فردی مرکوری: تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌شده] | [نسخهٔ بررسی‌شده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز لینک و سهو |
||
خط ۵۴:
فردی مرکوری همچنین به عنوان یک مجری روی صحنه، به خاطر داشتن یک شخصیت متظاهرانه و خودنمایانه و همین‌طور به خاطر داشتن صدایی قوی و رسا شناخته می‌شود.<ref>{{harvnb|Independent|2006}}</ref><ref>{{Wayback |date=20110615085921 |url=http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/article675005.ece |title=Dance: Deux the fandango}}.</ref><ref name="rollingstone.com">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.rollingstone.com/music/lists/6027/32782|عنوان=''RollingStone.com'' – 100 Greatest Singers of All Time|اثر=Rolling Stone|بازبینی=27 September 2014|کد زبان=en| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6XgCNm0tZ | تاریخ بایگانی = 10 April 2015}}</ref> [[گرایش جنسی]] و همجنس‌گرا بودن مرکوری از دیگر مسائل حاشیه‌ساز او بود.<ref name=":0"/> مرکوری به عنوان یک آهنگ‌ساز، برخی از ترانه‌های موفق و پرفروش کوئین از جمله ''[[حماسه کولی]]''، ''[[ملکه قاتل]]''، ''[[یکی برای دوست‌داشتن]]''، ''[[الان جلومو نگیر]]''، ''[[مجنون کوچکی که به آن عشق می‌گویند]]'' و ''[[ما قهرمانیم]]'' را نوشته‌است. مرکوری علاوه بر فعالیت‌هایش در گروه کوئین، به شکل انفرادی هم فعالیت می‌کرد و گه‌گاهی هم به عنوان تهیه‌کننده یا موسیقی‌دان مهمان (پیانو و آوازخوانی) برای هنرمندان دیگر به فعالیت می‌پرداخت. او به علت [[برونکوپنومونی]] که به خاطر بیماری [[ایدز]] گرفتار آن شده بود، در ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱ و تنها یک روز پس از آنکه به صورت عمومی اعلام کرد که مبتلا به ایدز شده‌است، درگذشت.
مرکوری که از [[پارسیان هند]] بود و در [[زنگبار]] [[تانزانیا]] و در خانواده‌ای با ریشه‌های [[مردم هند|هندی]] و [[مردمان ایرانی|ایرانی]] به دنیا آمد. تا اواسط دوره نوجوانی در همان زنگبار و همین‌طور در هندوستان زندگی و رشد کرد. در سال ۱۹۹۲ و پس از مرگ وی، [[جایزه بریت]] را به خاطر کمک‌های برجسته‌اش به موسیقی بریتانیا دریافت کرد و [[کنسرت بزرگداشت فردی مرکوری]] هم در [[
== دوران اولیه زندگی ==
| |||