تفاوت میان نسخه‌های «ذوالنون مصری»

اصل او نوبی بود و مدتی را در دمشق و انطاکیه گذراند و در مکه نزد زهاد و محدثان اقامت گزید. پاره‌ای از منابع از سفر او به بغداد نیز گزارش داده‌اند.علت این سفر را این‌گونه نوشته اندنوشته‌اند که وی در برخی از علوم تصنیفاتی کرد که سبب شد مردم مصر به انکار او برخیزند و به او تهمت بزنند که علومی را مستحدث کرده که صحابه دربارهدربارهٔ آن‌ها سخن نگفته‌اند. از این رو ،رو، وی را به زندقه منسوب ساختند و از او در نزد [[متوکل]] خلیفه عباسی سخن چینی بسیاری کردند و متوکل او را به بغداد احضار کرد و ۴۰ روز در زندان نگاهداشت ولی در چند جلسه مباحثه‌ای که باوی داشت متوکل توبه کرده بسیار گریست و او را گرامی داشت. و سرانجام خلیفه او را با اکرام به مصر بازگردانید.

ذوالنون مذهب [[مالکی]] داشت و [[فقه]] خوانده بود و از آثاری که به او نسبت داده شده مشخص می‌شود که وی علاوه بر فقه در علومی مانند [[طب]] و [[کیمیا]] نیز دست داشته‌است و همچنین وی پیرو طریقه [[ملامتیان|ملامت]] بود و در توکل بی‌نظیر بیشتر اهل مصر اورااو را کافر و [[زندیق]] میدانستند و تا زنده بود منکر او بودند ولی پس از مرگ درستی احوال او مشخص گردید.