آقامحمدخان قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها

آقا محمد خان بعد از تاجگذاری به [[خراسان]] لشکر کشید. خان قاجار دستور داد جسد نادرشاه را از خاک بیرون آورده و آن را به تهران فرستاد، جایی که بعدا در کنار جسد کریم خان زند قرار گرفت. سپس شاهرخ نوهٔ [[نادرشاه افشار]] را که کور و پیر بود مجبور نمود تا هرگونه ثروتی را تا متعلق به نادر شاه بوده‌است را به او بدهد. شاهرخ سوگند خورد که او ثروتی از نادرشاه را در دسترس ندارد. آقا محمد خان بی رحم و انتقام جو، که اشتیاق فراوانی به گنج داشت، حرف او را باور نکرد. به دستور شاه شاهرخ را که از صحبت کردن خودداری کرد به شدت در زیر شکنجه بردند تا مجبور به اعتراف به مکان‌های پنهان آخرین ثروتی که پدربزرگش به او منتقل کرده بود بشود. تعدادی از خدمتکاران شاهرخ، به خاطر مصائبی که پادشاه پیشین خود دچار آن شده بود، یک ملای متنفذ را از شهر به منظور حمایت از شاهرخ آوردند تا از آقا محمد خان درخواست تجدید نظر در مورد شاهرخ کند و آقا محمد خان شاهرخ را به همراه خانواده اش به [[مازندران]] فرستاده. اما شاهرخ در [[دامغان]] به علت صدماتی که طی شکنجه دیده بود درگذشت. آقا محمد خان سپس لشکرکشی به [[بخارا]] را قصد نمود که خبردار شد از جانب [[روس]]ها دیگر خطری نیست. برای همین حاکمان طرفدار روس آن دیار را سرکوب کرد و [[مرو]] را آزاد و [[ازبکان]] را وادار به عقب‌نشینی نمود. او [[بخارا]] را تحت‌الحمایه دولت ایران قرار داد و چون مردم آن دیار با وی مخالفتی نداشتند به آنان آزاری نرساند و پس از آن به دستور وی، گروهی را به منظور تعقیب [[نادر قلی شاهرخ افشار]] به [[هرات]] فرستاد. آن‌ها تا [[کابل]] پیش رفتند ولی نادر قلی در کوه‌های [[هیمالیا]] در [[افغانستان]] مرتب مکان خود را تغییر می‌داد. سرانجام از تعقیب وی دست برداشتند و [[بلخ]] را از حاکم کابل به بهای ۵۰۰ هزار سکه طلا خریداری نمودند؛ این کار آقا محمد خان چندین هدف را دنبال می‌کرد که مهم‌ترین و دراز مدت‌ترین آن‌ها جلب حمایت حاکم [[کابل]] برای حمله به [[هندوستان]] بود و [[افغانستان]] را نیز تحت حمایت دولت ایران قرار داد.

 

در شهریور ۱۱۷۵ (سپتامبر ۱۷۹۶ میلادی)، سپاه روس به فرماندهی ژنرال [[کنت والرین زبوف]]، به نیروهای

ژنرال [[گردویچ]] که قبلاً به [[دربند]] اعزام گردیده بود، پیوست و قلعه‌های [[دربند]]، [[باکو]] و [[تالش]] را تصرف نموده و بر تمام سواحل غربی [[دریای خزر]] از مصب [[رودخانه کر (قفقاز)|رود کر]] و [[اترک]] مسلط شد. سپس ژنرال زبوف از [[شیروان (قفقاز)|جلگه شیروان]] و از کنار ساحل، وارد [[دشت مغان]] شد و از [[رود ارس]] گذشت. دسته دیگری از سپاهیان روس [[لنکران (شهر)|لنگران]] را اشغال کردند لذا [[آذربایجان]] و [[رشت]] مورد تهدید قرار گرفتند.