عبدالبهاء: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالبهاء پسر ارشد بهاءالله،<ref name=" Smith 34"/> در پنجم جمادی‌الاولی سال ۱۲۶۰ هجری قمری مطابق با [[۲۳ مه]] [[۱۸۴۴ (میلادی)|۱۸۴۴]] (در همان شبی که باب اعلان امر کرده بود<ref name="smith 2"/>) در [[تهران]] متولد شد و نام عباس افندی بر او گذاشتند.<ref name="momen">{{پک|Momen|2011|ک=World Religions: Belief, Culture, and Controversy|ص=}}</ref> کودکی او همزمان با سال‌های پرفراز و نشیب جنبش بابی بود.<ref name="momen"/> عبدالبهاء دربارهٔ دوران کودکی خود می‌گوید: «ما در تهران همه نوع اسباب آسایش و زندگانی داشتیم ولی در یک روز همه را غارت نمودند.»<ref>بدایع<span title="الارض" class="CheckDictation-marked CheckDictation-marked-الاثار" id="tool-.D8.A7.D9.84.D8.A7.D8.AB.D8.A7.D8.B1" style="background-color: rgb(255, 200, 145);"> الاثار،</span> جلد دوم، لجنه نشر آثار امری آلمان ۱۹۸۷، صفحهٔ ۲۰۶</ref> دستگیری پدرش- بهاءالله- در سال ۱۸۵۲ و سپس تبعید به همراه او به عراق ضربات سختی به عبدالبهاء که در آن هنگام کودک بود وارد ساخت.<ref name="smith 2"/> وی در مسیر بغداد از شدّت سرما دچار سرمازدگی شد.<ref name="smith 2"/> او که به پدر بسیار تعلق خاطر داشت از دوران نوجوانی مسئولیت امور خانواده را به عهده گرفت و به عنوان یکی از منشی‌های پدرش نیز عمل می‌کرد.<ref name="smith 2"/>

«چقدر این مصیبت جانگداز تلخ و ناگوار است این خسارت فقط راجع به مملکت ما نیست بلکه یک فاجعه عمومی است. حضرتش ناس را تهذیب فرمود تعلیم نمود احسان کرد و ارشاد فرمود تا آنکه قومش را به اعلی ذروه جلال فائز نمود…»<ref>روزنامه<span title="السفیر" class="CheckDictation-marked CheckDictation-marked-النفیر" id="tool-.D8.A7.D9.84.D9.86.D9.81.DB.8C.D8.B1" style="background-color: rgb(255, 200, 145);"> النفیر </span>در حیفا به شماره ۲۸۸۹–۹ اول دسامبر ۱۹۲۱</ref>