'''بخش رودبار قصران''' یکی از بخشهای [[شهرستان شمیرانات]] در [[استان تهران]] ایران است.<ref>اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref>
== وجه تسمیه ==
== تفاوت قصران با رودبارقصران ==
رودبار در زبان فارسی به معنی ساحل رود است و علت این نامگذاری رودبارقصران وجود رودهایسرشاخه فراوانهای ازاصلی جمله [[رودخانه جاجرود]] و شاخههای فرعی متعددامتداد آن در درههای رودبارقصران است. مشابه این نام در سایر دامنههای جنوبی رشته کوه البرز نیز وجود دارد، مانند [[شهرستان رودبار]] زیتون (منجیل)، [[رودبار الموت]] و غیره. اضافه شدن قصران به رودبار در این اسمترکیب اسمی از نوع اضافه تخصیصی است یعنی این منطقه رودبار که خود جزوی از اجزای دیگر منطقه بزرگ [[قصران]] است برای رفع هر نوع تشابه اسمی با مناطق همنام مزبور(رودبار) به صورت رودبارقصران نامگذاری شدهاست و نباید آنرا معادل تمام مساحت منطقه قصران دانست بلکه بخشی بالنسبه کوچک از کل قصران است. [[قصران]] که معرب [[کوهسران]] است منطقهای بسیار تاریخی و وسیع بوده که شامل دو بخش درونی یا علیا و بیرونی یا سفلی بودهاست که بخش درونی آن شامل [[بخش لواسانات|لوسانات]]،لوسانات، رودبارقصران، بومهن، بخش جاجرود، دهستان سیاهرود تهران و بخشهایی از شهرستان کرج علیالخصوصمثل آسارا، شهرستانک و دیزین بوده که در گذشته و اکنون نیز در عرف بین مردم بیشتر به لواسانات معروف بودهاست چنانکه [[محمد حسن صنیعالدوله|محمدحسن خان صنیع الدوله]] از بزرگان عصر ناصری و دربار قاجار درخصوص حدود قصران علیا در کتاب مرآت البلدان مینویسد: «قصران علیا همین لواسانات را میگویند که از [[گردنه قوچک]] طرف شمال جلگه تهران که شخص سرازیر شد از رودخانه [[جاجرود]] عبور نموده سمت شمال این رودخانه اول بلوک لواسانست که بدو لواسان تقسیم شده: لواسان بزرگ و لواسان کوچک و این لواسانات را حالا هم قصران علیا میگویند.». بنا بر این رودبار ِقصران ، لواسان کوچک ِ قصران ، لواسان بزرگ ِ قصران ، سیاهرود ِقصران و شمیران ِ قصران و غیره از اجزای قصران محسوب میگردند و اینکه گاهی رودبارقصران را با کل قصران اشتباه میگیرند ناشی از عدم اطلاع از تاریخ و جغرافیای قصران است. بخش بیرونی قصران شهر تهران (بجز شهرری یعنی تا سرحد دروازه غار با ری)، شهر شمیران، کن و سلوقان را شامل میشد. تهران (طهران) قبل از پایتخت شدن و قبل از رونق گرفتن یعنی پیش از حمله مغولان که منجر به ویرانی شهر ری و مهاجرت بازماندگان آن به تهران شد یکی از روستاهای کماهمیت قصران بیرونی به حساب میآمدهاست.