|
به اعتقاد بهائیان، پیامبران در طی فرآیندی مستمر، تدریجی و همیشگی، به تناسب ظرفیت درک و فهم بشر و نیازها و شرایط هر زمان، تعالیم و هدایت لازم را برای تکامل اجتماعی و معنوی انسان فراهم می‌کنند و بشر را از قابلیت‌ها و مسئولیت‌هایش در مقام حافظ و امانت‌دار جهان آفرینش آگاه می‌سازند.<ref name=":2" /> در این نگاه، حقیقت و تعالیم دینی به تدریج و به تناسب ظرفیت روحانی مردم در هر برهه از تاریخ عرضه میشود <ref name=":2" />و تفاوت ادیان در آن دسته تعالیم اجتماعی و احکام آن ها دیده میشود که بنا به درجهٔ بلوغ اجتماعی و روحانی مردم و شرایط خاص جامعه ای که دینی خاص در آن ظاهر شده می‌توانند متفاوت باشند. همچنین دلیل دیگر تفاوت‌های میان ادیان، برداشت‌های غلط و شرح و تفاسیری ذکر میشود که در طول قرن‌ها توسط پیروان ادیان انباشته شده و حقیقت هر دین را مخدوش می‌کند.<ref name=":8" />
به‌طور کلی، بهاءالله بیان می‌کند که دین وسیله مؤثری برای تکامل اجتماعی است و سلسله ادیان جهان مراحل مختلف هدایت بشر توسط خداوند هستند که به تدریج رشد و تکامل بشر را تضمین می‌کنند.<ref name=":8" /> بر این اساس، اعتقاد بهائیان این است که هیچ دینی نمی‌تواند ادعای آخرین دین بودن داشته باشد و بشر تا ابد هدایت الهی را از طریق پیامبران دریافت می‌کند. بهاءالله نیز بیان می‌کند که بعد از او نیز آمدن پیامبران ادامه خواهد داشت.<ref name=":2" />
=== مراتب هستی ===
از نظر آئین بهائی، عالم وجود نامتناهی است، ولی مراتب وجود متناهی هستند. این مراتب عبارت‌اند از:
# عالَم خلق یا مرتبهٔ عبودیت
#: مرتبهٔ عبودیت (جهان هستی) مخصوص بندگان خدا است. این مرتبه نیز نامتناهی است؛ یعنی هر موجودی در آن می‌تواند بر کمالات خود بیفزاید، اما هیچ‌گاه به مرتبهٔ [[نبوت]] نمی‌رسد و از رتبهٔ عبودیت خود تجاوز نمی‌کند. مثلاً [[پترس]] هیچ‌گاه مسیح نمی‌شود.
# عالَم امر یا مرتبهٔ نبوّت
#: مرتبه دیگر، نبوت است. این مقام مخصوص [[پیامبر|پیامبران]] است و واسطه‌ای میان عالم خلق (عبودیت) و عالم حق (ربوبیت) است و فیوضات خداوند (عالم حق) را به عالم خلق منتقل می‌کند. مثل آینه‌ای که شعاع آفتاب را منعکس می‌نماید.
# عالَم حق یا مرتبهٔ ربوبیت
#: مرتبه حق نیز از عهدهٔ تصور بشر خارج است و همان خداوند متعال است. این عالم مقدس و منزه است و هیچ صعود و نزولی در آن نیست. تنها راه ارتباط آن با این جهان عالم امر یعنی عالم پیامبران است.{{مدرک}}
=== [[وحدت عالم انسانی|یگانگی نوع انسان]] ===
بهاءالله بیان می‌کند که نوع بشر یکی است و انسانها همانند میوه‌های یک درخت و برگ‌های یک شاخه با هم برابر هستند.<ref name=":2" /> در منابع بهائی این که انسانها همه اعضای یک خانوادهٔ بشری هستند به عنوان یک اصل اساسی معرفی شده‌است و شوقی افندی اصل یگانگی نوع انسان را محور و جوهر اساسی تمامی تعالیم بهائی می‌داند.<ref>مقالات و رسائل در مباحث متنوعه،<span class="CheckDictation-marked CheckDictation-marked-دکتر" id="tool-.D8.AF.DA.A9.D8.AA.D8.B1" style="background-color: rgb(145, 145, 255);"> دکتر </span>علی مراد داودی، مؤسسه معارف بهائی، صفحه ۲۱([http://reference.bahai.org/fa/t/o/MRMM/index.html])</ref><ref name=":2" />
بهائیان معتقدند تعصبات و سوءتفاهم‌هایی که باعث میشود یک گروه از انسانها خود را برتر از دیگران تصور کنند موجب مشکلات فراوان میشود. در اعتقاد آن‌ها هیچ گروه قومی یا فرهنگی برتر از دیگران نیست، همه انسانها شریف هستند و نزد خدا تفاوتی با هم ندارند.<ref name=":2" /> بر این اساس وحدت نوع بشر یکی از تعالیم بهائی است و بهاءالله بهائیان را تعلیم می‌دهد تا نه تنها هموطنان خود بلکه همه مردم جهان را دوست بدارند.<ref name=":2" /> بهائیان معتقدند دوست داشتن تمامی مردمی جهان منافاتی با دوست داشتن مردم کشور خود ندارد. آن‌ها مخالف ملی‌گرایی افراطی و تعصبات خشونت‌آمیز مرتبط با آن هستند نه مخالف وفاداری به کشور و احساس مسئولیت نسبت به وطن.<ref name=":2" />
=== [[تحری حقیقت]] ===
*: آثار بهائی جستجوی حقیقت به‌طور مستقل را یکی از اساسی‌ترین وظایف هر فرد می‌داند. بهاءالله تأکید می‌کند که فرد باید دنیا را با چشم خود ببیند و نه از نگاه دیگران.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=The Baha'i Faith: A Beginner's Guide|نام خانوادگی=Momen|نام=Moojan|ناشر=Oneworld Publications|سال=2012|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> تعالیم بهائی بیان می‌کنند که فرد به جای تقلید کورکورانه از دیگران یا از سنت‌های جامعه خود باید به جستجوی حقیقت بپردازد. آثار بهائی بیان می‌کنند که نوع بشر از توانایی تشخیص حقیقیت برخوردار است و فرد با استفاده از قوهٔ عقل و خرد که خداوند به انسان داده می‌تواند مسائل را بررسی کند و به حقیقت دست یابد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=A Concise Encyclopedia of the Bahá'í Faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|ناشر=One World Publications|سال=2013|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref><ref name=":9">{{یادکرد کتاب|عنوان=Understanding the Bahaʼı́ Faith|نام خانوادگی=Momen|نام=Wendi|ناشر=Dunedin Academic Pres|سال=2006|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> این اصل در انتخاب دین توسط فرد نیز مصداق دارد و آثار بهائی بیان می‌کنند که هر فرد در نحوهٔ تعیین اعتقاد خود باید آزاد باشد و هیچ‌کس هرگز نباید برای قبول عقاید دینی تحت فشار یا اجبار قرار گیرد.<ref name=":7">{{یادکرد کتاب|عنوان=The Baha'i Faith: A Guide For The Perplexed.|نام خانوادگی=Stockman|نام=Robert|ناشر=Bloomsbury Academic|سال=2013|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> کودکانی که در خانوادهٔ بهائی متولد یا بزرگ می‌شوند خود باید در هنگام بلوغ (حداقل سن ۱۵ سال برای دختر و پسر) در مورد اعتقاد دینی خود تصمیم بگیرند.<ref name=":7" />
=== وحدت لسان و خط برای عالمیان ===
*: یکی از تعالیم دین بهائی برای رسیدن به هدف این آئین که همانا [[وحدت عالم انسانی]] است، [[وحدت لسان و خط]] است. بدین صورت که باید جمیع ملل از اهل معارف و علوم با اتفاق نظر یک زبان را به عنوان زبان عمومی انتخاب کنند تا هر فرد فقط نیازمند یادگیری ۲ زبان باشد. یکی زبان وطنی که با قوم خود گفتگو کند و دیگری زبان عمومی که با اهل عالم محاوره کند؛ و دیگر محتاج یادگیری زبان سومی نباشد.{{مدرک}}
=== لزوم ترک تعصبتعصبات جاهلیه ===
آئین بهائی پذیرش فرهنگی و دینی را ترویج می‌دهد.<ref name=":2" /> بهائیان معتقدند قبول اصل یگانگی انسان ایجاب می‌کند که هر نوع تعصبی از جمله تعصب نژادی، طبقاتی، قومی، زبانی، دینی، جنسیتی و … از میان برداشته شود.<ref name=":10">{{یادکرد کتاب|عنوان=The Bahai's|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=International Baha'i Community|سال=2017|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> منابع بهائی بیان می‌کنند تعصب تصویری نادرست دربارهٔ دیگران است که به افراد اجازه نمی‌دهد که همه انسانها را برابر و شریف ببیند.<ref name=":10" /> بهائیان احساس برتری را دلیل اصلی ایجاد تعصب می‌دانند.<ref>خطابات مبارکه، [[حضرت عبدالبهاء]]، صفحهٔ ۱۶۱</ref> در آثار بهائی انواع تعصب از جمله تعصبات سیاسی، نژادی، دینی، قومی، اقتصادی و مایهٔ ویرانی جامعهٔ انسان معرفی شده است<ref>پیام ملکوت، عبد الحمید اشراق خاوری، صفحهٔ ۵۹</ref><ref name=":2" /> و رفع تعصبات وسیلهٔ رسیدن به وحدت و پیشرفت جامعهٔ بشری در نظر گرفته میشود.<ref name=":2" />
*: بهائیان وجود تعصبات جاهلیه مانند تعصبات سیاسی، جنسی، نژادی، قومی و دینی را از بین برندهٔ بنیاد عالم انسانی می‌دانند.<ref>پیام ملکوت، عبد الحمید اشراق خاوری، صفحهٔ ۵۹</ref> بهائیان احساس برتری را دلیل اصلی ایجاد تعصب می‌دانند.<ref>خطابات مبارکه، [[حضرت عبدالبهاء]]، صفحهٔ ۱۶۱</ref>
<br />
=== [[تساوی حقوق رجال و نساء]] ===
=== دین باید سبب الفت و محبت باشد ===
یکی از شرایطی که آثار بهائی برای دین تعیین می‌کنند این است که دین باید سبب آرامش، آسایش، الفت و محبت در میان مردمان باشد، در غیر این صورت نام دین را نمی‌توان بر آن گذاشت. بهائیان معتقدند که پیغمبران اصولاً برای برطرف کردن اختلافات بشر و به وجود آوردن الفت بین مردم ظاهر شده‌اند، لذا اگر دین هم که خود باید علاج اختلافات باشد سبب اختلاف و جنگ و جدائی شود، به گفته [[عبدالبهاء]] بی‌دینی بهتر از آن است.<ref>مبادی روحانی و تعالیم اجتماعی بهائی صفحهٔ ۱۴</ref><ref>[http://reference.bahai.org/fa/t/o/KBAS1/kbas1-216.html#pg216 <span title="ربیع‌الثانی" class="CheckDictation-marked CheckDictation-marked-بدایع‌الآثار" id="tool-.D8.A8.D8.AF.D8.A7.DB.8C.D8.B9.E2.80.8C.D8.A7.D9.84.D8.A2.D8.AB.D8.A7.D8.B1" style="background-color: rgb(255, 200, 145);">بدایع‌الآثار </span>جلد اول صفحه ۲۱۶]</ref><ref>[http://reference.bahai.org/fa/t/c/PM2/pm2-124.html#pg124 پیام ملکوت صفحه ۱۲۴]</ref>
*: بهائیان معتقدند که پیغمبران اصولاً برای برطرف کردن اختلافات بشر و به وجود آوردن الفت بین مردم ظاهر شده‌اند، لذا اگر دین هم که خود باید علاج اختلافات باشد سبب اختلاف و جنگ و جدائی شود، به گفته [[عبدالبهاء]] بی‌دینی بهتر از آن است.<ref>مبادی روحانی و تعالیم اجتماعی بهائی صفحهٔ ۱۴</ref><ref>[http://reference.bahai.org/fa/t/o/KBAS1/kbas1-216.html#pg216 بدایع‌الآثار جلد اول صفحه ۲۱۶]</ref><ref>[http://reference.bahai.org/fa/t/c/PM2/pm2-124.html#pg124 پیام ملکوت صفحه ۱۲۴]</ref>{{مدرک}}{{مدرک}}
=== جهان بشری محتاج نفثات [[روح القدس]] است ===
*: به این معنی‌است که نیاز روحانی فارغ از درجهٔ پیشرفت مادی‌است. بهائیان معتقدند انسانها علاوه بر نیاز مادی نیازمند مواردی روحانی هستند که به وسیلهٔ پیامبران ممکن است و لذا نیاز به تجدید ادیان وجود دارد.{{مدرک}}
=== لزوم هماهنگی علم و دین ===
هماهنگی علم و دین یکی از اصول اساسی آئین بهائی است. آثار بهائی علم و دین را در تضاد با یکدیگر نمی‌دانند بلکه بر هماهنگی بنیادین آن دو تأکید می‌کنند.<ref name=":8" />
آثار*:برای بهائیپیشبرد توضیحتمدن، می‌دهندجامعه کهبشری حقیقتنیاز یکیبه استهماهنگی و همکاری بین علم و دین دودارد. وسیلهعبدالبهاء برایانسان شناخترا وبه درکپرنده حقیقتای هستند.<refتشبیه name=":8"می‌کند />که دردو دیدگاهبال بهائیدارد، براییک درک واقعیت، هم باید بهبالِ علم و همیک بهبالِ دین رجوع کرد.<ref name=":9" />و برای بهائیان،پرواز علم و دینباید دو نظامبال دانشبا هستندهم کههماهنگ نقشباشند، مکملینه دارندیکی ضعیف و هردیگری دوقوی.{{مدرک}} با همعلم پیشرفتو تمدندین راباید امکان‌پذیرمکلمل می‌سازند.<refیکدیگر name=":9" /> بهائیان معتقدندباشند، دین بدون علم و عقلعقلگرایی و خرد به سرعت به خرافات و افراطی‌گریتعصبات فروکاستهتنزل می‌شودپیدا می‌کند و علم بدون دینایمان تنهاو اخلاق به ابزاری دربرای خدمتماده ماده‌گراییگرایی خشک تبدیل خواهد شدمی‌شود. <ref>{{یادکرد وب|نویسنده=بیت العدل اعظم|کد زبان=|تاریخ=۱۲ ا سفند ۱۳۹۱|وب‌گاه=|نشانی=http://www.payamha-iran.org/node/78 پیام ۱۲ اسفند ۱۳۹۱)|عنوان=پیام ۱۲ اسفند ۱۳۹۱}}</ref><ref name=":9" />
=== صلح عمومی===
*:در آبان ماه سال ۱۳۶۴ ه.ش. بیت العدل اعظم در بیانیه <<وعدۀ صلح جهانی>><ref>{{یادکرد nameکتاب|عنوان=":11"وعدهء صلح جهانی|نام خانوادگی=بیت العدل أعظم|نام=|ناشر=لجنهء امور احبّای ایرانی-امریکایی|سال=۱۹۸۵|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>، دلایل اطمینان جامعۀ بهائی به تحقّق صلح بین‌المللی به عنوان مرحلۀ بعدی تكامل اجتماع را چنین تشریح می‌نماید:
*:«صلح بزرگی كه آرزوی دل و جان نیك‌اندیشان جهان در قرون و اعصار بوده و درباره‌اش عارفان و شاعران در نسل‌های پی در پی سخن گفته و در كارگاه خیال نمودارش ساخته‌‌‌اند، صلحی كه تحقّقش نوید تمام كتب مقدّسه در هر دور بوده، حال به دستیابی ملل نزدیك گشته است. این اوّلین بار در [[تاریخ جهان]] است كه می‌توان تمام كرۀ زمین را با وجود اختلافات بی‌شمار مردمش به شكل یك واحد مجسّم كرد. پس استقرار صلح جهانی نه تنها امكان دارد، بلكه اجتناب‌ناپذیر است.»
=== از میان بردن فقر مفرط و ثروت بی اندازه ===
*:منابع مادی و انسانیِ جامعه بشری باید در راه رفاه درازمدت عموم انسانها نه منافع کوتاه مدت یک اقلیت خاص صرف شود و فرهنگ مشارکت، همکاری و خدمت جای خود را به رقابت، مصرف گرایی و حرص بدهد. آئین بهائی بر اشتغال با روحیه خدمت به دیگران<ref>{{یادکرد nameکتاب|عنوان=":12"در جستجوی عدالت اجتماعی|نام خانوادگی=هادلستون|نام=جان|ناشر=Century Press|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>، عدم تأثیر پذیری از مادی گرایی <ref>{{یادکرد nameوب|نویسنده="بیت العدل اعظم|کد زبان=|تاریخ=۱ مارس ۲۰۱۷|وب‌گاه=|نشانی=http:13"//www.payamha-iran.org/node/240|عنوان=پیام اول مارس ۲۰۱۷ خطاب به بهاییان عالم}}</ref> و ابراز خصائل اخلاقی همچون درستکاری، صداقت و امانت در فعالیت‌های اقتصادی تأکید می‌کند. از جمله احکامی که به فرد بهائی کمک می‌کند تا اولویتهای مادی و ضروری اش را متعادل کند حکم حقوقُ الله است که در آن فردِ بهائی بصورت داوطلبانه نوزده درصد درآمد خود را بعد از خرجهای ضروری به تشکیلات بهائی اعطاء می‌کند تا در راه خیر عموم خرج شود. <ref>{{یادکرد nameکتاب|عنوان=An introduction to the Baha'i Faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|ناشر="Cambridge:14" Cambridge University Press|سال=2008|شابک=|مکان=|صفحات=163-164}}</ref> در سال ۱۳۹۷ بیت العدل اعظم، بهائیان را تشویق کرد که در فعالیت‌های جامعه سازی با مشارکت در گفتمانهای مربوط به درک علل ریشه ای فقر یادگیری، دانش و تجربه خود را در این زمینه مستمراً افزایش دهند و در فرآیندهای جامعه سازی بکار گیرند<ref>{{یادکرد nameوب|نویسنده="بیت العدل اعظم|کد زبان=|تاریخ=اوّل مارس ۲۰۱۷|وب‌گاه=|نشانی=http:15"//www.payamha-iran.org/node/240|عنوان=پیام اوّل مارس خطاب به بهاییان عالم}}</ref>
=== اهمیت تعلیم و تربیت ===
در آئین بهائی تاکید شدیدی بر اهمیت تعلیم و تربیت وجود دارد و تعلیم و تربیت به عنوان یکی از عوامل اصلی پیشرفت معنوی و مادی فرد و اجتماع در نظر گرفته میشود.<ref name=":2" /> آثار بهائی بیان می کنند که با تعلیم و تربیت است که استعدادهای و توانمندی های بالقوه افراد پرورش پیدا می کند.<ref name=":2" /> آثار بهائی یکی از وظایف اصلی والدین را تعلیم و تربیت فرزندان خود می داند و به خصوص تاکید ویژه ای بر تعلیم و تربیت فرزندان دختر قرار می دهد زیرا در آینده به عنوان مادر نسل بعد را پرورش می دهند.<ref name=":2" /> تعالیم بهائی هم به لزوم تربیت معنوی و روحانی فرد و هم به تعلیم و آموزش انسانی از جمله کسب علم و یادگیری هنر و فن و حرفه تاکید دارند.<ref name=":2" />
این آموزه بر تعلیم علم و تربیت اخلاقی همگانی تأکید می‌کند<ref name=":16" /> و هدف از تعلیم و تربیت توانمندسازی افراد برای خدمت به جامعه است.<ref name=":17" /> بهائیان فعالیت‌های گسترده ای در ایجاد مدارس نوینِ دخترانه و پسرانه در ایران داشتند. آنان در اواخر قرن نوزدهم با تشویقها و راهنماییهای عبدالبهاء در بسیاری از نقاط ایران، از روستاهای کوچک گرفته تا شهرهای بزرگ مدارس نوینی برپا کردند که پذیرای همه افراد فارغ از دین و جنسیت بود. در این مدارس دانش آموزان با علوم و هنرهای مدرن آشنا می شدند. <ref name=":18" /> از دیگر نمونه‌های تلاشهای جامعه بهائی ایران برای امر آموزش تأسیس دانشگاه علمی آزاد است که در سال ۱۳۶۶ به منظور فراهم کردن امکان تحصیلات عالیه برای بهائیان محروم از تحصیل ایجاد شد.<ref name=":19" />
== احکام ==
{{اصلی|احکام بهائی}}
در آئین بهائی، احکام به صورت مجموعه‌ای از باید و نبایدها که از روی ترس و هراس از عذاب الهی باید رعایت شوند مطرح نمی‌شود.<ref name=":1" /> بهاءالله احکام را بخش جدایی‌ناپذیر ترقّی معنوی انسان می‌داند.<ref name=":1" /> بهائیان معتقدند همان‌طور که اگر فردی از بام ساختمان بلندی به پایین بپرد به دلیل نادیده گرفتن قوانین فیزیکی عالم دچار صدمه میشود، زیرپا گذاشتن قوانین معنوی که بر عالم وجود حکمفرماست نیز به انسان از نظر معنوی لطمه وارد می‌سازد.<ref name=":1" /> در این دیدگاه، احکام دینی به انسان کمک می‌کند که زندگی خود را با قوانین معنوی که بر عالم حکمفرماست هماهنگ سازند.<ref name=":1" />
به اعتقاد بهائی، احکام شامل دو بعد مکمّل هستند. یک بُعد، شامل احکام اخلاقی میشود که در گذر زمان تغییرناپذیرند و در ادیان مختلف مشترک هستند؛ مانند دعوت به صداقت و درستکاری. بُعد دیگر شامل احکامی است که هدف نظم‌بخشی به زندگی اجتماعی را دارند و که بعضی از آن‌ها در بستر زمان قابلیت تغییر دارد.<ref name=":2" />بسیاری از احکام مربوط به زندگی معنوی و اجتماعی فرد در [[آئین بهائی]] در «[[کتاب اقدس]]» از آثار بهاءالله ذکر شده‌اند. در مقدمه این کتاب آمده اگر چه بسیاری از قوانین موجود در کتاب اقدس در جامعه امروزی قابل استفاده هستند، بهاءالله امکان استفاده از قوانین جدید با توجه به مقتضیات جامعه بهائی را فراهم آورده و این قوانین اندک اندک در این آئین ظهور یا تغییر می‌کنند.<ref name="aqdas" /> رعایت قوانین شخصی مانند روزه و نماز در عین حالی که به عهده همگان گذاشته شده از وظایف شخصی و فردی محسوب می‌شوند.<ref name="log_233" /><ref name="walbridge" /> بهاءالله احکام را به عنوان یک چارچوب کیفری به هدف اجرای حکم یا مجازات در نظر نمی‌گیرد، بلکه احکام را عامل ترقّی معنوی انسانها مطرح می‌کند.<ref name="aqdas_intro" /><ref name=":2" />
در آئین بهائی احکام غالباً نه به صورت دستورالعمل‌های جزئی برای موقعیت‌های متفاوت بلکه به به شکل اصول کلی ارائه شده‌است که در بسیاری موارد فرد به شکلی که در زندگی خود و در هر موقعیت مناسب می‌بیند این اصول را به کار می‌گیرد.<ref name=":2" /> تعالیم بهائی دربارهٔ بسیاری از جنبه‌های زندگی اظهارنظری نمی‌کنند.<ref name=":2" /> در برخی موارد، به صراحت ذکر شده که یک موضوع خاص مسئلهٔ انتخاب فردی است و نه حکم الهی. همچنین در مورد برخی از احکام اجتماعی آئین بهائی که هم‌اکنون به اجرا گذاشته می‌شوند نیز تأکید کلّی شدیدی بر آگاهی، درک و عقلانیت فرد است.<ref name=":2" /> بر طبق بیانات بهاءالله، بهائیان احکام بهائی را باید با سرور و از روی عشق اجرا نمایند.<ref name=":1" /> در آئین بهائی هیچ فردی مسئول نظارت بر رعایت احکام توسط دیگران نیست<ref name=":2" />. در نظر بهائیان فرد فقط پاسخگوی خداست و هر شخص مسئولیت بهبود و به انضباط درآوردن رفتار و اعمال خود را دارد.<ref name=":2" /> در دیانت بهائی طبقهٔ روحانیون و علمای دینی که بتوانند احکام الهی را وضع یا تفسیر کنند وجود ندارد.<ref name=":2" />
مبنای احکام بهائی آثار مکتوب و رسمی بهاءالله مانند کتاب اقدس و ضمائم آن به همراه تبیینات و توضیحات عبدالبهاء و شوقی افندی و قوانین وضع شده توسط بیت العدل اعظم است.<ref name=":2" /> حکایت‌های شخصی و روایت‌های شفاهی از زندگی بهاءالله یا دیگر بزرگان این آئین، نمی‌توانند به هیچ وجه مبنایی برای تعیین احکام باشند.<ref name=":2" />
در ادامه قسمتی از احکام «[[کتاب اقدس]]» که توسط [[شوقی افندی]]، تأکید شده آورده میشود:
* پس از رسیدن به سن بلوغ در ۱۵ سالگی خواندن [[نماز بهائی|نماز]] بر هر بهائی واجب است. سه نماز اصلی وجود دارد که فرد حق انتخاب از میان آن‌ها را دارد.
* غیبت و افتراء حرام است.
* بهائیان بالغ که از سلامت برخوردارند هر سال در آخرین ماه از [[تقویم بهائی]]، [[روزه بهائی|روزه]] می‌گیرند.
* بهائیان از نوشیدن [[مشروبات الکلی]] و استفاده از [[داروهای روانگردان]] منع شده‌اند مگر آنکه دکتر استفاده از آن‌ها را تجویز نماید.<ref name="aqdas" /><ref name=":20" /><ref name=":21" />
* رابطه جنسی فقط بین زن و شوهر مشروع است و [[همجنسگرایی]] حرام است.<ref name="aqdas" /><ref name=":22" /><ref name=":23" />
*[[قمار]] و استفاده از [[مواد مخدر]] مانند [[تریاک]] به شدت نهی شده و حرام است.<ref name="aqdas" /><ref name=":24" /><ref name=":25" />
== عبادت‌گاه ==
{{اصلی|مشرق‌الاذکار}}
[[پرونده:Bahai how frankfurt.jpg|بندانگشتی|250px|مشرق‌الاذکار فرانکفورت آلمان]]
بهاءالله بنیانگذار دین بهائی به پیروانش دستور می‌دهد که در هر شهری ساختمانی به بهترین صورت ممکن به نام خداوند ساخته شود و در آن به ذکر پروردگار پردازند<ref name=":26" /> به این بناها '''مشرق‌الاذکار''' گفته میشود. مشرق‌الاذکارها در دین بهائی مختص بهائیان نمی‌باشد و هر کس با هر دین و اعتقادی می‌تواند در آن به هر نوعی که علاقه و اعتقاد دارد، به دعا با خدای خود بپردازد. تقریباً هیچ طرح خاصی برای مشرق‌الاذکارها وجود ندارد.
== اماکن مقدس بهائیان ==
[[حیفا]] و [[عکا]] برای بهاییان شهرهایی مقدس‌اند. [[آرامگاه بهاءالله]] در عکا و [[آرامگاه سیدعلی‌محمد باب]] در حیفا واقع شده‌است.<ref name=":27" />{{پاک‌کن}}
== نظام اداری ==
[[پرونده:Seat of the Universal House of Justice.JPG|بندانگشتی|250px|مقر [[بیت العدل اعظم]]، [[حیفا]]، [[اسرائیل]]]]
{{اصلی|نظم اداری}}
[[نظم اداری]] در دین بهائی بر اساس [[کتاب اقدس]] (کتاب احکام بهائیان) است. بدین صورت که بهاءالله در [[کتاب اقدس]] و [[کتاب عهدی]] پسر بزرگ خود، [[عبدالبهاء|عباس افندی (عبدالبهاء)]] را مبین آثار و جانشین خود معرفی کرد. عبدالبهاء نیز پس از خود در [[الواح وصایا]]، [[شوقی افندی]] (نزد بهائیان مشهور به [[ولی امرالله]] ۱۹۵۷–۱۹۲۱) را به عنوان جانشین خود برگزید.
در عین حال بنا به مندرجات [[کتاب اقدس]] و [[الواح وصایا]] یک نظام انتخابی به نام [[بیت العدل اعظم]] نیز باید در تحت نظر [[ولی امرالله]] مسئول حل و فصل امور جامعه بهائی باشد. اولین انتخابات [[بیت العدل اعظم]] در سال ۱۹۶۳ برگزار گردید.
{{پاک‌کن}}
== بهائیان و بابیان ==
پس از تیرباران [[سید علی‌محمد باب]]، پیروانش که به «بابی» مشهور بودند بر طبق بیانات باب در [[کتاب بیان]] به دنبال [[مظهر ظهور]] بعدی که در این کتاب به «ظهور من یظهره الله» اشاره شده‌است، گشتند. آن‌ها در ابتدا از [[میرزا یحیی نوری]] که باب به او لقب [[صبح ازل]] داده بود پیروی می‌کردند ولی پس از چندی در سال ۱۸۶۳ میرزا حسینعلی نوری (بهاءالله) برادر میرزا یحیی خود را [[من یظهره‌الله]] معرفی کرد. دولت عثمانی هم از بیم جنگ میان دو فرقه میرزا یحیی و اتباعش را به قبرس و میرزا حسینعلی و یارانش را به عکا تبعید کرد. میرزا یحیی از آن پس فعالیت چندانی نشان نداد و فعالیت‌های بهائیان اندک اندک او و یارانش را به فراموشی افکند. اما حسینعلی که خود را بهاءالله می‌خواند به فعالیت‌های وسیعی دست زد و بهائیت را پدیدآورد.<ref name=":28" />
== متون بهائی ==
{{اصلی|متون بهائی}}کتاب‌ها و نامه‌های بسیاری توسط [[بهاءالله]]، [[عبدالبهاء]] و [[شوقی افندی]] نوشته شده‌است که همگی جزو آثار بهائی دسته بندی می‌شوند. <ref name=":29" />.
=== آثار بهاءالله ===
[[پرونده:‘Abdu’l-Bahá portrait.jpg|بندانگشتی|عکسی از [[عباس افندی]] مشهور به عبدالبها]]
* [[کتاب اقدس]]
* [[کتاب ایقان]]
* [[کلمات مکنونه]] فارسی
* کلمات مکنونه عربی
* کتاب بدیع
* اشراقات
* اقتدارات
* هفت وادی
* چهار وادی
* دریای دانش
* جواهر الاسرار
'''آثار عبدالبهاء'''
* [[رساله مدنیه]]
* رساله سیاسیه
* خطابات (سه جلد)
* مکاتیب (نه جلد)
* مفاوضات
* مقاله شخصی سیاح
* تذکرة الوفا
* مجموعه الواح به افتخار بهائیان پارسی
* [[الواح وصایا]]
== سرکوب و آزار و اذیت بهائیان ==
{{اصلی|بهائی‌ستیزی}}
از ابتدای پیدایش [[آئین بابی]] در سال ۱۸۴۴ میلادی و پس از آن آئین بهائی در ۱۸۵۲ میلادی مخالفت و سرکوب توسط علمای دینی[[شیعه]] و حکومت [[قاجاریه]] با این دو آئین آغاز شد. بهائی ستیزی در دوران حکومت قاجاریه در [[ایران]] به اشکال گوناگون دیده می‌شد. انتشار مطالب بر ضدّ آئین بابی و بهائی و تبعید، حبس، شکنجه و قتل و کشتار پیروان، از روش‌های رایج بهائی ستیزی در آن دوران بود.<ref name=":3" /><ref name=":4" /> بهائی ستیزی در دوران [[حکومت پهلوی]] نیز اگرچه نسبت به دوران قاجاریه کم تربود، ولی به همان اَشکال سابق ادامه داشت. <ref name=":3" /><ref name=":4" /> در دوران قاجار آزار و اذیت‌ها بیش تر از طرف عوامل محلی صورت می‌گرفت و حکومت مرکزی گاهی از این برخوردها حمایت می‌کرد و گاهی به دلیل ترس از دست دادن کنترل با آن‌ها مخالفت می‌نمود.<ref name=":3" /> اما در دوران پهلوی با قوی تر شدن حکومت مرکزی، این خود دولت بود که به تدریج عامل اصلی آزار و اذیت بهائیان شد. در نتیجه شکل آزار و اذیت‌ها از حرکت‌های تهاجمی عوام در دوران قاجار تغییر کرد و ماهیتی اداری به خود گرفت که اغلب همراه با بخشنامه‌ها و آئین‌نامه‌های دولتی بود.<ref name=":3" />
در دورهٔ [[جمهوری اسلامی]] (از انقلاب ۱۳۵۷ تاکنون) بهائی ستیزی مجدداً به شکلی شدید و مستمر ادامه یافته‌است. بعد از انقلاب ایران و به قدرت‌رسیدن مسلمانان شیعه در راس حکومت، تبعیض‌های اجتماعی و [[پروپاگاندا|تبلیغات منفی]] از سوی حکومت و نهادهای وابسته به آن، علیه اصول دیانت بهائی و باورمندان به آن به شکلی «سازمان‌یافته»<ref name=":30" /> شکل گرفت.<ref name=":31" /> بر خلاف دوران‌های قبل که بهائیان قربانیان اقدامات پراکنده حکومتی بودند، پس از انقلاب اسلامی طرح مشخص و برنامه‌ریزی‌شده‌ای برای نابودی جامعهٔ بهائی شکل گرفت.<ref name=":3" />
خمینی قبل از اینکه به قدرت برسد دشمنی خود با بهائیان را اعلام کرده بود و واضح ساخته بود که اقلیت سیصد هزار نفرهٔ بهائیان ایران که بزرگ‌ترین اقلیت دینی کشور بود از حقوق پایهٔ انسانی که سایر اقلیت‌های دینی برخوردار بودند محروم خواهند شد.<ref name=":4" /> پس از انقلاب قانون اساسی جدید کشور به عمد بهائیان را به رسمیت نشناخت و برای آن‌ها هیچ حقی قائل نشد. دادگاه‌های جمهوری اسلامی ایران به نوبهٔ خود از بهائیان در برابر قتل و ضرب و تعرضات دیگر حمایت نمی‌کنند و آنان را مشمول حق دریافت خسارت ندانسته به این ترتیب هر آزار و تجاوزی به بهائیان مجاز انگاشته میشود و مصونیت قضایی دارد.<ref name=":4" />
دبیرکل سازمان ملل متحد، بان کی مون، در گزارش سال ۲۰۱۶ خود در ارتباط با وضعیت حقوق بشر در ایران، بهائیان را ستم‌دیده‌ترین اقلیت دینی ایران نامید.<ref name=":5" />
از جمله موارد سرکوب و آزار و اذیت بهائیان ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ می توان به موارد زیر اشاره کرد:
* ممنوع اعلام کردن تمامی موسسات (شوراهای انتخابی) و فعالیت‌های جامعهٔ بهائی<ref name=":4" /><ref name=":3" />
* دستگیری و اعدام اعضای شوراهای انتخابی بهائی در سطح محلی و ملی (محفل‌های ملی و محلی)<ref name=":3" />
* مصادره اماکن و دارایی‌های متعلق به جامعهٔ بهائی<ref name=":4" /><ref name=":3" />
* مصادره و تخریب امکان دینی و قبرستان‌های بهائی<ref name=":6" /><ref name=":3" />
* زندان و شکنجه بهائیان<ref name=":4" /><ref name=":3" />
* اخراج بهائیان/ممانعت از اشتغال آن‌ها در مشاغل دولتی<ref name=":3" />
* ایجاد شرایط فشار بر صاحبان مشاغل برای اخراج کارکنان بهائی خود<ref name=":3" />
* عدم پرداخت حقوق بازنشستگی و صدور دستور مبنی بر اینکه بهائیان حقوق‌های دریافتی پیشین خود را بازگردانند<ref name=":3" />
* تعطیل کردن مغازه‌ها و کسب و کارهای بهائیان<ref name=":3" /><ref name=":5" />
* محرومیت از تحصیل در مدارس و دانشگاه ها<ref name=":3" /><ref name=":6" /><ref name=":32" /><ref name=":33" />
* ممانعت از ثبت ازدواج بهائیان<ref name=":3" />
* عدم صدور جواز کفن<ref name=":3" />
* مصادره املاک، دارایی‌های شخصی بهائیان<ref name=":3" /><ref name=":34" />
* تخریب منازل<ref name=":3" />
* آدم‌ربایی و قتل<ref name=":3" />
* مصونیت قضایی برای متجاوزان به حقوق افراد بهائی<ref name=":3" />
* نفرت‌پراکنی و انتشار تبلیغات ضد-بهائی در رسانه‌ها و تحریک عموم علیه بهائیان<ref name=":5" /><ref name=":35" />
=== مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی ===
بر طبق مصوبه [[شورای عالی انقلاب فرهنگی]] [[جمهوری اسلامی ایران]]، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از [[تحصیلات دانشگاهی]] نیز محروم می‌باشند. این مصوبه که به تاریخ ششم اسفند ۱۳۶۹ (۲۵ فوریه ۱۹۹۱) صادر شده و در بند سوم آن ذکر شده که باید از ثبت نام بهائیان در دانشگاه‌ها جلوگیری به عمل آید و چنانچه هویت بهائی فردی هنگام تحصیل احراز گردد باید از تحصیل محروم شود و همچنین در ۱۱ [[آبان ماه]] سال ۱۳۸۵ نیز مجدداً به تصویب [[شورای انقلاب]] فرهنگی و [[وزارت اطلاعات]] رسیده‌است بدین مضمون که بهائیان نمی‌توانند در دانشگاه‌ها ثبت نام کنند و در صورت ثبت نام باید اخراج گردند.<ref name=":36" /><ref name=":37" />
=== واکنش‌ها ===
موج آزار و اذیت و سرکوب بهائیان در ایران پس از انقلاب اسلامی توجه جامعهٔ بین‌المللی را به خود جلب کرده‌است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد و سایر نهادهای سارمان ملل متحد، سازمان‌های حقوق بشر بین‌المللی، دولت‌های مختلف، دانشگاهیان و روزنامه نگاران کشورهای مختلف، فعالان مسلمان حقوق بشر و چهره‌های ترقی خواه جامعهٔ ایران متوجه بی گناهی و رنج بهائیان شده و سرکوب آن‌ها توسط حکومت ایران را محکوم کرده‌اند و خواستار پایان دادن به این آزار و اذیت شده‌اند.<ref name=":4" />
=== علل بهائی ستیزی ===
[[برنارد لوئیس]] معتقد است که حکومت‌های اسلامی و جوامع مسلمان همواره در پذیرش ادیانی که پس از اسلام ظهور پیدا کرده‌اند و به خدای یگانه اعتقاد دارند (مانند بهائیان) دچار مشکل فراوان بوده‌اند؛ چرا که از یک سو نمی‌توان پیروان این آئین‌ها را همانند پیروان ادیان چندخدایی آسیا یا انیمیست در آفریقا سرکوب کرد و از سوی دیگر هم برخورد با آن‌ها همانند مسیحیان و یهودیان بها دادن به آن‌هاست. به علاوه پذیرش آن‌ها مغایر پذیرش [[ختمیت وحی]] در زمان زندگی [[پیامبر اسلام]] است.<ref name=":38" /> [[آدام سیلورشتاین]] معتقد است که به علت ضعف ایران در [[قرن بیستم]] [[مردم ایران]] به دنبال علتی برای این موضوع بودند و به همین تئوری‌های توطئه‌ای از اینکه یهودیان، بهاییان، فراماسون‌ها و… مقابل پیشرفت ایران می‌ایستند به وجود آمد و بین مردم و حتی قشرها تحصیل‌کرده جامعه محبوبیت یافت.<ref name=":39" />
== تئوری توطئه ==
{{اصلی|نظریه‌های توطئه در ایران}}
تئوری‌های توطئه در ایران مجموعه‌ی از باورها هستند که سیر وقایع و تاریخ ایران و سیاست آن را به نیروهای متخاصم خارجی و سازمان‌های مخفی نسبت می‌دهند. در روانشناسی اجتماعی معاصر این تئوری‌های به عنوان مجموعه‌هایی بسط یافته از "توهمات جمعی" تعریف می‌شوند.<ref name="ashraf" /> یکی از گروه‌هایی که در ایران علیه آن‌ها تئوری توطئه مطرح شده‌است بهائیان هستند.<ref name="ashraf" />
اعتقاد به توطئه پیروان آیین بهائیت بر پایه سندی جعلی منسوب به شاهزاده دیمیتری ایوانوویچ دالگوروکف (معروف به [[کنیاز دالگورکی]])، سفیر کبیر روسیه در ایران در سال‌های ۱۲۶۳ تا ۱۲۷۰ است. این سند مدّعی است شاهزاده بابیت و بهائیت را به منظور تضعیف تشیع و به‌طور کلی تضعیف ایران به وجود آورده‌است.<ref name="ashraf" /> این سند در تهران در اواخر دهه ۳۰ میلادی پخش شد و از آن به بعد در مباحثات مسلمانان به‌طور وسیعی برای اثبات اینکه بهائیان توسط روس‌ها، و بعد انگلیس‌ها یا آمریکایی‌ها یا هر دو کنترل می‌شدند استفاده می‌شد.<ref name="ashraf" /> علاوه بر این، از آنجایی که مرکز جهانی این آئین در شهر [[حیفا]] قرار گرفته‌است، آئین بهایی توسط برخی، یک سازمان صهیونیستی در نظر گرفته میشود تا یک مذهب. برخی نویسندگان حتی آن را با فراماسونری<ref name=":0" group="پانویس" /> و بنیادگرایی اسلامی مرتبط دانسته‌اند. برخی نیز بهاییان را به حمایت مالی از انقلاب اسلامی متهم کرده‌اند.<ref name="ashraf" />
برخی از ادعاهای بی پایه و اساس و متناقضی که در ایران در مورد بهائیان مطرح میشود عبارتند از اینکه آئین بهائی یک جنبش سیاسی است نه یک دین یا اینکه بهائیان عاملان و جاسوسان اسرائیل و صهیونیسم هستند یا بهائیان جاسوس و عامل امپریالیسم آمریکایی، انگلیسی یا روسی هستند و ... بی پایه و اساس بودن تمامی این ادعاها توسط سازمان ملل متحد، نهادهای حقوق بشری و محققان بی‌غرض به اثبات رسیده است.<ref name=":0" /> برای مثال اتهام ارتباط با صهیونیسم و جاسوسی برای اسرائیل به این دلیل مطرح میشود که مرکز روحانی و اداری جامعۀ جهانی بهائی در عکا و حیفا در اسرائیل قرار دارد که تنها دلیل این مسئله این است که بهاءالله توسط مقامات ایرانی و عثمانی زندانی و در سال ۱۸۶۸ به عکا تبعید شد و در سال ۱۸۹۲ در همان جا درگذشت.<ref name=":0" /> بهائیان در حالی عامل صهیونیسم قلمداد می‌شوند که آئین بهائی در سال ۱۸۹۰ و قبل از تشکیل جنبش صهیونیسم، در فلسطین مرکز جهانی خود را بنا نهاده بود. <ref name=":40" />
== گروه‌های بهائی ==
* [[یاران ایران]]
== جستارهای وابسته ==
{{ویکی‌گفتاورد|بهائیان در ایران}}
* [[بهائی ستیزی]]
* [[یاران ایران]]
*[[بهاءالله]]
* [[عبدالبهاء]]
== یادداشت‌ها ==
{{پانویس|گروه=پانویس|اندازه=کوچک|۲}}
== پانویس ==
{{پانویس|۲|اندازه=کوچک}}
== منابع ==
{{چپ‌چین}}
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =Abrahamian| نام =Ervand| پیوند نویسنده =یرواند آبراهامیان| عنوان =Khomeinism|فصل=The Paranoid Style in Iranian Politics| سال =۱۹۹۳| ناشر =Berkeley: California University Press|مکان = | شابک =0520085035| صفحه =۱۱۱–۱۳۱| پیوند =http://books.google.co.uk/books?id=iQgS6ZRg9gQC&pg=PA111&dq=The+Paranoid+Style+in+Iranian+Politics&hl=en&sa=X&ei=ST1IU5XwDqansQTOjYGIAQ&ved=0CDIQ6AEwAA#v=onepage&q=The%20Paranoid%20Style%20in%20Iranian%20Politics&f=false| تاریخ بازبینی =۴/۱۱/۲۰۱۴|زبان=en}}
* {{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی =Ashraf| نام =Ahmad| پیوند نویسنده =احمد اشرف| مقاله =CONSPIRACY THEORIES| دانشنامه =Encyclopædia Iranica| جلد=VI| سال =۱۹۹۳| ناشر = | مکان = | شابک = | صفحه =۱۳۸–۱۴۷| نشانی =http://www.iranicaonline.org/articles/conspiracy-theories| تاریخ بازبینی =۴/۲۳/۲۰۱۴| نشانی بایگانی = |تاریخ بایگانی = | زبان =en}}
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =Chehabi| نام =Houchang| پیوند نویسنده =هوشنگ شهابی|ویراستار=Touraj Atabaki|پیوند ویراستار=تورج اتابکی|فصل=Paranoid Style in Persian Histeriograophy| عنوان =Iran in the 20th Century: Historiography and Political Culture| سال =۲۰۰۹| ناشر =I.B.Tauris & Co Ltd|مکان =New York| شابک =978 1 84511 962 1| صفحه =۱۵۵–۱۷۶|زبان=en}}
{{پایان}}
== پیوند به بیرون ==
{{ویکی‌انبار|Bahá'í Faith}}
* [http://info.bahai.org/persian سایت رسمی جامعه جهانی بهائی]
*[https://www.bahaisofiran.org/ بهائیان ایران]
* [http://www.reference.bahai.org/fa کتابخانه آثار بهائی]
* [http://www.encyclopaediaislamica.com/ بهائیت، دانشنامه جهان اسلام]
{{مباحث دین}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
{{جهان‌بینی}}
=== صلح عمومی===
*:در آبان ماه سال ۱۳۶۴ ه.ش. بیت العدل اعظم در بیانیه <<وعدۀ صلح جهانی>><ref name=":11">{{یادکرد کتاب|عنوان=وعدهء صلح جهانی|نام خانوادگی=بیت العدل أعظم|نام=|ناشر=لجنهء امور احبّای ایرانی-امریکایی|سال=۱۹۸۵|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>، دلایل اطمینان جامعۀ بهائی به تحقّق صلح بین‌المللی به عنوان مرحلۀ بعدی تكامل اجتماع را چنین تشریح می‌نماید:
*:«صلح بزرگی كه آرزوی دل و جان نیك‌اندیشان جهان در قرون و اعصار بوده و درباره‌اش عارفان و شاعران در نسل‌های پی در پی سخن گفته و در كارگاه خیال نمودارش ساخته‌‌‌اند، صلحی كه تحقّقش نوید تمام كتب مقدّسه در هر دور بوده، حال به دستیابی ملل نزدیك گشته است. این اوّلین بار در [[تاریخ جهان]] است كه می‌توان تمام كرۀ زمین را با وجود اختلافات بی‌شمار مردمش به شكل یك واحد مجسّم كرد. پس استقرار صلح جهانی نه تنها امكان دارد، بلكه اجتناب‌ناپذیر است.»
=== از میان بردن فقر مفرط و ثروت بی اندازه ===
*:منابع مادی و انسانیِ جامعه بشری باید در راه رفاه درازمدت عموم انسانها نه منافع کوتاه مدت یک اقلیت خاص صرف شود و فرهنگ مشارکت، همکاری و خدمت جای خود را به رقابت، مصرف گرایی و حرص بدهد. آئین بهائی بر اشتغال با روحیه خدمت به دیگران<ref name=":12">{{یادکرد کتاب|عنوان=در جستجوی عدالت اجتماعی|نام خانوادگی=هادلستون|نام=جان|ناشر=Century Press|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>، عدم تأثیر پذیری از مادی گرایی <ref name=":13">{{یادکرد وب|نویسنده=بیت العدل اعظم|کد زبان=|تاریخ=۱ مارس ۲۰۱۷|وب‌گاه=|نشانی=http://www.payamha-iran.org/node/240|عنوان=پیام اول مارس ۲۰۱۷ خطاب به بهاییان عالم}}</ref> و ابراز خصائل اخلاقی همچون درستکاری، صداقت و امانت در فعالیت‌های اقتصادی تأکید می‌کند. از جمله احکامی که به فرد بهائی کمک می‌کند تا اولویتهای مادی و ضروری اش را متعادل کند حکم حقوقُ الله است که در آن فردِ بهائی بصورت داوطلبانه نوزده درصد درآمد خود را بعد از خرجهای ضروری به تشکیلات بهائی اعطاء می‌کند تا در راه خیر عموم خرج شود. <ref name=":14">{{یادکرد کتاب|عنوان=An introduction to the Baha'i Faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|ناشر=Cambridge: Cambridge University Press|سال=2008|شابک=|مکان=|صفحات=163-164}}</ref> در سال ۱۳۹۷ بیت العدل اعظم، بهائیان را تشویق کرد که در فعالیت‌های جامعه سازی با مشارکت در گفتمانهای مربوط به درک علل ریشه ای فقر یادگیری، دانش و تجربه خود را در این زمینه مستمراً افزایش دهند و در فرآیندهای جامعه سازی بکار گیرند<ref name=":15">{{یادکرد وب|نویسنده=بیت العدل اعظم|کد زبان=|تاریخ=اوّل مارس ۲۰۱۷|وب‌گاه=|نشانی=http://www.payamha-iran.org/node/240|عنوان=پیام اوّل مارس خطاب به بهاییان عالم}}</ref>
=== تعلیم و تربیت عمومی و اجباری ===
*:این آموزه بر تعلیم علم و تربیت اخلاقی همگانی تأکید می‌کند<ref name=":16">{{یادکرد کتاب|عنوان=مدارس فراموش شده: بهاییان و آموزش نوین در ایران|نام خانوادگی=شاهوار|نام=سلی|ناشر=باران|سال=۲۰۱۳|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> و هدف از تعلیم و تربیت توانمندسازی افراد برای خدمت به جامعه است.<ref name=":17">{{یادکرد کتاب|عنوان=مدارس فراموش شده: بهائيان و آموزش و پرورش نوين در ايران|نام خانوادگی=شاهوار|نام=سلی|ناشر=باران|سال=۲۰۱۳|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> بهائیان فعالیت‌های گسترده ای در ایجاد مدارس نوینِ دخترانه و پسرانه در ایران داشتند. آنان در اواخر قرن نوزدهم با تشویقها و راهنماییهای عبدالبهاء در بسیاری از نقاط ایران، از روستاهای کوچک گرفته تا شهرهای بزرگ مدارس نوینی برپا کردند که پذیرای همه افراد فارغ از دین و جنسیت بود. در این مدارس دانش آموزان با علوم و هنرهای مدرن آشنا می شدند. <ref name=":18">{{یادکرد کتاب|عنوان=مدارس فراموش شده: بهائيان و آموزش و پرورش نوين در ايران|نام خانوادگی=شاهوار|نام=سلی|ناشر=باران|سال=۲۰۱۳|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> از دیگر نمونه‌های تلاشهای جامعه بهائی ایران برای امر آموزش تأسیس دانشگاه علمی آزاد است که در سال ۱۳۶۶ به منظور فراهم کردن امکان تحصیلات عالیه برای بهائیان محروم از تحصیل ایجاد شد.<ref name=":19">{{Cite journal|last=Mina|first=Yazdani,|date=2015|title=Higher Education under the Islamic Republic: the Case of the Baha’is|url=https://cedar.wwu.edu/jec/vol10/iss1/7/|journal=Journal of Educational Controversy|language=en|volume=10|issue=1|issn=1935-7699}}</ref>
== احکام ==
* غیبت و افتراء حرام است.
* بهائیان بالغ که از سلامت برخوردارند هر سال در آخرین ماه از [[تقویم بهائی]]، [[روزه بهائی|روزه]] می‌گیرند.
* بهائیان از نوشیدن [[مشروبات الکلی]] و استفاده از [[داروهای روانگردان]] منع شده‌اند مگر آنکه دکتر استفاده از آن‌ها را تجویز نماید.<ref name="aqdas" /><ref name=":20">{{یادکرد
|نویسنده=ج. ای. اسلمنت
|کتاب=بهاءالله و عصر جدید
|شهر=برزیل
|صفحه=۱۲۱
}} [http://reference.bahai.org/fa/t/je/BNE/index.html پیوند به کتاب]</ref><ref name=":21">{{یادکرد
|نویسنده=ویلیام هاچر و دوگلاس مارتین
|کتاب=دین بهائی آئین فراگیر جهانی
|صفحه=۲۰۵
}} [http://reference.bahai.org/fa/t/o/BF/index.html پیوند به کتاب]</ref>
* رابطه جنسی فقط بین زن و شوهر مشروع است و [[همجنسگرایی]] حرام است.<ref name="aqdas" /><ref name=":22">{{یادکرد
|نویسنده=داریوش و گریس شاهرخ
|کتاب=اصول دین بهائی
|ناشر=انتشارات ایمجز اینترنشنال
|صفحه=۳۷
}}[http://reference.bahai.org/fa/t/o/UDB/index.html متن کتاب]</ref><ref name=":23">{{Citation | نویسنده=مجموعه آثار | ناشر=مؤسسه معارف بهائی | صفحه=۱۲۱ | کتاب=پیام آسمانی جلد ۱}}</ref>
*[[قمار]] و استفاده از [[مواد مخدر]] مانند [[تریاک]] به شدت نهی شده و حرام است.<ref name="aqdas" /><ref name=":24">{{یادکرد
|نویسنده=ریاض قدیمی
|کتاب=گلزار تعالیم بهائی
|ناشر=مؤسسه مطبوعات ملی بهائیان پاکستان
|صفحه= ۳۴۷
}} [http://reference.bahai.org/fa/t/c/GTB/index.html پیوند به کتاب]</ref><ref name=":25">{{یادکرد
|نویسنده=عبد الحمید اشراق خاوری
|کتاب=تقریرات دربارهٔ کتاب مستطاب اقدس
{{اصلی|مشرق‌الاذکار}}
[[پرونده:Bahai how frankfurt.jpg|بندانگشتی|250px|مشرق‌الاذکار فرانکفورت آلمان]]
بهاءالله بنیانگذار دین بهائی به پیروانش دستور می‌دهد که در هر شهری ساختمانی به بهترین صورت ممکن به نام خداوند ساخته شود و در آن به ذکر پروردگار پردازند<ref name=":26">[[کتاب اقدس]] آیه ۶۷</ref> به این بناها '''مشرق‌الاذکار''' گفته میشود. مشرق‌الاذکارها در دین بهائی مختص بهائیان نمی‌باشد و هر کس با هر دین و اعتقادی می‌تواند در آن به هر نوعی که علاقه و اعتقاد دارد، به دعا با خدای خود بپردازد. تقریباً هیچ طرح خاصی برای مشرق‌الاذکارها وجود ندارد.
== اماکن مقدس بهائیان ==
[[حیفا]] و [[عکا]] برای بهاییان شهرهایی مقدس‌اند. [[آرامگاه بهاءالله]] در عکا و [[آرامگاه سیدعلی‌محمد باب]] در حیفا واقع شده‌است.<ref name=":27">{{یادکرد وب|نام خانوادگی=صلح‌جو|نام=حسن|کد زبان=fa|تاریخ=۲۵ مهر ۱۳۹۱|اثر=بی‌بی‌سی فارسی|نشانی بایگانی=|نشانی=http://www.bbc.com/persian/arts/2012/10/121008_l44_makhmalbaf_gardner_movie|تاریخ بایگانی=|عنوان='باغبان' محسن مخملباف، جرم‌های تازه یک فیلم‌ساز|ناشر=|بازبینی=16-10-2012}}</ref>{{پاک‌کن}}
== نظام اداری ==
== بهائیان و بابیان ==
پس از تیرباران [[سید علی‌محمد باب]]، پیروانش که به «بابی» مشهور بودند بر طبق بیانات باب در [[کتاب بیان]] به دنبال [[مظهر ظهور]] بعدی که در این کتاب به «ظهور من یظهره الله» اشاره شده‌است، گشتند. آن‌ها در ابتدا از [[میرزا یحیی نوری]] که باب به او لقب [[صبح ازل]] داده بود پیروی می‌کردند ولی پس از چندی در سال ۱۸۶۳ میرزا حسینعلی نوری (بهاءالله) برادر میرزا یحیی خود را [[من یظهره‌الله]] معرفی کرد. دولت عثمانی هم از بیم جنگ میان دو فرقه میرزا یحیی و اتباعش را به قبرس و میرزا حسینعلی و یارانش را به عکا تبعید کرد. میرزا یحیی از آن پس فعالیت چندانی نشان نداد و فعالیت‌های بهائیان اندک اندک او و یارانش را به فراموشی افکند. اما حسینعلی که خود را بهاءالله می‌خواند به فعالیت‌های وسیعی دست زد و بهائیت را پدیدآورد.<ref name=":28">سجادی، صادق؛ بابیه، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱</ref>
== متون بهائی ==
{{اصلی|متون بهائی}}کتاب‌ها و نامه‌های بسیاری توسط [[بهاءالله]]، [[عبدالبهاء]] و [[شوقی افندی]] نوشته شده‌است که همگی جزو آثار بهائی دسته بندی می‌شوند. <ref name=":29">{{یادکرد کتاب|عنوان=The Development of Babi and Baha'i Communities|نام خانوادگی=Ioannesyan|نام=Youli|ناشر=Routledge|سال=2013|شابک=978–0–415–66136–2|مکان=|صفحات=3}}</ref>.
=== آثار بهاءالله ===
[[پرونده:‘Abdu’l-Bahá portrait.jpg|بندانگشتی|عکسی از [[عباس افندی]] مشهور به عبدالبها]]
* [[کتاب اقدس]]
* [[کتاب ایقان]]
* [[کلمات مکنونه]] فارسی
* کلمات مکنونه عربی
* کتاب بدیع
'''آثار عبدالبهاء'''
* [[رساله مدنیه]]
*[[رساله مدنیه]]
* رساله سیاسیه
* خطابات (سه جلد)
* تذکرة الوفا
* مجموعه الواح به افتخار بهائیان پارسی
* [[الواح وصایا]]
== سرکوب و آزار و اذیت بهائیان ==
از ابتدای پیدایش [[آئین بابی]] در سال ۱۸۴۴ میلادی و پس از آن آئین بهائی در ۱۸۵۲ میلادی مخالفت و سرکوب توسط علمای دینی[[شیعه]] و حکومت [[قاجاریه]] با این دو آئین آغاز شد. بهائی ستیزی در دوران حکومت قاجاریه در [[ایران]] به اشکال گوناگون دیده می‌شد. انتشار مطالب بر ضدّ آئین بابی و بهائی و تبعید، حبس، شکنجه و قتل و کشتار پیروان، از روش‌های رایج بهائی ستیزی در آن دوران بود.<ref name=":3">{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Momen|نام=Moojan|عنوان=The Babi and Baha'i community of Iran: A case of "suspended genocide"?|ژورنال=Journal of Genocide Research, Vol. 7, No. 2|ناشر=|تاریخ=June 2005|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref><ref name=":4">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Micheal Karlberg|عنوان=Constructive Resilience: The Baha´ ’ı´ Response to Oppression|ژورنال=PEACE & CHANGE, Vol. 35, No. 2,|ناشر=|تاریخ=April 2010|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref> بهائی ستیزی در دوران [[حکومت پهلوی]] نیز اگرچه نسبت به دوران قاجاریه کم تربود، ولی به همان اَشکال سابق ادامه داشت. <ref name=":3" /><ref name=":4" /> در دوران قاجار آزار و اذیت‌ها بیش تر از طرف عوامل محلی صورت می‌گرفت و حکومت مرکزی گاهی از این برخوردها حمایت می‌کرد و گاهی به دلیل ترس از دست دادن کنترل با آن‌ها مخالفت می‌نمود.<ref name=":3" /> اما در دوران پهلوی با قوی تر شدن حکومت مرکزی، این خود دولت بود که به تدریج عامل اصلی آزار و اذیت بهائیان شد. در نتیجه شکل آزار و اذیت‌ها از حرکت‌های تهاجمی عوام در دوران قاجار تغییر کرد و ماهیتی اداری به خود گرفت که اغلب همراه با بخشنامه‌ها و آئین‌نامه‌های دولتی بود.<ref name=":3" />
در دورهٔ [[جمهوری اسلامی]] (از انقلاب ۱۳۵۷ تاکنون) بهائی ستیزی مجدداً به شکلی شدید و مستمر ادامه یافته‌است. بعد از انقلاب ایران و به قدرت‌رسیدن مسلمانان شیعه در راس حکومت، تبعیض‌های اجتماعی و [[پروپاگاندا|تبلیغات منفی]] از سوی حکومت و نهادهای وابسته به آن، علیه اصول دیانت بهائی و باورمندان به آن به شکلی «سازمان‌یافته»<ref name=":30">[http://www.radiofarda.com/content/f3_bahis_under_pressure_iran/24649252.html «برنامه سیستماتیک برای نابودی جامعه بهایی در ایران»]، رادیو فردا</ref> شکل گرفت.<ref name=":31">{{یادکرد
|فصل="BAHE FAITH"
|کتاب= Britannica ENCYCLOPEDIA OF WORLD RELIGIONS
* عدم پرداخت حقوق بازنشستگی و صدور دستور مبنی بر اینکه بهائیان حقوق‌های دریافتی پیشین خود را بازگردانند<ref name=":3" />
* تعطیل کردن مغازه‌ها و کسب و کارهای بهائیان<ref name=":3" /><ref name=":5" />
* محرومیت از تحصیل در مدارس و دانشگاه ها<ref name=":3" /><ref name=":6" /><ref name=":32">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Affolter, Friedrich W.|عنوان=Resisting Educational Exclusion: The Baha'i Institute of Higher Education in Iran|ژورنال=Diaspora, Indigenous, and Minority Education, v1 n1|ناشر=|تاریخ=January 2007|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref><ref name=":33">{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Yazdani|نام=Mina|عنوان=Higher Education under the Islamic Republic: the Case of the Baha’is|ژورنال=Journal of Education Controversy|ناشر=|تاریخ=2015|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref>
* ممانعت از ثبت ازدواج بهائیان<ref name=":3" />
* عدم صدور جواز کفن<ref name=":3" />
* مصادره املاک، دارایی‌های شخصی بهائیان<ref name=":3" /><ref name=":34">{{یادکرد وب|نویسنده=Miloon Kothari|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=https://www.refworld.org/docid/45377b220.html|عنوان=ECONOMIC, SOCIAL AND CULTURAL RIGHTS
Report of the Special Rapporteur on adequate housing as a component
of the right to an adequate standard of living}}</ref>
* آدم‌ربایی و قتل<ref name=":3" />
* مصونیت قضایی برای متجاوزان به حقوق افراد بهائی<ref name=":3" />
* نفرت‌پراکنی و انتشار تبلیغات ضد-بهائی در رسانه‌ها و تحریک عموم علیه بهائیان<ref name=":5" /><ref name=":35">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=January 2018|وب‌گاه=|نشانی=https://www.bic.org/sites/default/files/pdf/iran/infographic_january_2018.pdf|عنوان=Infographic of the Current Situation of the Baha'is in Iran}}</ref>
=== مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی ===
بر طبق مصوبه [[شورای عالی انقلاب فرهنگی]] [[جمهوری اسلامی ایران]]، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از [[تحصیلات دانشگاهی]] نیز محروم می‌باشند. این مصوبه که به تاریخ ششم اسفند ۱۳۶۹ (۲۵ فوریه ۱۹۹۱) صادر شده و در بند سوم آن ذکر شده که باید از ثبت نام بهائیان در دانشگاه‌ها جلوگیری به عمل آید و چنانچه هویت بهائی فردی هنگام تحصیل احراز گردد باید از تحصیل محروم شود و همچنین در ۱۱ [[آبان ماه]] سال ۱۳۸۵ نیز مجدداً به تصویب [[شورای انقلاب]] فرهنگی و [[وزارت اطلاعات]] رسیده‌است بدین مضمون که بهائیان نمی‌توانند در دانشگاه‌ها ثبت نام کنند و در صورت ثبت نام باید اخراج گردند.<ref name=":36">[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2007/03/070306_mf_bahai_students.shtml بی‌بی‌سی فارسی، محرومیت بهائیان از تحصیلات عالی در ایران]</ref><ref name=":37">[http://news.bahai.org/story/507 اسناد محرمانه جدید دولت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر اخراج بهائیان]</ref>
=== واکنش‌ها ===
=== علل بهائی ستیزی ===
[[برنارد لوئیس]] معتقد است که حکومت‌های اسلامی و جوامع مسلمان همواره در پذیرش ادیانی که پس از اسلام ظهور پیدا کرده‌اند و به خدای یگانه اعتقاد دارند (مانند بهائیان) دچار مشکل فراوان بوده‌اند؛ چرا که از یک سو نمی‌توان پیروان این آئین‌ها را همانند پیروان ادیان چندخدایی آسیا یا انیمیست در آفریقا سرکوب کرد و از سوی دیگر هم برخورد با آن‌ها همانند مسیحیان و یهودیان بها دادن به آن‌هاست. به علاوه پذیرش آن‌ها مغایر پذیرش [[ختمیت وحی]] در زمان زندگی [[پیامبر اسلام]] است.<ref name=":38">{{یادکرد
|کتاب=The Jews of Islam
|نویسنده = برنارد لویس
|سال=۱۹۸۴
|شابک=0-691-00807-8
}}</ref> [[آدام سیلورشتاین]] معتقد است که به علت ضعف ایران در [[قرن بیستم]] [[مردم ایران]] به دنبال علتی برای این موضوع بودند و به همین تئوری‌های توطئه‌ای از اینکه یهودیان، بهاییان، فراماسون‌ها و… مقابل پیشرفت ایران می‌ایستند به وجود آمد و بین مردم و حتی قشرها تحصیل‌کرده جامعه محبوبیت یافت.<ref name=":39">{{یادکرد
|کتاب=Islamic History: A very short introductio
|نویسنده = آدام سیلورشتان
تئوری‌های توطئه در ایران مجموعه‌ی از باورها هستند که سیر وقایع و تاریخ ایران و سیاست آن را به نیروهای متخاصم خارجی و سازمان‌های مخفی نسبت می‌دهند. در روانشناسی اجتماعی معاصر این تئوری‌های به عنوان مجموعه‌هایی بسط یافته از "توهمات جمعی" تعریف می‌شوند.<ref name="ashraf" /> یکی از گروه‌هایی که در ایران علیه آن‌ها تئوری توطئه مطرح شده‌است بهائیان هستند.<ref name="ashraf" />
اعتقاد به توطئه پیروان آیین بهائیت بر پایه سندی جعلی منسوب به شاهزاده دیمیتری ایوانوویچ دالگوروکف (معروف به [[کنیاز دالگورکی]])، سفیر کبیر روسیه در ایران در سال‌های ۱۲۶۳ تا ۱۲۷۰ است. این سند مدّعی است شاهزاده بابیت و بهائیت را به منظور تضعیف تشیع و به‌طور کلی تضعیف ایران به وجود آورده‌است.<ref name="ashraf" /> این سند در تهران در اواخر دهه ۳۰ میلادی پخش شد و از آن به بعد در مباحثات مسلمانان به‌طور وسیعی برای اثبات اینکه بهائیان توسط روس‌ها، و بعد انگلیس‌ها یا آمریکایی‌ها یا هر دو کنترل می‌شدند استفاده می‌شد.<ref name="ashraf" /> علاوه بر این، از آنجایی که مرکز جهانی این آئین در شهر [[حیفا]] قرار گرفته‌است، آئین بهایی توسط برخی، یک سازمان صهیونیستی در نظر گرفته میشود تا یک مذهب. برخی نویسندگان حتی آن را با فراماسونری<ref group="پانویس" name=":0">این در حالی است که به گفته شهابی، فراماسون‌ها بهاییان را در جمع خود راه نمی‌دادند و مسئولین آیین بهایی نیز اجازه ورود به تشکیلات فراماسون‌ها را به بهاییان نمی‌دهند.</ref> و بنیادگرایی اسلامی مرتبط دانسته‌اند. برخی نیز بهاییان را به حمایت مالی از انقلاب اسلامی متهم کرده‌اند.<ref name="ashraf">{{پک|Ashraf|۱۹۹۳|ک=CONSPIRACY THEORIES|ص=138-147}}</ref>
برخی از ادعاهای بی پایه و اساس و متناقضی که در ایران در مورد بهائیان مطرح میشود عبارتند از اینکه آئین بهائی یک جنبش سیاسی است نه یک دین یا اینکه بهائیان عاملان و جاسوسان اسرائیل و صهیونیسم هستند یا بهائیان جاسوس و عامل امپریالیسم آمریکایی، انگلیسی یا روسی هستند و ... بی پایه و اساس بودن تمامی این ادعاها توسط سازمان ملل متحد، نهادهای حقوق بشری و محققان بی‌غرض به اثبات رسیده است.<ref name=":0">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Michael Karlberg|عنوان=Constructive Resilience: The Bahai Response to Oppression|ژورنال=Peace & Change|دوره=Vol 35|شماره=No. 2|ناشر=Peace History Society and
Peace and Justice Studies Association|تاریخ=April 2010|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref> برای مثال اتهام ارتباط با صهیونیسم و جاسوسی برای اسرائیل به این دلیل مطرح میشود که مرکز روحانی و اداری جامعۀ جهانی بهائی در عکا و حیفا در اسرائیل قرار دارد که تنها دلیل این مسئله این است که بهاءالله توسط مقامات ایرانی و عثمانی زندانی و در سال ۱۸۶۸ به عکا تبعید شد و در سال ۱۸۹۲ در همان جا درگذشت.<ref name=":0" /> بهائیان در حالی عامل صهیونیسم قلمداد می‌شوند که آئین بهائی در سال ۱۸۹۰ و قبل از تشکیل جنبش صهیونیسم، در فلسطین مرکز جهانی خود را بنا نهاده بود. <ref name=":40">{{یادکرد کتاب|عنوان=The Baha'is of Iran: Socio-Historical Studies|نام خانوادگی=Tavakoli-Targhi|نام=Mohammad|ناشر=Routledge|سال=2008|شابک=|نام خانوادگی ویراستار=|نام ویراستار=|مکان=|صفحات=|فصل=Anti-Baha'ism and Islamism in Iran}}</ref>
== گروه‌های بهائی ==
* [[یاران ایران]]
*[[یاران ایران]]
== جستارهای وابسته ==
{{ویکی‌گفتاورد|بهائیان در ایران}}
* [[بهائی ستیزی]]
* [[بهائییاران ستیزیایران]]
*[[یاران ایران]]
*[[بهاءالله]]
* [[عبدالبهاء]]
== یادداشت‌ها ==
== پیوند به بیرون ==
{{ویکی‌انبار|Bahá'í Faith}}
* [http://info.bahai.org/persian سایت رسمی جامعه جهانی بهائی]
*[http://info.bahai.org/persian سایت رسمی جامعه جهانی بهائی]
*[https://www.bahaisofiran.org/ بهائیان ایران]
* [http://www.reference.bahai.org/fa کتابخانه آثار بهائی]
* [http://www.encyclopaediaislamica.com/ بهائیت، دانشنامه جهان اسلام]
{{مباحث دین}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
{{جهان‌بینی}}
[[رده:بهائیت]]
[[رده:ادیان ابراهیمی]]
| 