'''ایرانی زدایی''' در مراحل مختلف تاریخ اتفاق افتادهاست اما بطور خاص عنوان سیاست [[انگلستان]] در دهه ۱۹۶۰ و ۷۰ میلادی علیه [[ایران]] برای جداسازی [[بحرین]] و تغییر بافت جمعیتی آن در قالب سیاستهایسیاستهای [[ایرانیستیزی|ضد-ایرانی]] این کشور اطلاق میگردد. قسمتی از این بسته سیاستی شامل مهاجرت دادن اعراب سنی و نژادهای دیگر از مستعمرات انگلیس به بحرین بود.<ref name="deiranisation1">[http://www.iranchamber.com/geography/articles/mishmahig_islands_bahrain.php Mishmahig Islands (Bahrain), How was separated from Iran?]</ref>
این سیاست در پی تلاشهایتلاشهای [[امپراطوری بریتانیا]] برای خروج از [[کشورهای اسلامی]] در پی تضعیف این حکومت پس از جنگهایجنگهای جهانی و [[بحران اقتصادی]] در نظر گرفته شده بود.
== تاریخ ==
ایرانی زدایی به سیاستهایسیاستهای سلبی ضدایرانی یا تاکیدتأکید بر ایجاد، بزرگنمایی کردن و نهایتاً تبدیل به تهدید و بحرانی نمودن آندسته از اهداف داخلی یا روابط خارجی که براساس فرهنگ ایرانی بنا نهاده شدهاست توسط کشورهای خارجی اطلاق میگردد. این نوع سیاست در طول تاریخ با راهبردها و راهکارهای تغییر ترکیب جمعیتی، تغییر زبان، تغییر دین، تغییر رسم الخط، تبلیغ علیه بنیانهای فرهنگی و دینی که خاستگاه آنهاآنها کشور ایران است صورت میگیرد.
بصورت خاص انگلستان در سالهایسالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱ سیاستی را با نام سیاست ایرانی زدایی (به انگلیسی:Deiranisation) اعلام کرد که قسمتی از این بسته سیاستی تغییر بافت جمعیتی، فرهنگی و زبانی مجمع الجزایر بحرین بود.
محمدرضا اسدزاده در خصوص تلاش برای تغییر نام و ایرانیت زدایی باکو چنین مینویسد: "جالب است که همهترکانگاران در راستای ایرانیزدایی از این منطقه، ابتدا نام «باکو» را به «باکی» برگرداندهاند و حال برایش ریشهٔ ترکی نیز پیدا کردهاند به معنای تپه!"<ref name="asadzadeh">[http://www.khabaronline.ir/detail/67836/weblog/asadzadeh ایرانی زدایی ترکها و تغییر ریشه باکو]</ref>