دستگاه عصبی خودمختار: تفاوت میان نسخه‌ها

اعمال فرآوری شده بدست فعالیت بخش کولینرژیک دستگاه عصبی خودگردان آن دسته از اعمالی هستند که با جنبه‌های نباتی زندگی روزمره سروکار دارند. برای نمونه عمل کولینرژیک با افزایش دادن فعالیت عضلات روده‌ای، افزایش دادن تراوش معدی و شل کردن اسفنگتر پیلور، مایه پیشبرد گوارش و جذب [[مواد غذایی]] می‌شود. به همین جهت و با توجه به عمل کاتابولیک بخش نورآدرنرژیک، بخش کولینرژیک گاهی دستگاه عصبی آنابولیک نیز نامیده می‌شود. این بخش از رشته‌های عصبی مایه تنگ شدن مردمک چشم و انقباض مثانه می‌شود.

 

بخش نورآدرنرژیک در حالات فوریتی به گونه یک مجموعه واحد تهی‌سازی می‌شود. اثرات این تهی‌سازی ارزش قابل ملاحظه‌ای از دید آماده کردن فرد برای رویارویی با فوریتها دارند. برای نمونه، تهی‌سازی نورآدرنرژیک تطابق را در چشمها شل کرده و مردمکها را گشاد می‌کند (برای ورود نور بیشتر به چشمها)، تپش قلب را تند کرده و [[فشار خون]] را بالا می‌برد و رگهای خونی پوست را تنگ می‌کند (که خونریزی از زخمها را محدود سازد). تهی‌سازی سمپاتیک مایه تقویت هوشیاری می‌شود و غلظت گلوکز و اسیدهای چرب آزاد خون را افزایش می‌دهد (برای برآورده انرژی بیشتر)، بنابراین تهی‌سازی [[دستگاه عصبی سمپاتیک]] بر اثر فوریت‌ها، بدن را آماده ستیز یا گریز می‌کند.