حروف حی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
برچسبها: متن دارای ویکیمتن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
||
خط ۲:
[[پرونده:Haykal-Bab-2.gif|بندانگشتی|220px|سید علی محمد باب برای هر یک از حروف حی یک لوح هیکل نگاشته است، لگو آیین بیانی]]
'''حروف حَی'''، لقبی است که به ۱۸ نفر از اولین پیروان [[سید علی محمد باب]] اطلاق میشود.<ref name="BEP">{{cite encyclopedia|year=2009|title=Letters of the Living (Hurúf-i-Hayy)|encyclopedia=Bahá’í Encyclopedia Project|publisher=National Spiritual Assembly of the Bahá’ís of the United States|location=Evanston, IL|url=http://www.bahai-encyclopedia-project.org/index.php?view=article&catid=38%3Ahistory&id=65%3Aletters-of-the-living&option=com_content&Itemid=74|last=Editors}}</ref> باب خود این لقب را به ۱۸ مومن اولیه خود داده بود.<ref name="BEP2">{{cite encyclopedia|year=2009|title=Letters of the Living (Hurúf-i-Hayy)|encyclopedia=Bahá’í Encyclopedia Project|publisher=National Spiritual Assembly of the Bahá’ís of the United States|location=Evanston, IL|url=http://www.bahai-encyclopedia-project.org/index.php?view=article&catid=38%3Ahistory&id=65%3Aletters-of-the-living&option=com_content&Itemid=74|last=Editors}}</ref> حرف در آثار باب، در معنای مؤمن به ظهور الهی به کار رفتهاست. بهطور مثال، منظور از حروف [[انجیل]] و حروف فرقان در آثار او، مؤمنین به ظهور [[مسیح]] و [[محمد]] هستند.
==مقام حروف حی==
باب، حروف حیّ را به نام «أقرب أسماء» در کتاب بیان مورد ستایش قرار داده و گفته است: «ایشان (حروف حی) انواری بودهاند لم یزل و لا یزال نزد عرش حق ساجد بوده و هستند.» <ref>کتاب حروف حی نوشته هوشنگ گهرریز/ صفحه 6</ref>
==
[[پرونده:Tablet-Bab-to-first-letter-of-the-living.jpg|بندانگشتی|250px|چپ|لوح حروف حی به خط سید علیمحمد باب]]
{{بابیه}}
لفظ «حی» بدون احتساب تشدید از لحاظ ارزش عددی در [[حساب ابجد]] برابر با هجدهاست و لذا عبارت «حروف حی» بمعنای هجده تن مؤمنین اولیهاست. همچنین باب، خود و هجده نفر حروف حی را واحد اول شریعت بیان نامیدهاست، واحد به حساب ابجد برابر با عدد ۱۹ است و معنی یگانگی و وحدت میدهد.<ref>کتاب<span class="CheckDictation-marked CheckDictation-marked-حضرت" style="background-color: rgb(145, 145, 255);"> حضرت </span><span title="باب (لقب) | باب (لقب)|باب | سید علیمحمد باب" class="CheckDictation-marked CheckDictation-marked-باب">باب،</span> نصرتالله محمدحسینی، ناشر: مؤسسه معارف بهائی، صفحه ۱۹۰ [http://reference.bahai.org/fa/t/o/HB/hb-203.html.utf8 پیوند به صفحه کتاب]</ref><ref name="Balyuzi 1973">* {{cite book|title=The Báb: The Herald of the Day of Days|last=Balyuzi|first=Hasan|publisher=George Ronald|year=1973|isbn=978-0-85398-054-4|location=Oxford, UK|pages=|language=English}}</ref> حروف حی مأمور بودند که [[آیین بیانی|آیین بیان]] را تبلیغ و منتشر نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مطالع الانوار|نام خانوادگی=زرندی|نام=نبیل|ناشر=مرآت|سال=۱۹۹۱ میلادی|شابک=|مکان=|صفحات=۶۸}}</ref><ref name=":32">{{یادکرد کتاب|عنوان=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|نام خانوادگی=Amanat|نام=Abbas|ناشر=Cornell University Press|سال=1989|شابک=0-8014-2098-9|مکان=Ithaca|صفحات=176|زبان=English}}</ref>
==اسامی حروف حی==
حروف حی مأمور بودند که [[آیین بیانی]] را بدون ذکر نام و نشانشان تبلیغ و منتشر نمایند.<ref>کتاب حضرت نقطه ی اولی نوشته ی محمد علی فیضی صفحه 130</ref> قبل از ذکر اسامی حروف حی، ذکر این نکته ضروری است که ترتیب آنها غیر از چند موردی که تصریح شده مشخص نمیباشند. حروف حی بر اساس تاریخ نبیل زرندی عبارت اند از:<ref>کتاب حضرت باب نوشته نصرت اله محمدحسینی صفحه 189</ref>
۱- [[ملاحسین بشرویهای]] (که بابیان به وی اسمالله الاول ملقب به قدور و بابالباب گویند)
[[ملاحسین بشرویهای]]، اولین کسی بود که به باب ایمان آورد.<ref>[http://www.bbc.co.uk/religion/religions/bahai/history/bab_1.shtml#section_2 The Báb],BBC]</ref>
[[ملاحسین بشرویهای]] در پنجم جمادیالاول سال ۱۲۶۰ هجری قمری مصادف با روز پنجشنبه (۲۳می ۱۸۴۴میلادی) ایمان آوردند و پس از ایشان تا ۴۰روز شخص دیگری ایمان نیاورد و بعد از آن مابقی حروف حی تا تاریخ بیستم شعبان ۱۲۶۰هجری قمری(۴ سپتامبر ۱۸۴۴)تکمیل شدند و آخرین نفر ملا[[محمدعلی بارفروشی]] ملقب به قدوس میباشد. [[ملاحسین بشرویهای]] در تاریخ [[۲۳ می]] ۱۸۴۴ به [[شیراز]] میرسد و در آنجا با باب دیدار میکند. ملا حسین به مانند سایر [[شیخیه]]ها بدنبال جانشین احتمالی [[سید کاظم رشتی]] بود. در دیدار به ملاحسین، باب توانست تا بشرویهای را متقاعد نماید که او [[قائم موعود]] است. بشرویهای به باب ایمان میآورد. به دنبال او عدهای دیگر از شیخیان به [[شیراز]] میآیند و از ایمان آورندگان به باب شده و از حروف حی (حواریون باب) میشوند.
ملا حسین بشرویهای در [[جنگ قلعه طبرسی]] مازندران کشته شدند.<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ترابیان فردوسی| نام =محمد | پیوند نویسنده =محمد ترابیان فردوسی | عنوان = حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی| سال =1383| ناشر = صحیفه خرد| مکان =ایران | زبان = پارسی| شابک =5-5-95414-946| صفحه = 318| صفحات =505}}</ref>
سطر ۷۰ ⟵ ۵۲:
۷-ملا حسن بجستانی
او از اهالی خراسان بود و با شنیدن ادعای باب به شیراز رفت و در مدت کمی به باب پيوست. ملا حسن بجستانی از کسانی بود كه سوالات زيادي دربارهٔ باب و بابيت داشت و چون با پاسخهای بهاء الله قانع نشد، از ایمان به باب روی گرداند. به عنوان مثال، يكي از سوالات وی این بود که باب در آثار خویش حروف حی را به اوصاف عظیم و بی شماری وصف کردهاست و من یکی از آنان هستم و میدانم که ابدا لیاقت این اوصاف را ندارم. بهاءالله در لوحی در جواب ملاحسن گفته بود که این اوصاف در مورد قدّوس، ملا حسین بشرویهای و تنی چند از دیگر حروف حی است؛ این پاسخ ملاحسن بجستانی را قانع نکرد و از اعتقاد خود برگشت. تاریخ و محل فوت او نامعلوم است. <ref>همان صفحه99تا 101</ref>
۸- [[سید حسین یزدی]] (عزیز و کاتب)
سطر ۹۰ ⟵ ۷۰:
۱۰- شیخ سعید هندی
او اهل هندوستان و ساکن کشور عراق و از جمله شاگردان خوش نام سید کاظم رشتی بود. پس از درگذشت سید کاظم رشتی به شیراز رفت و به باب پيوست. باب نيز نام او را در زمره حروف حی در لوح امکان ثبت کرد. او برای تبلیغ امر باب به هند رفت و عدهای را به بابيت دعوت كرد اما عاقبت و سرنوشتش هرگز مشخص نشد. <ref>همان صفحه 88و89</ref>
۱۱- ملا جلیل ارومیهای
سطر ۱۰۰ ⟵ ۷۸:
۱۲- ملا احمد ابدال مراغهای
از شاگردان «سید رشتی» بود و بعد از او به باب مومن شد. او علاوه بر تبلیغ، مسئول رساندن بعضی توقیعات باب به مقاصد مختلف هم بود <ref>کتاب حروف حی نوشته هوشنگ گهرریز/ صفحه 74تا76</ref> و در [[جنگ قلعه طبرسی]] کشته شد.
۱۳- ملا [[باقر تبریزی]]
او نیز از علمای شیخیه و شاگردان سید کاظم رشتی بود و بعد از درگذشت سید رشتی به باب گروید. در آذربایجان مکرر با باب دیدار میکرد و واسطه ارسال توقیعات باب بود. بعد از وفات باب سالها حیات داشت از این روی به «حرف حی» مشهور شد که هم نشان دهنده عضویت در واحد اول بیان و هم اشاره به طول عمر او بود. او در نهایت در شهر استانبول ترکیه به مرگ طبیعی درگذشت. <ref>کتاب حضرت باب نوشته ی نصرت اله محمدحسینی صفحه 391</ref>
۱۴- ملا یوسف اردبیلی
او نیز از علمای شیخیه و شاگردان سید کاظم رشتی بود که بعد از درگذشت سید رشتی به باب گروید و از ارادتمندان شیخ احسائی و سید رشتی بود. ملایوسف ابتدا در کرمان به تبلیغ پرداخت که با مخالفت حاج محمد کریم خان روبرو و از آن شهر اخراج شد. ملایوسف در قریه میلان و مدتی هم در قزوین بود و به تبلیغ بابيت پرداخت و سرانجام در جنگ قلعه شیخ طبرسی کشته شدند. <ref>کتاب حضرت باب نوشته ی نصرت اله محمدحسینی صفحه 472</ref>
سطر ۱۱۹ ⟵ ۹۱:
عباس امانت مینویسد:
{{نقل قول|به نظر میرسد طاهره فرةالعین نیز ابتدا از حمایت عموی کوچکترش ملاعلی و بعدتر از حمایت شوهر خواهرش ملامحمدعلی قزوینی (که بعدها یکی از حروف حی شد) برخوردار بودهاست.<ref>{{پک|Abbas Amanat|۱۹۸۹|ص=۲۹۸}}</ref>}}
۱۶- میرزا هادی قزوینی
او پسر ملا عبدالوهاب قزوینی و برادر بزرگتر ملا محمدعلی قزوینی بود که در حوادث آن سالها وارد نشد و سرانجام به یحیی ازل پیوست. در الواح بهاءالله، ذکر مخالفتهای او آمده و در یکی از الواح نازله در بغداد به پرسشهای او دربارهٔ انقطاع و رجعت و برخی روایات اسلامی پاسخ داده شدهاست. در اين ميان ديگر حروف حي تلاش كردند تا او را هدايت كنند اما ميرزا هادي قزويني همچنان بر مخالفتش اصرار كرد طوري كه در آثار قلم ابهی، با عناويني همچون «هاءالهاویه»، «مشرک مرتاب» و «مشرک بالله» ناميده شدهاست. <ref>مدرک کتاب حضرت باب نوشته نصرت اله محمدحسینی صفحه 662و663 و 692</ref>
۱۷- ملا محمود خوئی
ملا محمود خوئی برادر ملا محمد خوئی بوده و ماقبل حضرت قدوس میباشند.او نیز به همراه برادرش ملا مهدی از شاگردان سید کاظم رشتی بودند که پس از درگذشت او به باب به شیراز رفته و به باب گرویدند. ملا محمود از یاران باوفای ملاحسین بشرویهای و ملا محمدعلی بارفروشی به شمار میرفت و سرانجام در سال 1849 میلادی در حادثه قلعه شیخ طبرسی درگذشت. <ref> کتاب حروف حی نوشته هوشنگ گهرریز/ صفحه 72و 7)</ref>
سطر ۱۳۸ ⟵ ۱۰۶:
پیروان کتاب بیان اعتقاد دارند که قدوس در [[واقعه بدشت]] بصورت مصلحتی در زمان سخنرانی قرةالعین حضور نداشته و بعداً با یکدیگر مباحثه نموده صحت گفتار قرةالعین را تأیید نمودند.
▲''شهاب فردوسی'' کشته شدن ایشان را در [[جنگ قلعه طبرسی]] مازندران میدانند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = ترابیان فردوسی| نام =محمد | پیوند نویسنده =محمد ترابیان فردوسی | عنوان = حالات و مقالات استاد شهاب فردوسی| سال =1383| ناشر = صحیفه خرد| مکان =ایران | زبان = پارسی| شابک =5-5-95414-946| صفحه = 318| صفحات =505}}</ref>
==اسامی حروف حی در منابع دیگر==
|