تعیین سرنوشت: تفاوت میان نسخه‌ها

این اصل اظهار می‌دارد که در احترام به اصل حقوق برابر و برابری منصفانهٔ فرصت‌ها ملت‌ها حق دارند حاکمیت و وضعیت سیاسی بین‌المللی خود را بدون هرگونه اجبار یا مداخلهٔ خارجی برگزینند<ref>''See'': [[منشور ملل متحد|Chapter I - Purposes and Principles of Charter of the United Nations]]</ref> که می‌توان سابقهٔ آن را تا [[منشور آتلانتیک]] که [[فرانکلین روزولت]] رئیس‌جمهور آمریکا و [[وینستون چرچیل]] [[نخست وزیرنخست‌وزیر بریتانیا]] در ۱۴ اوت ۱۹۴۱ امضاء کردند و به هشت نکتهٔ اصلی منشور متعهد شدند تعقیب کرد.<ref>''See'': Clause 3 of the [[منشور آتلانتیک|Atlantic Charter]] reads: "Third, they respect the right of all peoples to choose the form of government under which they will live; and they wish to see sovereign rights and self government restored to those who have been forcibly deprived of them" then became one of the eight cardinal principal points of the Charter all people had a right to self-determination.</ref> این اصل بیان نمی‌کند که تصمیم‌گیری یا نتیجهٔ آن چگونه باید باشد، خواه [[استقلال]] باشد، یا فدراسیون، [[تحت‌الحمایه]]، نوعی خودمختاری یا حتی همسان‌سازی کامل.<ref>{{cite web|url=http://www.un.org/Depts/dpi/decolonization/trust4.htm |title=United Nations Trust Territories that have achieved self-determination |publisher=Un.org |date=1960-12-14 |accessdate=2012-03-04}}</ref> نه بیان می‌کند مرزهای بین ملت‌ها چه باید باشد - یا نمی‌گوید چه چیز یک ملت را [[ملت سازی|تشکیل می‌دهد]]. در واقع تعاریف و معیارهای حقوقی متعارضی برای تعیین گروه‌هایی که می‌توانند به‌طور مشروع ادعای حق تعیین سرنوشت بکنند وجود دارد.<ref name="Unterberger">[[Betty Miller Unterberger]], [http://findarticles.com/p/articles/mi_gx5215/is_2002/ai_n19132482 Self-Determination], Encyclopedia of American Foreign Policy, 2002.</ref>