طغرل بیک: تفاوت میان نسخه‌ها

طغرل در سال ۴۴۷ ه‍. ق، با قبول دعوت خلیفه عباسی برای سفر به [[بغداد]]، صفحهٔ جدیدی در روابط سلجوقیان و عباسیان را گشود و با سلسله اقداماتش در آن مکان، جایگاهی رفیع را کسب نمود. وی در فاصله سال‌های ۴۵۱–۴۴۷ ه‍. ق، با به بند کشیدن [[ملک رحیم|ملک رحیم بویه‌ای]]، حکومت [[آل بویه]] در [[عراق عرب]] را برانداخت و خطبه به نامش در آن مناطق جاری شد. وی سپس به بازسازی بغداد همت گماشت و با ازدواج دختر چغری بیک با خلیفه، روابط حکومتش را با [[خلافت عباسیان|خلافت عباسی]] مستحکم کرد. سپس ناحیه [[جزیره (میانرودان)|جزیره]] را نیز تصرف نمود. او طغیان دوبارهٔ برادرش، ابراهیم ینال، را با شکست و قتل او در نبرد، درهم کوبید. سپس به جنگ [[ارسلان بساسیری]]، امیر حامی خلافت [[فاطمیان]]، رفت و وی را نیز سرکوب نمود. طغرل در فاصله سال‌های ۴۵۵–۴۵۲ ه‍. ق، به ازدواج با دختر خلیفه با وجود مخالفت‌های خلیفه اقدام نمود، که با اتفاقات و مشکلات فراوان انجام پذیرفت و سرانجام طغرل در سال ۴۵۵ ه‍.ق بدون داشتن جانشین، وفات یافت و سرزمینی پهناور را برای آیندگان به میراث گذاشت. طغرل را شخصیتی مذهبی و باایمان معرفی کرده‌اند، که به ساخت بناهای متعدد از جمله مسجد و مدرسه همت فراوانی گماشت و با تعصبی که در مذهب [[حنفی]] داشت، به همراه وزیرش [[عمیدالملک کندری]]، عرصه را بر دیگر [[مذاهب اسلامی]] تنگ کرده‌بود. برخی منابع او را دارای شخصیتی عادل و بیزار از خون‌ریزی معرفی نموده‌اند، اگرچه در تعدادی از منابع نیز به اعمال ظالمانه و ناشایست او و سپاهیانش اشاره دارند. لازم است ذکر شود که یکی از عوامل موفقیت طغرل، شخصیت عمیدالملک کندری بود که با ارائهٔ راهنمایی و ایده‌های [[ایرانشهر (ساسانیان)|ایرانشهری]] خویش، سهم فراوانی در پیشرفت طغرل داشت.

 

 

== پیشینهٔ نیاکان طغرل ==