منبت‌کاری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۰:
*اما آنچه مسلم است چوب به عنوان فراوانترین مادهٔ اولیهٔ موجود در [[طبیعت]] جزو نخستین موادی است که توجه [[بشر]] را به خود جلب کرده و برای ساخت و پرداخت انواع وسایل مصرفی و هنری مورد استفاده قرار گرفته. بنا به اسناد و مدارک موجود منبت کاری در [[ایران]] متکی به سابقه‌ای بیش از هزار و پانصد سال است و حتی عده یی از [[پژوهش|محققان]] به صراحت اظهار نظر نموده‌اند که قبل از ظهور [[ساسانیان]] نیز منبت کاری در ایران رواج داشته، ولی هیچ بازماندهٔ تاریخی که این ادعا را اثبات کند در دست نیست.ولی بی شک میتوان سر ستونهای داخلی کاخهای تخت جمشید را از ان احتمالات نام برد.
*قدیمی‌ترین اثر منبت موجود که تاریخ نیمهٔ اول قرن سوم [[هجری قمری]] را دارد یک لنگه در چوبی متعلق به مسجد جامع عتیق شیراز است که در دورهٔ [[عمر و بن لیث صفاری]] ساخته شده و دارای زیرسازی از چوب تبریزی می‌باشد و روی آن با خلال‌هایی از چوب [[گردو]] و نقوش پر ضلعی بسیار زیبایی زینت شده و بعد از آن باید یک سر در منبت کاری شده از چوب کاج را مورد اشاره قرار داد که ساخت قرن چهارم هجری قمری است و روی آن با ظرافت کامل
*بعد از ظهور [[اسلام]] و با توجه به شیوع روحیهٔ ساخت مراکز و مساجد اسلامی، هنرمندان ایرانی جزو اولین کسانی بودند که تمامی‌توان و استعداد خویش را صرف تزئین مساجد کردند و به موازات هنر نمایی [[معمار|معماران]]، کاشیکاران سنگتراشان، گچبرها و… منبت کاران نیز جذب فعالیت در این زمینه شدند و آثاری به وجود آوردند که متأسفانه امروزه نمونه‌های زیادی از آن‌ها در دست نیست ولی به اتکای همان باقیمانده‌های ناچیز میتوان گفت آنچه برای تزئین مساجد و به شکل [[منبر]]، رحل قرآن و در و پنجره ساخته شده نمونهٔ بسیار ارزنده یی از ذوق و هنر ایرانیان است.
خط ۲۴:
در بین شهرهای ایران در حال حاضردر چندین شهرمراکز مهم منبت کاری وجود دارد از جمله اصفهان، [[گلپایگان]]، آباده و شیراز؛ که علاوه برمنبت کاری سایر رشته‌های این هنر شامل معرق، خاتم، گره چینی، پیکر تراشی و … رواج بسیار دارد مخصوصاً در شهرهای [[گلپایگان]] و آباده هنر مزبور رونق بیشتری دارد؛
در سال ۱۳۰۲ زنده یاد [[استاد علی مختاری گلپایگانی]] بنا به پیشنهاد استاد کمال الملک از [[گلپایگان]] به تهران عزیمت و در بخش [[صنایع مستظرفه]] [[مدرسه دارالفنون]]، ضمن ریاست این بخش به تدریس شیوه‌های مختلف منبت کاری پرداخته است. همچنین در سال ۱۳۱۱ که حسب الامررضا شاه به منظور متمرکز ساختن هنرهای ملی، «هنرستان صنایع قدیمه» تأسیس گردید،احمد امامی که از هنرمندان بنام و از استادان بزرگ منبت کاری به‌شمار می‌رفت و در شهر آباده سکنی داشت به منظور ایجاد کارگاه منبت کاری و تعلیم هنر جویان به تهران دعوت گردید. مرحوم احمد امامی به همراهی فرزند خود، علی امامی (رئیس فعلی کارگاه منبت کاری) به تهران آمد و کارگاه منبت، به همت این استاد تأسیس گردید.
استاد امامی تا سال ۱۳۱۹ که در قید حیات بود خدمات ارزنده و شایان توجهی در جهت پیشرفت منبت و پرورش هنرمندان قابل و باذوقی در این زمینه انجام داد و آثار نفیس و زیبائی از خود باقی گذارد که فعلاً در موزة هنرهای ملی نگاهداری می‌شود. بعد از در گذشت استاد احمد امامی، فرزند با ذوق و هنرمند او علی امامی ریاست کارگاه منبت کاری را عهده‌دار شد و به آموزش و پرورش هنرجویان و علاقمندان این هنر پرداخت.
| |||