[[File:Tehrani lutis at funeral 13970216.jpg|thumb|لوطیهای تهرانی در مراسم تشییع (۱۳۹۷)]]
لفظ '''لوطی''' معانی متفاوتی دارد. اولین بار توسط [[کسایی مروزی|کسایی]] شاعر قرن چهارم، که لوطیها را با «بچههای بیریش» یکی دانسته به کار رفتهاست. [[جلال الدین محمد بلخی]]<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وبگاهوبگاه=|نشانی=https://ganjoor.net/moulavi/masnavi/daftar5/sh105/|عنوان=گنجور: مولوی»مولوی، مثنوی معنوی»معنوی، دفتر پنجم|تاریخ بازدید=دسامبر ۲۰۱۸|وبگاه=}}</ref> و [[عبید زاکانی]] لوطیها را [[شاهدبازی|شاهدباز]] میدانستند و واژه [[لواط|لواطی]] هنوز همانطور استفاده میشود. همهٔ متون دلالتهایشان اینطور منفی نیست. ناصر خسرو،خسرو<ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=حمید نساج|نام=|عنوان=گونهشناسی شعر فارسی از منظر ادب سیاسی|ژورنال=فصلنامه مطالعات میانرشتهایمیان رشته ای در علوم انسانی،|دوره=ششم|شماره=۴|ناشر=|تاریخ=پاییز ۱۳۹۳|سال=|صفحه=۹۹|زبان=fa|شاپا=|doi=|پیوند=https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1084971|تاریخ دسترسی=|نام خانوادگی۲=مرتضی حاجی مزدارانی|توسط=[[نورمگز]]|تاریخ بازبینی=}}</ref>، لوطیان را با شرابخواران، دزدان و روسپی فروشان یکی میدانست، و سوزنی هشدار میداد که در معاملات تجاری نمیشود به لوطیها اعتماد کرد.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=Willem Floor|کد زبان=en|تاریخ=|تاریخ انتشار=March 15, 2010|وبگاه=|نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/luti|عنوان=Encyclopædia Iranica - Luti}}</ref>