فکتورینگ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲:
پرداخت درصدی از مطالبات واگذار شده؛ مدیریت حساب هاي دريافتني؛ وصول حساب هاي دريافتني؛ پذیرش ریسک پرداخت حساب هاي دريافتني توسط کارفرما.
ساز و کاز فکتورینگ بدین صورت می باشد که پس از امضای قرارداد تامین مالی بین بنگاه اقتصادی و نهاد مالی، نهاد مالی کارفرمای طرف حساب بنگاه اقتصادی را از واگذاری مطالبات قراردادی مطلع می کند و در ادامه به تامین مالی بنگاه می پردازد. طبق قانون مصوب فکتورینگ، زمانی که بنگاه اقتصادی (طبق قرارداد با کارفرما) تعهدات خود را انجام داد، کارفرما موظف است تعهدات مالی خود نسبت به بنگاه اقتصادی را در وجه نهاد مالی فکتور پرداخت نماید.
هزینه فکتورینگ که توسط نهاد مالی از پرداختی کارفرما کسر می‌شود؛ به ریسک قرارداد پروژه، و موعد پرداخت آن بستگی دارد که در قرارداد واگذاری بر روی آن توافق می‌شود. هزینه‌های اصلی تأمین مالی معمولا به دو بخش تقسیم می‌شود. بخش اول مربوط به ریسک خرید مطالبات، حضور در پروژه و درصد پیش‌پرداخت می‌باشد. بخش دوم مربوط به فاصله زمانی تأمین و بازپرداخت آن توسط کارفرما می‌باشد که هزینه آن می‌تواند بصورت ماهانه و یا روزانه محاسبه شود. علاوه بر این، هزینه‌های دیگری مانند ارزیابی قرارداد و خدمات وصول مطالبات نیز می‌تواند مطرح باشد. بدیهی است که تعیین دقیق معیارها و تنظیم مقادیر هزینه‌های فکتورینگ به طور طبیعی در بازار رقابتي شکل می‌گیرد.
== تاریخچه ==
| |||