا شب) بوده است
و این خود دلیل قانع کننده ای بر روابط پیچیده و مستحکم دولت ماد و بابل بوده است
به احتمال شدید نام کلمه فردوس–پردیس–پارادایس که ریشه در زبان مادی دارد نیز ارتباط مستقیم با همین الهه اووک یا مریخ دارد
توجه کنید که الهه یا بت زمینی اووک در زمین همان مردووک میباشد که در پارسی مرداس و در لاتین مرداک تلفظ میگردد
نکته زیباتر اینجا که کلمات هم معنی مارس و مریخ (چهارمین سیاره منظومه شمسی) از این کلمه مردووک یا مرداک مشتق شده و در هر دو زبان یک مفهوم را دارد لذا بصورت ناشیانه این کار انجام شده زیرا فقط پسوند اووک دلالت بر مریخ دارد
کلمه فردوس–پردیس–پارادایس همان جایگاه و ماوا و محل زیستن مردوک میباشد و نام اصلی فردوس پاراد+اووک است که خانه و مزرعه بت مردوک در آسمانها میباشد و غایت همه برکات و الطاف و منابع خوراکی و تن آسایی و شکم پروری و صد البته شهوترانی او است
نکته مهمی که در مورد نیاکان اصلی بین النهرینی ها و مخصوصا سومریان و بابلیان مفید به مطالعه است دریافته های زیر است:
باید توجه داشت که با توجه به عدم پیشرفتگی زبان در اعصار گذشته دایره کلمات بسیار محدود بوده اند و برای راحتی تکلم و استفاده بهتر از واژه ها آنها را بصورت التصاقی به کار میبرده و جهت روان سخن گفتن از مصوت های [آ–و–ی] استفاده بی رویه میشده است
در واقع احتمال بسیار زیادی وجود دارد که اقوام چینی شرق آسیا و مغولهای آواره در حاشیه قطب و سیبری دایره لغات اصلی اولیه (مثل پدر و مادر و خوراکی های رایج) و همچنین صنعت کلمه سازی و حتی تکلم کردن و آوا سازی خود را جمعا و یا طی فازهای مختلفی از بین النهرین در حدود 10000سال پیش به سرزمین خود برده باشند و حتی ممکن است این دارایی های معنوی توسط خود فرزندان بین النهرین به آنان از راه زمین یا دریا هدیه داده شده باشد
در مورد علم ستاره شناسی و بروج دوازده گانه سال نما نیز اشتراکات چینیان هندیان و بین النهرینی ها به همین منوال است
و ستاره پرستان بین النهرینی خدایان و اصنام و تقسیمات و تناسبات آنان را به اقوام دیگر در سراسر زمین معرفی کرده و آنها را از این موهبت بی نصیب نمیگذاشتند حتی اگر شده خونی از آنها در برابر تعلیم معرفت بر زمین بریزند و ایشان از فیض بزرگی که مبلغین به آن نایل شده اند مستفیض گردند
استفاده از این مطالب فقط با ذکر نام نویسنده محمد محمدپور (با توجه به جدید بودن آنها) بلامانع است
== تبار و خانواده ==
| 