جامعه‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح پیوند
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
اصلاح پیوند
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۱۶:
وی در ۴۲ سالگی به نگارش کتابی پیرامون [[تاریخ جهان]] رو آورد که مقدمهٔ آن بیش از خود کتاب شناخته شده‌است. این کتاب، به دلیل سبک بدیع و نگرش نوینش، توجهات بسیاری را به خود جلب داشت و از دلایل اصلی شهرت وی است. کتاب او با نام «[[مقدمه ابن خلدون]]» در [[ایران]] شهرت دارد و توسط [[محمد پروین گنابادی]] به [[زبان فارسی|فارسی]] ترجمه شده‌است.
 
در کتاب مقدمهٔ وی از تکرار تاریخ در یک چرخهٔ شش‌نسلی سخن گفته. این چرخه از آغاز یک اجتماع با تکیه بر [[کشاورزی]] سپس فنون آغاز می‌شود. در آخرین مرحله اجتماع چنان قدرتمند می‌شود که مردم آن به هنر و موسیقی روی می‌آورند و پس از آن مردم از فرط امنیت و بی‌نیازی تعصب خود را نسبت به جامعه از دست می‌دهند تا این‌که قوم دیگری آن جامعه را از خارج فتح می‌کند و در اینجا تاریخ بر همین منوال تکرار می‌شود. او برای مثال می‌گوید که [[پارس‌ها]] از [[عرب‌ها]] شکست خوردند عرب‌ها از ترکان غزنوی و [[سلجوقیسلجوقیان]] و ترکان نیز از [[مغول‌ها]] شکست خوردند. اگرچه عقاید [[ابن خلدون]] تحت تأثیر افکار [[افلاطون]] و به خصوص [[سیاست (کتاب)|سیاست]] [[ارسطو]] است اما این دانشمند توانسته با اندیشهٔ یونانی و با نگاه ژرف و تجربهٔ طولانی خویش به عنوان سیاست‌مداری کارکشته تئوری‌های نوین جامعه‌شناسی خود را توسعه دهد.
 
از [[ابن خلدون]] به عنوان بنیانگذار علم تاریخ هم یاد می‌شود. او در همین کتاب برای نخستین بار شیوه‌هایی علمی برای استخراج حقیقت از منابع دست اول را طراحی کرده.