| هواپیمای [[نورث امریکن ایکس-۱۵]] با سرعت ۶.۷۲ ماخ، یکی از سریعترین هواپیماهای سرنشین‌دار می‌باشد. به دلیل افزایش دمای بدنه در چنین سرعتی، نوعی آلیاژ نیکلی-تیتانیومی خنک‌شونده در این هواپیما بکار برده‌اند. اینگونه هواگردها همانند [[بوئینگ ایکس-۵۱]] با بالهای بسیار کوچک طراحی میشوند؛ موشک روسی [[آوانگارد (موشک)|آوانگارد]] نیز در این دسته جای می‌گیرد.
|-
! style="background-color: #FF0303; color: #FFFFFF;" | بیش فراصوت
خط ۷۰:
| ۱۲۲۵۱ تا ۳۰۶۲۶
| ۳۴۰۳ تا ۸۵۰۸
| [[هواپیمای ناسا ایکس-۴۳]] با سرعت بیش از ۹.۶ ماخ، یکی از سریعترین هواپیماهای جهان است. در چنین سرعتی، سیستمهای کنترل دما، برای فضاپیما یا موشک، عضوی حیاتی به حساب می‌آیند. طراحی بدنه آنها باید به شدت ارودینامیک بوده و آلیاژ به‌کار رفته در بدنه، باید برای مقاومت در دمای بسیار بالا مناسب باشد. همچنین کاشی‌های سیلیکاتی همانند کاشی‌های موجود در [[شاتل فضایی|شاتل‌های فضایی]]، به عنوان روکش ضدحرارت برای بدنه درنظر گرفته میشوند. چنین سرعتی، موجب واکنش شیمیایی اکسیژن جریان هوای عبوری با بدنه هواگرد شده و موجب سایش آلیاژ آن می‌شود. بر حسب نیاز، این هواگردها به گونه‌ای طراحی میشوند که سطح مقطع بالایی در برخورد با جریان هوای عبوری داشته باشند. زیرا درصورتی که این هواگردها نوک‌تیز طراحی شوند، دمای نقطه مذکور بسیار بالا می‌رود و موجب ذوب شدن دماغه و متلاشی شدن هواگرد می‌گردد. زیرا کاهش [[شعاع انحنا]] با افزایش دما رابطه مستقیم دارد. بنابراین باید همانند [[ورود به جو|اجسام ورودی به جو زمین]]، سطح مقطع جسم پرنده بزرگ باشد تا حرارت در یک نقطه‌ی کوچک بیش از حد افزایش نیابد.
|-
! style="background-color: #C00000; color: #FFFFFF;" | سرعت گرانشی (سرعت بازگشت)
