طایفه سلیمانی کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: ازتوابع⟸از توابع، ازعشایر⟸از عشایر، عبدالرضائی⟸عبدالرضایی، وبافت⟸و بافت، وسکونت⟸و سکونت، ومراتع⟸و مراتع، کوچرئی⟸کوچگری
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۴:
'''طایفه سلیمانی [[استان کرمان|کرمان]]''' ایلی از [[عشایر]] کرمان و از لرهای استان کرمان هستند.
 
بنا به نقل راویان، سلیمانی‌ها ازعشایراز عشایر [[ایلات خمسه|بویراحمدی]] در اطراف استان فارس بوده‌اند، که پیشتر نیز در منطقه بویراحمد سکونت می‌داشته‌اند. اجداد سلیمانی‌ها از منطقه چهارمحال بختیاری و روستای قلعه تک در قدیم الایام به کرمان مهاجرت کردند. آنها از لرهای بختیاری بوده‌اند که از سرزمینهای بختیاری ابتدا به فارس و سپس به کرمان مهاجرت کردند. ایل سلیمانی همان طوایف [[بویر احمدی]] هستند که حدود سال ۱۷۵۰ میلادی از [[فارس (سرزمین)|فارس]] به کرمان آمده و در کوه پایه‌های [[کوه شاه]] ساکن شده‌اند.
 
طوایف مختلف ایل سلیمانی تا حدودزیادی الگوی معیشتی گذشته کوچرئیکوچگری خود را حفظ نموده‌اند.
 
== تاریخچه ==
خط ۱۲:
 
=== امیر محبت سلیمانی ===
بنا به نقل راویان، جد سلیمانی‌ها شخصی بنام امیر محبت، فرزند کمال، ازعشایراز عشایر خمسه فارس (بهارلو، اینانلو، عرب، باصری، ونفر) که در اطراف داراب، نی ریز، فسا، استیمان (استهبان) در استان فارس سکونت داشته‌اند، بوده‌است.
 
گفته‌شده وی یکی از سرداران سپاه نادر شاه افشار در جنگ با هندوستان بوده که هنگام بازگشت نادر از هند، ازطریق ساردوئیه، رابر، شهر بافت و سیرجان به موطن خود سرزمین فارس میرودودر این مناطق بین راه، برای فرزندان و اقوام خود از منطقهٔ سرسبز و خوش آب وهوای ساردوئیه و رابر و نیز موقعیت سوق الجیشی تعریف می‌کند.
خط ۱۸:
ولی از آنجا که نادرشاه در اواخر عمر، یا پایان دوره سلطنت تندخو و بداخلاق شده بود به همه به خصوص سران سپاه خود بد می‌شود، به حاکم فارس دستور می‌دهد که قدرت و اتحاد عشایر خمسه در هم شکسته شود و امیر محبت کشته یا تبعید شود. حاکم فارس راه دوم را انتخاب می‌کند و امیر محبت و فرزند او قربان خان را مجبور به ترک استان فارس می‌نماید.
 
امیر محبت که در سفر بازگشت از هندوستان منطقهٔ ساردوئیه ورابر را برای سکونت مناسب دیده بود، با فرزند خود به منطقهٔ اقطاع (بین سیرجان وبافتو بافت) کوچ می‌کند.
 
پس از مرگ نادر شاه، امیر محبت به فارس بر می‌گردد، ولی «قربان خان» فرزند امیرمحبت سلیمانی با تعدادی از بستگان خود منطقهٔ کنونی سکونت سلیمانی‌ها (نقاط مختلف کرمان) را برای سکونت انتخاب می‌نماید؛ و در زمان کوتاهی برمنطقه ای وسیع از سرچشمه‌های هلیل رود، ساردوئیه، رابر، ارتفاعات بندر هنزا، تخت سرطشتک تا دشت‌های وسیع و گرمسیری اطراف کهنوج، فاریاب، غرب هامون جازموریان دست می‌یابد، و املاک ومراتعو مراتع زیادی را خریداری می‌کند و مالک می‌گردد.
 
از طرف سارم السلطان، حاکم وقت جیرفت، ساردوئیه، رابر و اسفندقه، لقب ” امیر شکار ” می‌گیرد و به امیر شکار قربان معروف می‌گردد. امیرشکارقربان با دو ایل بزرگ منطقه (مهنی و لری) رابطهٔ خویشاوندی برقرار می‌کند و پیوند خود را با این دو قدرت بزرگ منطقه محکم و استوار می‌سازد و سرانجام در سال ۱۱۵۸ هجری خورشیدی می‌میرد و در قریهٔ ده ملک ازتوابعاز توابع رابر به خاک سپرده می‌شود.
 
== پراکندگی سلیمانی‌ها ==
خط ۵۱:
۴- طایفهٔ ابراهیمی
 
تیره عبدالرضائی،عبدالرضایی، ابراهیمی، امیرشکاری، میرزاجانی
 
۵- طایفهٔ محمدی
خط ۸۳:
شش طایفه اول به نام پسران امیرشکارقربان نام گذاری شده‌اند و طایفهٔ هفتم به نام «علی داد» داماد امیر شکارفربان، طایفه هشتم به نام برادر امیرشکارقربان وبه قولی فرزند برادرش خوانده می‌شوند.
 
طایفه‌های نهم و دهم به نام دو تن از نوادگان وی نام گذاری شده‌اند و طایفه یازدهم براثر ازدواج برون گروهی وسکونتو سکونت در محدودهٔ ایل سلیمانی، جزء طوایف ایل سلیمانی قرارگرفته است.<ref>سلیمانیها: گذری بر قلمرو جامعه‌شناسی عشایری، محمدحسن مقدس‌جعفری، دانشگاه باهنر، کرمان: 1379 خ.</ref>
 
== افراد مرتبط ==