سنباد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تغییرمسیر اشتباه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶:
|Soure_id =
}}
'''سنباد زرتشتی''' که اعراب او را با نام سنباد مجوسی می‌شناسند (مقتول به سال ۱۳۸ ه.۱۳۹ ق. - ۷۵۵ یا ۷۵۶ میلادی) پس از قتل ابومسلم در [[ری]] و نیشابور به خونخواهی ابومسلم علیه [[خلیفه عباسی]] [[منصور (خلیفه)|منصور]] قیام کرد.<ref name="britannica.com"/><ref name="لغت‌نامه دهخدا مقاله سنباد">لغت‌نامه دهخدا مقاله سنباد</ref> وی آیین جدیدی نیاورد و معروف به مجوس بود و چگونگی اعتقاد او به ابومسلم به روشنی دانسته نیست، با این وجود عده‌ای بسیار از پیروان ادیان و مذاهب مختلف تحت لوای او جمع شدند.<ref name="لغت‌نامه دهخدا مقاله سنباد"/> واژه مجوس از طرف اعراب به تمامی پیروان ادیان ایرانی پیش از اسلام اطلاق می‌شد و در اینجا به احتمال زیاد به معنای پیرو یکی از شعبه‌های منشعب از دین مزدک و نه در معنای سنتی [[دین زرتشتی]] به کار برده شده است.<ref name="britannica.com"/>
 
پس از سرنگونی دستگاه خلافت امویه به دست [[ابومسلم]] و برقراری خلافت [[عباسیان]] در بغداد، نفوذ و قدرت ابومسلم در خراسان باعث هراس دومین خلیفه عباسی، المنصور، شد و به دستور خلیفه ابومسلم در بغداد فروگرفته شد.<ref name="ReferenceA">تاریخ ایران کمبریج، جلد چهارم، از ظهور اسلام تا آمدن دولت سلجوقیان، صفحه 59 از چاپ انتشارات امیرکبیر</ref> اهمیت ابومسلم به‌عنوان حلقه اتصال زنده حکومت مرکزی‌ای که در شرف پیدایی بود و ولایت خراسان که تامین‌کننده اصلی قدرت نظامی این حکومت بود هنگامی آشکار گردید که خراسان به دنبال قتل او دستخوش شورش‌های پیاپی شد. نخستین این شورش‌ها، طغیان سنباد در سال ۱۳۸ ه. ق. - ۷۵۵ میلادی بود.
خط ۴۲:
طغیان غیرمسلمانان به خون‌خواهی سرداری مسلمان بیانگر قدرت و نفوذ ابومسلم در منطقه بود. سنباد هفتاد روز پس از برافراشتن علم طغیان بر ضد عباسیان کشته شد. اما نهضت وی مردم بسیاری را زیر علم خود گرد آورد. همچنین جنبش سنباد به تشکیل یک سازمان دینی مخفیانه برضد عباسیان به نام [[بومسلمیه]] که سال‌ها به پرورش احساسات ضد عباسیان می‌پرداخت کمک کرد.<ref name="ReferenceA"/> سندباد با حرکت از نیشابور، [[قومس]]، [[ری]] و [[قم]] را متصرف شد و گروهی بسیار از مزدکیان و مجوسان طبرستان گرد او جمع شدند. سنباد در ری با کمک جمعی که به وی پیوسته بودند موفق به اعدام فرمانروای [[ری]] شد{{نیاز به ذکر منبع}}. با پادشاه طبرستان، [[اسپهبد خورشید]]، رابطهٔ دوستانه برقرار کرد و بدین‌گونه از [[نیشابور]] تا [[طبرستان]] اجتماع را به‌شدت متشنج ساخت.
 
عده اتباع او را حدود ۱۰۰ هزار تن نوشته‌اند{{نیاز به ذکر منبع}}. شورش او فقط ۷۰ روز طول کشید و در این مدت فتوحات بسیار کرد. عاقبت یکی از سرداران منصور خلیفه به نام [[جمهور بن مرار عجلی]] او را در نزدیکی همدان شکست داد و ۶۰ هزار تن از اتباع او را بقتل رسانید {{نیاز به ذکر منبع}}. این جنگ در صحرای بین ری و همدان اتفاق افتاد و گویند آمار کشته شدگان سپاه سنباد به حدی بود که تا سال ۳۰۰ ق/ ۹۱۲ م، استخوان‌های کشته شدگان در آن مکان باقی‌مانده بود.<ref name="ReferenceB">دانشنامه رشد، مقالهٔ خورشید بن دادمهر</ref> سنباد خود از اسپهبد خورشید پناه خواست و به این ترتیب روی به طبرستان نهاد. اما طوس، پسر عموی اسپهبد که از جانب او با ساز، مرکب، آلات و هدایا به استقبال سنباد رفته بود به خاطر بی حرمتی‌ای که در رفتار سنباد احساس می‌کرد او را کشت.<ref name="ReferenceB"/> و بدین گونه نهضتجنبش سنباد شکست خورد و پایان یافت.
 
== منابع ==