۱۱۸٬۰۱۱
ویرایش
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز (←top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی) |
(در حال حذف پیوند(ها) به صفحهٔ حذفشده جورج لیبورن (T)) |
||
در تمامی اروپا درباریان، شامپاین را به عنوان شرابی یکتا و بی نظیر میشناختند و آن را به قدرت و اشرافیت ربط میدادند. افرادی که شامپاین را میساختند به تاریخ و هویت شرابشان علاقهمند بوده و به این خاطر شامپاین را به اشرافیت، جشنوارهها و مراسم و تشریفات مذهبی نسبت داده و درخورِ این مراسم و همچین افراد ثروتمند میدانستند. تلاش این افراد با پدیدار شدن طبقه متوسطی که سرمایه خود را در راههایی مانند خریدن شامپاین خرج میکردند، مقارن گردید و در نتیجه سازنندگان شامپاین سود بسیاری کسب کردند.
در سال ۱۸۰۶ میلادی،
در دهه ۱۹۰۰ میلادی، شامپاین بسیار شیرین تر از شامپاینی بود که امروزه نوشیده میشود. روسها ترجیح میدادند در شامپاین به ازای هر یک لیتر، ۳۰۰ گرم شیرینکننده داشته باشند. تغییرات اساسی در شامپاین وقتی آغاز شد که پریِر جوئت (Perrier-Jouët) در سال ۱۸۴۶ میلادی، تصمیم گرفت بدون شیرین کردن انگورهای شرابی، آنها را به لندن صادر کند و به این ترتیب طرح شامپاین خشک (شامپاین مدرن)، در سال ۱۸۷۶ میلادی در انگلستان ایجاد شد.
|