کدگذاری کانال: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کدگذاری کانال''' (Channel Coding)<ref>{{cite journal |author1=Charles Wang |author2=Dean Sklar |author3=Diana Johnson |title=Forward Error-Correction Coding |journal=Crosslink — the Aerospace Corporation magazine of advances in aerospace technology |publisher=The Aerospace Corporation |volume=3 |issue=1 |date=Winter 2001–2002 |doi= |url=http://www.aero.org/publications/crosslink/winter2002/04.html |quote=[http://www.aero.org/publications/crosslink/winter2002/04_sidebar1.html How Forward Error-Correcting Codes Work]}}</ref><ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.accelercomm.com/overview-channel-coding|title=Overview of Channel Coding|last=Maunder|first=Robert|date=2016|website=|archive-url=|archive-date=|dead-url=|access-date=}}</ref> در [[مخابرات]] دیجیتال، به افزودن تعدادی بیت زائد (Redundant bits) به بیت های اطلاعات (دیتا) به منظور مقابله با بروز خطا هنگام انتقال این اطلاعات در اثر نویز کانال مخابراتی گفته میشود. این کار برای انتقال بدون خطای (یا کم خطای) [[اطلاعات]] لازم است. یافتن کدهایی که بتوانند با کمترین تعداد بیت های زائد، بیشترین تعداد خطا در رشته بیت های اطلاعات منتقل شده را تشخیص داده و تصحیح کنند، در کانون توجه مبحث کدگذاری (کدینگ) کانال است. از روش های کدینگ کانال به طور گسترده ای در مبحث انتقال داده ها (مثلامثلاً در شبکه ها، مخابرات موبایل و ...) و نیز ذخیره سازی داده ها (مثلامثلاً بر روی [[درایو دیسک سخت|هارد دیسک]]، [[دی‌وی‌دی|دی وی دی]] و ...) استفاده می شود.

این روش توسط ایروینگ اس رید و گوستاو سولومون ابداع شد، این نوع کدگذاری تنها روش غیرباینری در بین کدگذاری‌ها محسوب می‌شود. کدگذاری ریدسالامان روشی سیستماتیک برای ساختن کدهایی با قابلیت شناسایی چندین خطای نشانه تصادفی است که توانایی تشخیص هر ترکیب از t نشانه خطادار و تصحیح تا t/۲⌋ ⌊ نشانه را دارا است. کدگذاری رید سالامان برای استفاده به صورت تصحیح خطای بیتی مسلسل‌وار مناسب است. نشانه‌های منبع به صورت ضرایب یک چندجمله‌ای p(x) بر روی یک طول محدود قرار دارند و n نشانه کد از k نشانه منبع با استفاده از فرانمونه‌برداری (p(x در n > k نقطه متفاوت تولید می‌شود. کدهای RS به صورت کد BCH دوره‌ای است که نشانه‌های رمزکننده از روی ضرایب یک چندجمله‌ای به دست می‌آید که با استفاده از حاصلضرب p(x) و یک چندجمله‌ای مولد دوره‌ای ساخته می‌شود. این کار به یک الگوریتم رمزگشایی مؤثر منجر می‌شود که توسط Elwyn Berlekamp و James Massey کشف شد و به الگوریتم رمزگشایی Berlekamp-Massey معروف است.

کد همینگ از اولین کدهای باینری (دودویی) معرفی شده برای تشخیص و اصلاح خطا در کانال های نویزی است، و در نسخه اولیه خود سه بیت زائد دارد. این کد می تواند بروز یک خطا (یک بیت) را درون هر بلاک کد دریافت شده تشخیص داده و آن را تصحیح کند. این کد که در سال ۱۹۵۰ توسط ریچارد همینگ کشف شد، در انتقال اطلاعات به خصوص سیستمهای Teletext استفاده می‌شود. در کد همینگ رابطه ۲ ^ m >= n+۱برقرار است که n تعداد بیتهای موجود در یک بلاک، m تعداد بیتهای کنترلی در بلاک (m=n-k)

== منابع ==