نقره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نقره''' یا '''سیم''' یک [[عنصر (شیمی)|عنصر]] شیمیایی با علامت Ag است. نقره [[فلز|فلزی]]ی نرم، سفیدرنگ، براق و جذاب است که در بین تمام عناصر، بالاترین میزان [[رسانایی الکتریکی]] و در بین تمام فلزات بیشترین میزان [[رسانایی گرمایی]] را دارد. نقره در طبیعت هم به صورت خالص و هم به صورت [[آلیاژ]] طبیعی همراه با [[طلا]] و دیگر فلزات و هم در برخی [[سنگ معدنی|سنگ‌های معدنی]] یافت می‌شود. بیشترین تولید نقره جهان به عنوان [[جانبی]] از استخراج [[مس]]، [[نیکل]]، [[سرب]] و [[روی]] به دست می‌آید.

نقره یکی از [[فلزات گران‌بها]] به‌شمار می‌رود و بیشتر کاربردهای آن نیز ناشی از قابلیت‌های آن به عنوان یک فلز گران‌بها و همچنین قابلیت رسانایی بالای آن است. در سال‌های اخیر بیشترین مصرف نقره به ترتیب در بخش صنعت (به ویژه صنایع [[الکترونیک]]) ، ساخت [[جواهرات]] و لوازم تزئینی، تولید [[سکه]] و [[مدال]]، [[عکاسی]] و ساخت ظروف و لوازم غذاخوری بوده‌است. از دیگر کاربردهای نقره می‌توان به ساخت [[آینه]] و [[دوربین]]، به عنوان [[کاتالیزور]] فرایندهای شیمیایی، [[ملغمه]] پرکردن دندان و ساخت برخی [[ساز موسیقی|سازهای موسیقی]] اشاره کرد. ضمن اینکه سکه‌ها و شمش‌های نقره برای [[سرمایه‌گذاری]] و به عنوان [[پناه امن سرمایه]] به‌کار می‌روند.

نقره نیز همانند دیگر فلزات گران‌بها به دلیل عرضه و تقاضاهای مربوط به سرمایه‌گذاری نوسانات شدید را تجربه کرده‌است. قیمت نقره در اوایل دهه ۱۹۷۰ کمتر از دو دلار برای هر اونس بود اما در سال ۱۹۸۰ تا ۴۹.۹۵ دلار برای هر اونس رشد کرد. سپس به کمتر از ۱۰ دلار کاهش یافته و در طول دهه ۱۹۹۰ عمدتاً در قیمت ۴ تا ۶ دلار معامله می‌شد. در سال ۲۰۰۷ قیمت نقره پس از حدود دو دهه دوباره دورقمی شد و در سال‌های پس از آن با یک رشد سریع تا قیمت ۴۹.۷۶ دلار در آوریل ۲۰۱۱ افزایش یافت. از سال ۲۰۱۲ قیمت نقره دوباره کاهش یافت و میانگین قیمت آن در سال ۲۰۱۳ به ۲۳.۷۹ دلار رسیده و در مارس ۲۰۱۴ بیش از ۲۱ دلار برای هر اونس معامله می‌شود.

مصرف نقره در [[عکاسی]] در گذشته یکی از کاربردهای عمده این فلز را تشکیل می‌داد اما با ورود سیستم دیجیتال عکاسی در سال‌های اخیر کاهش چشمگیری داشته‌است. در سال ۱۹۹۸ حدود ۳۱ درصد عرضه نقره جهان در صنعت عکاسی مصرف شد اما این رقم در سال ۲۰۰۷ به ۱۴٫۵ درصد و در سال ۲۰۱۰ به حدود ۷ درصد معادل ۷۳ میلیون اونس کاهش یافته‌است. استفاده از نقره در عکاسی به صورت [[نیترات نقره]] و [[هالید|هالیدهای]]های نقره است. دیگر کاهش چشمگیر مصرف نقره هم در بخش ظروف و لوازم غذاخوری بوده که در طول نه سال اخیر به کمتر از نصف کاهش پیدا کرده و از ۱۰۶ میلیون اونس در سال ۲۰۰۱ به ۵۰ میلیون اونس (کمتر از ۵ درصد) رسیده‌است، این کاهش هم بیشتر به کاهش تقاضا در [[هندوستان]] مربوط می‌شود.

نقره همچنین به عنوان [[کاتالیزور]] فرایندهای شیمیایی نیز استفاده شده و در ساخت برخی ابزارهای [[جراحی]] نیز کاربرد دارد. [[ملغمه|ملغمه‌هایی]]‌هایی (آمالگام) که در [[دندان‌پزشکی]] برای پر کردن دندان از آن‌ها استفاده می‌شود هم معمولاً ترکیبی از نقره و فلزهای دیگری همچون [[قلع]] و طلا با [[جیوه]] هستند. نقره در ساخت برخی [[ساز موسیقی|سازهای بادی]] باکیفیت به ویژه [[فلوت|فلوت‌ها]]،‌ها، تولید آلیاژهای [[لحیم‌کاری]] و همچنین در [[راکتور هسته‌ای|راکتورهای هسته‌ای]] نیز کاربرد دارد.

[[آینه|آینه‌های]]‌های معمولی با پوشاندن [[شیشه]] با لایه‌ای از آلومینیوم یا جیوه تولید می‌شوند اما آینه‌هایی که قدرت انعکاس بالایی دارند معمولاً با لایه‌ای از نقره در پشت آن‌ها ساخته می‌شوند.