ترب سفید: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏مصرف خوراکی: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲۱:
ترب سفید دارای ویتامین‌های [[ویتامین آ|آ]]، [[ویتامین ب|ب]]، و [[ویتامین ث|ث]] فراوان و همچنین [[آهن]]، [[فسفر]] و [[کلسیم]] است. کالری آن کم است و خوردن آن به تسریع هضم غذا کمک می‌کند به همین جهت برای [[رژیم غذایی]] مناسب و مورد توجه است. پس از درآمدن از خاک در صورت باقی‌ماندن برگ خاصیت آن کاهش می‌یابد برای همین بعد از درآوردن آن از خاک، برگ‌ها کنده می‌شود.
 
ترب سفید معمولاً بصورتبه صورت خام در آشپزی به کار می‌رود ولی برای نگهداری در زمان طولانی‌تر آن را به صورت خشک شده یا ترشی و شور درمی‌آورند. طعم دایکون در نزدیکی قسمت برگ آن شیرین و پرآب است و هر چه به انتهای آن نزدیک شویم مزهٔ آن رو به تندی می‌گذارد و خشک‌تر است. به همین جهت قسمت سر آن به صورت خام در [[سالاد]] بکار می‌رود و قسمت انتهایی آن برای پختن [[هشت‌پا]] و [[ماهی مرکب]] یا به ژاپنی [[ایکا]] بکار می‌رود.
* ترب سفید خام بصورتبه صورت سالاد، [[دایکون‌اوروشی]] (با ابزاری ویژه آنراآن را ریز کرده، بصورتبه صورت رنده‌شده مانند در می‌آید) [[برش خلالی]] آن به نام [[تسوما]] است و همراه [[ساشیمی]] ماهی خام مصرف می‌شود.
* در روش [[آب‌پزی ملایم]] دایکون برای تهیهٔ [[اودن]] و [[بوری دایکون]] و [[میسوسوپ]] بکار می‌رود.