غواصی فنی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز افزودن ناوباکس ۷.۵> الگو:غواصی (درخواست کاربر:Modern Sciences)+ |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۴:
اصطلاح غواصی فنی را نخستین بار مایکل مندونو که سردبیر مجله غواصی آکواکورپس (در حال حاضر از بین رفته)بود بکار گرفت.
اما مفهوم اصطلاح غواصی فنی درگیر شدن غواصان در برخی فعالیتهای غواصی است که معمولاً فراتر از
غواصی فنی (که گاهی به عنوان غواصی تکنیکال نامیده میشود)غواصی است که بیش از غواصی تفریحی نیاز به
== تعریف غواصی فنی ==
برخی از اختلاف نظرهای حرفهای در این میان وجود دارد. تا همین اواخر ،استفاده از [[نایتروکس]] درغواصی، غواصی فنی در نظر گرفته
به هر حال حتی کسانی که در تعاریف گستردهای از غواصی فنی به توافق نظر رسیده اند، ممکن است در تعریف مرزهای دقیق میان غواصی فنی و تفریحی اختلاف نظرهائی داشته باشند.
خط ۲۰:
* [[انجمن مربیان حرفهای غواصی]] PADI، که بزرگترین آژانس آموزشی غواص تفریحی در جهان است،غواصی فنی را اینگونه تعریف میکند:
"نوعی دیگر از غواصی که در آن غواصان نیاز به اموزشهای خاص داشته و فراتر از محدودیتهای تفریحی غواصی میکنند.غواصی فنی بیشتر به عنوان فعالیتی است که شامل یک یا بیشتر از موارد زیر میگردد:غواصی فراتر از عمق ۴۰ متر/۱۳۰ فوت،نیاز به توقف در مرحله رفع فشار، غواصی در محیطهای سرپوشیده فراتر از ۱۳۰ فوت خطی از سطح یا استفاده از مخلوطهای گازی متعدد".
* [[سازمان ملی اقیانوسی و جوی]] NOAA غواصی فنی را اینگونه تعریف میکند : "غواصی فنی واژهای است مورد استفاده برای توصیف تمامی روشهای غواصی که بیش از محدودیتهای تحمیل شده بر عمق یا زمان غوطه وری غواصی تفریحی اعمال میگردد.غواصی فنی اغلب مستلزم استفاده از مخلوط گاز ویژه تنفسی (به غیر از هوای فشرده)است. نوع مخلوط گاز استفاده شده با درنظر گرفتن حداکثر عمق، یا طول زمانی که غواص در نظر دارد در زیر آب باقی بماند تعیین میشود در حالی که بیشترین عمق توصیه شده برای غواصی تفریحی ۱۳۰فوت است،غواصان فنی ممکن است در محدوده میان ۱۷۰ تا ۳۵۰ فوت و گاهی اوقات حتی عمیق تر غواصی.در غواصی فنی تقریباً همیشه نیاز به یک یا چند "توقف" اجباری رفع فشار پیش از بالا آمدن به سطح دارد و پس از صعود غواص نیازمند مراقبتهای خاصی است".
=== عمق ===
خط ۲۷:
همچنین غواصی فنی و تنفس هوا در عمقهای زیاد میتواند اختلالتی مانند بی حسی و [[خواب الودگی]] نیتروژن [[نیتروژن نارکوسیس]] که بهطور معمول در عمق ۱۰۰ فوت (۳۰ متر) یا بیشتر بروز نموده یا خطر مسمومیت اکسیژن بر اساس بالا رفتن [[فشار نسبی]] اکسیژن در مخلوط تنفسی را افزایش دهد. به همین دلیل در غواصیهای فنی اغلب از مخلوطهای دیگر تنفسی استفاده میگردد.
این عوامل باعث افزایش سطح ریسک شده ونیاز به
=== عدم توانایی صعود بهطور مستقیم ===
خط ۳۵:
[[پرونده:Tech diving decompression stop.jpg|چپ|بندانگشتی|250px|شناوری آزاد در توقف برداشت فشار.]]
غواص در پایان هر غوص طولانی یا عمیق ممکن است نیاز به انجام [[توقف برداشت فشار]] برای جلوگیری از بیماری [[بیماری تراکم زدائی]] داشته باشد.زیرا [[گازهای بیاثر]] در [[سوخت و ساز]] بدن در گازهای تنفسی غواص، مانند نیتروژن و هلیوم، به بافتهای بدن زمانی که تحت فشار بالا هستند در طول مرحله عمیق غواصی به هنگام استنشاق جذب
این گازهای [[حل شده]] را باید به آرامی از بافتهای بدن و با "توقف" در اعماق مختلف در طی صعود به [[سطح آزاد]] نمود.در سالهای اخیر،غواصان فنی به خطرهای تهدیدکننده با افزایش عمق پی بردهاند و از توقفهای برداشت فشار برای کاهش خطر تشکیل حباب قبل از صعود به سطح با استفاده از الگوهای علمی برداشت فشار مانند [[الگوی مدرج کاهنده حباب]] که از روشهای سنتی [[جدولهای غواصی]] بسیار ایمن تر و کارآمدتراست بهره میبرند.
خط ۵۴:
اگرچه گواهی نامههای تخصصی استاندارد شدهای برای غواصی در محیطهائی با دید بسیار محدود وجود ندارد اما برخی از مربیان خود دورههای آموزشی سفارشی خود را برای کمک به دیگران برای راحتتر کردن غواصی در چنین شرایطی ارائه نمودهاند.
[[انجمن مربیان حرفهای غواصی]] (PADI) اجازه میدهد تا مربیان آن نسبت به شرایط مورد نیازخود (مانند دید محدود) به
=== مخلوط گازها ===
[[پرونده:Decompression Dive-Preparation.JPG|300px|بندانگشتی|چپ|غواصان فنی برای انجام غواصی در فیلیپین آماده میشوند.]]
غواصی فنی ممکن است با استفاده از مخلوطی از گازهای تنفسی به غیر از هوا مانند trimix، هلیوکس و هلی ایر. تنفس هوای معمولی (با ۲۱ درصد اکسیژن) در اعماق بیشتر از ۱۸۰ فوت (۵۵ متر) خطر [[مسمومیت با اکسیژن]] را دارا و مرگبار است. اولین نشانه مسمومیت اکسیژن معمولاً تشنج بدون هشدار است که معمولاً به مرگ می انجامد،البته گاهی اوقات غواص ممکن است علائمی هشدار دهنده قبل از تشنج حس کند که میتواند: توهم شنوایی و بصری، حالت تهوع، انقباض ناگهانی (به خصوص در صورت و
همچنین با افزایش فشار و عمق نیتروژن تبدیل به مخدر میشود و در نتیجه کاهش توانایی برای واکنش نشان دادن یا فکر کردن را به دنبال دارد. با اضافه کردن گاز هلیم به مخلوط تنفسی غواصان میتوان این اثرات را کاهش داد زیرا هلیوم خواص مشابه را در عمق ندارد.
در این مخلوط گاز همچنین میتوان میزان اکسیژن را به منظور کاهش خطر [[مسمومیت با اکسیژن]] کاهش داد.در این هنگام اکسیژن به زیر ۱۸ درصد کاهش می یابد که به نام ترکیب هیپوکسی شناخته شدهاست و میتوان آن را به عنوان گاز تنفسی بطور امن استفاده کرد.
[[نایتروکس]] یکی دیگر از مخلوط گازی مشترک
محدوده عمق نایتروکس بستگی به درصد اکسیژن استفاده شده در آن دارد و استفاده از نایتروکس نیاز به آموزشهای بیشتر و دانش لازم به منظور استفاده بیخطر و درک اثرات این گازها بر روی بدن در غواصی دارد.
خط ۶۹:
[[پرونده:Tec diver with sidemount tanks.JPG|بندانگشتی|چپ|200px|غواص فنی مجهز به سیلندرهای برداشت فشار.]]
غواصان فنی ممکن است از [[تجهیزات غواصی]] غیرمعمول استفاده کنند. بهطور
== آموزش ==
|