خلیل کمره‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۳۰:
حاج '''میرزا خلیل کَمَره‌ای''' (زادهٔ ۱۲۷۷ در دهکده [[فرنق]]، درگذشتهٔ ۱۳۶۳ در [[تهران]]) نویسنده، محقق و فیلسوف الهی معاصر بود که بیشتر به سبب تلاش در جهت اتحاد مذاهب اسلامی شناخته می‌شود.
میرزا خلیل تحصیلات خود را در حوزه‌های علمیه اراک وقم نزد [[عبدالکریم حائری یزدی]] آغاز نمود و در میان سالی به آموزش دروس مختلف اسلامی و فلسفی در قم و سپس در تهران مشغول گشت. معروفترین کتب وی «افق وحی»، «شرح نهج البلاغه (آسمان و جهان)»، «قبله اسلام»، «هفت جلد کتاب عنصر شجاعت یا هفتاد و دو تن و یک تن» و «بیت‌المقدس و تحول قبله» است. پاسخ‌های وی به دوازده سئوال فلسفی [[واتیکان]] به نظم درآمد و
== تولد، رشد، تحصیلات ==
خط ۶۷:
=== اتحاد مذاهب اسلامی ===
فعالیت شاخص کمره‌ای تا پایان عمر تلاش در جهت اتحاد مسلمانان جهان و به تعبیر خودش «توحید کلمه برای کلمه توحید» بوده‌است:
* در سال ۱۳۳۱ شمسی، میرزا خلیل
* در سال ۱۳۳۸ شمسی، میرزا خلیل بنا بدعوت موتمر عالم اسلامی که در کشور [[اردن هاشمی]] تشکیل شده بود و با تأیید سید حسین [[بروجردی]]
* در سال ۱۳۳۸ شمسی، میرزا خلیل باتفاق [[سید محمود طالقانی]] به [[قاهره]] سفر کرد و از طرف [[سید حسین بروجردی]] از فتوای تاریخی شیخ [[محمود شلتوت]] مفتی اعظم و رئیس [[دانشگاه الازهر]] [[مصر]] دائر بر جواز پیروی از [[شیعه دوازده‌امامی|مذهب شیعه جعفری]] یا [[شیعه دوازده‌امامی]] به عنوان یکی از مذاهب رسمی اسلام تشکر نمود.<ref>فتوای شیخ محمود شلتوت پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله بروجردی</ref>
* در سال ۱۳۴۳ شمسی، میرزا خلیل پیامی برای ملک فیصل پادشاه عربستان سعودی ارسال داشت که ضمن اظهار نگرانی از تفرقه انگیزی‌های قومی و نژادی، از وی خواست که وسیله تفاهم و تقریب بین فقهای مذاهب اسلامی گردد. وی کتابی را که به عربی با عنوان «ارض النبوه جسر عظیم (سرزمین نبوت پل بزرگی است) تألیف نموده بود به ملک فیصل تقدیم کرد و کوشید وظیفه اتحاد عمومی مسلمانان را به عهده او گذارده، وی را متقاعد کند که در ساختن این پل بزرگ نباید از معارف رسیده از امام علی (ع) غفلت کند.<ref>کمره‌ای، میرزا خلیل. ارض النبوه جسرعظیم (سرزمین نبوت پل بزرگی است). تهران: چاپخانه اسلامیه، ۱۳۹۵ قمری</ref>
خط ۸۲:
* در تابستان ۱۳۴۸ شمسی، میرزا خلیل نامه سرگشاده‌ای تحت عنوان «فتح بی‌غرور» به [[ریچارد نیکسون]] رئیس‌جمهور وقت [[ایالات متحده]] نگاشت و ضمن تبریک<ref>کمره‌ای، میرزا خلیل. «فتح بی‌غرور». ''روزنامه اطلاعات''. ۳۰ تیرماه ۱۳۴۸ - شماره ۱۲۹۴۵</ref> فتح کره ماه و تحقق وعده قرآن، از وی خواست که به شکرانه اینکه این فتح آسمانی در زمان خدمت او انجام پذیرفته‌است، اولاً به گرسنگان و آوارگان جهان عموماً و ثانیاً بخصوص به دو میلیون مسلمان آواره عرب در خاورمیانه که بیست سال است آواره و دربدرند، اجازه دهد بر سر خانه و لانه و آشیانه خود برگردند تا فتح دژ آسمان، فتحی همه‌جانبه باشد.
* در سال ۱۳۵۳ شمسی، نامه‌ای به امضای اسقف اعظم فرانسوا ابومخ دبیر امور غیرمسیحیان واتیکان<ref>ابومخ، فرانسوا. دبیر امور غیرمسیحیان واتیکان http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/baboumokh.html</ref> توسط سفیر واتیکان در تهران و سرپرست کلیساهای کاتولیک ایران، در [[مسجد فخرالدوله]] تهران به میرزا خلیل تسلیم شد. در این نامه، دوازده سئوال فلسفی از وی استعلام و استفسار گردیده بود. متن کامل فارسی پرسش‌ها و پاسخ‌ها به صورت نظم در کتابی تحت عنوان «افق قاب قوسین، سروش قدسی»<ref>انوار شیرازی، سید محمد حسین. ''افق قاب قوسین، سروش قدسی''. تهران: مرکز نشر کتاب سعدی مخبرالدوله ۱۳۵۷ شمسی</ref> منتشر گردیده‌است.
* در شروع [[انقلاب ۱۳۵۷|انقلاب اسلامی]]، میرزا خلیل
== درگذشت ==
| |||